Omgangsregeling: wanneer het kind niet wil

Agnetha, 30-07-2013
Hallo dit hier allemaal komt mij bekend voor mijn zoontje is 5 jaar en sinds 2 jaar zijn de vader en ik uit elkaaar nu sinds mei vorig jaar is de regeling op papier gekomen alles ging goed in het begin tot 6 maanden geleden mijn ex is bij zijn vader gaan wonen en is met zijn stiefzus een relatie begonnen ze is 17 sinds die relatie doet mijn zoontje heel anders als hij naar zijn vader moet hij zegt nu al 2 maand dat hij niet naar zijn vader wil gaan en dat die vriendin hem slaat ze roken ook bij me zoontje want iedere keer als ik hem ga halen ruikt die uren naar sigaretten en ze drinken ook alcohol bij me zoontje iedere keer als ik iets vraag aan de papa is zijn vriendin die antwoord iedere keer als zij erbij is wordt er geschreewd en gedaan waar me zoontje bij is als zij meekomt, e zoontje halen gaan me zoontje zijn ogen heel wijd open en zegt hij ik wil niet mee mijn vraag is kan ik daar iets tegen doen moet ik hem meegeven nog met zijn vader ook al zonder op papieren van me advocaad? Kan hij iets doen of afr politie als ik hem niet wil meegeven ervoor Reactie infoteur, 01-08-2013
Wanneer de omgangsregeling op papier vaststaat, en vaak is dit dan ook officieel vastgelegd, dan heeft jouw ex ook recht op de omgangsregeling zoals aangegeven op papier. Wanner jij het zoontje niet meegeeft kan hij een kort geding starten. Jou zal dan een boete worden opgelegd voor iedere dag dat je zoontje bij zijn vader weghoudt.

Vermoedt je mishandeling, kan je de kinderbescherming inschakelen. Vraag is of je dit ook wilt: vaak krijg je alleen maar nog meer problemen en zal ook jouw situatie onder de loep worden genomen. Kijk dus liever uit met het direct beschuldigen hiervan.

Dat de vader van jullie zoon een relatie heeft met stiefzus, dat ze 17 is, dat ze roken en/ of drinken voegt natuurlijk niks toe aan dit hele verhaal. Nergens is er een wet die dit soort dingen verbied. Schreeuwen tegen het kind zou niet mogen, maar in hoeverre gaat het hier ook daadwerkelijk om en wat gaat eraan vooraf? Ik kan hier niet over oordelen. Stel het belang van het kind altijd voorop. Een kind heeft ook recht op het zien van zijn vader, of moeder het hier nou mee eens is of niet. Heb je moeite met de omgangsregeling om een duidelijke en gerechtvaardigde reden, schakel dan kinderbescherming en/of advocaat in.
Sterkte.

Eddie, 29-06-2013
Op 27-01-2013 vraagt infoteur zich in zijn antwoord aan Jeanita af of haar dochter wel erkend is door haar vader. Is erkenning dan van belang voor het tot stand komen van een omgangsregeling?

In mijn situatie heeft de vader zijn dochter niet erkend. Onze relatie liep al tijdens mijn zwangerschap stuk en de eerste zes jaar heeft hij nauwelijks interesse voor haar getoond. Sinds 2 jaar betaald hij alimentatie en sinds die tijd is er ook een omgangsregeling door de rechter vastgesteld waarbij mijn dochter, die nu 8 jaar oud is, 1x per 2 weken een weekend naar haar vader moet die 100 km verderop woont, waarvan 1x per maand ook de vrijdag en de helft van de vakanties. Mijn dochter heeft al vanaf het begin met deze regeling heel veel moeite. Ze kan niet aangeven waarom dat is. Het blijft bij "ik vind het echt niet leuk" en "ik heb daar niets" of "papa jokt". Ik heb altijd gedacht dat ze moest wennen, maar ik zie na 2 jaar geen enkele verbetering. Ook op school is ze, tegen de tijd dat ze naar haar vader moet, erg verdrietig en huilt dan stilletjes in de klas. Ik heb haar zelfs een keer op vrijdag thuis van school moeten houden omdat ze helemaal van slag was omdat haar vader haar van school zou halen. Daar heeft hij volgens de beschikking wel recht op, alleen heeft hij er nooit gebruik van gemaakt, maar van dat recht wil hij nu wel gebruik maken. Mijn dochter krijgt zo steeds meer weerstand tegen haar vader. Naar mijn idee doet haar vader wel zijn best, maar voelt hij zijn dochter niet goed aan. Het lukt mij niet om er met hem over te praten, want als ik er voorzichtig over begin zegt hij dat ik ervoor moet zorgen dat zij het leuk vindt om met hem mee te gaan en alles wat ik zeg wordt afgedaan als onzin, terwijl iedereen kan zien dat de regeling voor haar zo niet plezierig werkt. Zij vindt het trouwens wel leuk als haar vader haar komt opzoeken, maar niet om mee te gaan. Dat is dan ook de reden dat ik in overleg met mijn dochter haar vader ook uitnodig voor activiteiten hier en zelfs een keer een deel van mijn zomervakantie met haar ook met hem heb doorgebracht, zodat ook de stap naar de andere helft van de zomervakantie voor mijn dochter hopelijk minder groot zou zijn. Het helpt allemaal niets. Wat moet ik doen om ervoor te zorgen dat mijn dochter minder tegen de bezoeken aan haar vader opziet? Reactie infoteur, 01-07-2013
" Is erkenning dan van belang voor het tot stand komen van een omgangsregeling?"
Nee, maar het versnelt wel het proces tot omgangsregeling.

Jouw situatie is lastig, vooral omdat het niet lijkt te werken er samen over te praten. Het beste zou toch zijn om met zn drieën eens om de tafel te gaan zitten (bij kinderen hoeft dat niet zo formeel) en eens te bespreken wat de wensen van de dochter zijn. Dat ze zich niet om haar gemak voelt bij vader is duidelijk, de reden hierachter moet gezocht worden. Als de vader niet mee wil werken dan heb jij in ieder geval je best gedaan, meer kan je momenteel niet doen. Gaat het echt problemen opleveren, dan wordt dit lastig op te lossen. vanaf het 12e jaar kan een kind zelf al kiezen, maar dan nog moet er een geldige reden zijn en komt bureau jeugdzorg vaak een kijkje nemen.

Wendy, 19-03-2013
Hallo, ik heb een onderlinge regeling met de vader van mijn oudste dochter. Hij heeft grotendeels de regeling opgesteld met mijn akkoord maar nu komt hij.meer als de helft van de tijd niet op dagen. Verleden weekend was het alweer 2 maanden geleden dat hij nog gekomen was voor zijn dochter. Ze was lichtjes verkouden en als ik dat gestuurd had naar hem was hij weer niet gekomen en hij was heel boos dat ik dit niet gestuurd had. Mijn dochter gaat ook niet graag meer. Ik kan ook pas zeggen dat ze moet gaan als hij aan de deur staat want hij zegt soms nog een half uur op voorhand af. Dit is echt geen doen meer. En ik weet niet wat ik kan doen. Heeft er iemand raad voor mij? Groetjes van een bezorgde mama. Reactie infoteur, 19-03-2013
In principe hebben beiden ouders zich aan de omgangsregeling te houden. Nu is het zo dat, in de meeste gevallen de vader, de plicht tot betalen van alimentatie hebben en het recht tot omgang met hun kind. Deze omgang is dus geen plicht. Voor de verzorgende ouder, meestal de moeder, bestaat er het recht op alimentatie en de plicht om zich te houden aan de omgangsregeling.

Voor het kind kan deze situatie echter zeer vervelend zijn. Bespreek dit dan ook met de expartner. Geef aan dat het in het belang van het kind is dat ze regelmatig contact heeft met vader.

Marielle, 05-03-2013
Ik heb (een week geleden) een klein conflict met mijn puberdochter van 14 gehad. Nu wil ze niet thuis komen en is naar haar vader 'gevlucht'. In plaatst dat haar vader haar terug stuurt naar mij om het probleem uit te praten en op te lossen, wordt er nu door hem op aan gestuurd dat ze maar bij haar vader moet komen wonen. Mijn dochter heeft mij inmiddels laten weten dat ze inderdaad niet thuis komt en bij haar vader wil gaan wonen, en is vanaf vorige week ook niet meer thuis gekomen. De vader is per direct gestopt met het betalen van de alimentatie.
Ik wil het liefst dat ze gewoon weer thuis komt. We hebben het altijd goed gehad, weinig problemen, goed gedrag en schoolprestaties. Heb geprobeerd met de vader af te spreken dat hij haar weer naar huis stuurt, hij zei dat hij dat zou doen, maar heeft het vervolgens niet gedaan, en het kind is nog steeds niet terug. (Het kind woont al 10 jaar bij mij en ging altijd een weekend in de 2 weken naar haar vader). Met de vader valt dus niet te praten, het kind geeft nu aan daar te willen blijven. Haar gedrag en schoolprestaties zijn in een week aanzienlijk veranderd in negatieve zin. Volgens mij hoort dit gewoon bij pubergedrag en is het hele probleem opgelost als vader haar naar huis stuurt. Wat moet ik met deze situatie aan? Reactie infoteur, 05-03-2013
Met pubers blijft het toch lastig. Ze denken dat het gras aan de overkant altijd groener is en het merendeel van de pubers komt er binnen één jaar achter dat dit helemaal niet het geval is. De meeste pubers komen dan ook weer terug bij moeder wonen uit eigen beweging.

Staat de dochter via de gemeente wel ingeschreven bij vader? Zo niet, dan woont dochter nog officieel bij jou en heeft je ex ook financieel gezien nergens recht op. Omdat dochter nog geen 18 is, kan je de rechter vragen het kind terug te laten plaatsen bij jou. Het probleem is dat hier altijd bureau jeugdzorg bij komt kijken. De vraag is of je dit wilt.

Het is logisch dat je ex geen alimentatie meer betaalt als dochter bij hem woont en niet bij moeder: moeder heeft immers geen onkosten meer en vader nu extra onkosten. Hoewel dit niet netjes en ook tegen de regels verloopt, is het wel een eerlijke oplossing.

Maart, 05-03-2013
Ik heb mijn kinderen gister verteld dat ze vrijdag naar hun vader gaan en daar tot zondag avond mogen blijven. Mijn zoontje vond dit erg leuk maar mijn dochter van 9 begon hartverscheurend te huilen. Mijn ex is alcoholist en mijn dochter heeft dat bewust meegemaakt'. Ik was altijd om 6:15 uur al naar mijn werk en mijn dochter moest voor dat ze naar school ging vanaf haar 6e al haar schoolbakje en dat van haar broertje klaarmaken en zelf bepalen hoelaat ze naar school moest ook belde ik vaak om te kijken of ze zich niet versliepen want papa lag dan in bed ook altijd met de feestdagen bleef papa in bed mijn dochter wilt nu niet naar papa toe omdat hij dan vast ook in bed ligt volgens haar. De rechter vond dat er geen onderzoek hoefde te komen voor zijn alcohol gebruik omdat hij bij zijn moeder woont en dus altijd iemand aanwezig is om toezicht te houden. Ook heeft mijn ex geen ouderlijk gezag. Reactie infoteur, 05-03-2013
Is het de eerste keer dat de kinderen sinds de scheiding naar hun vader gaan? Soms is de grote verandering voor kinderen moeilijk te verwerken. Is hun oma in staat voor de kinderen te zorgen indien vader dit niet kan? Probeer dit duidelijk te maken aan je dochter.

Jeanita, 27-01-2013
Mijn dochter wordt in juli 15 jaar. Kent haar vader niet. Hij vertrok tijdens zwangerschap. Vader heeft jaren geen alimentati betaald en nooit zijn dochter willen opzoeken of daar tijd voor gehad. Nu sinds januari moet hij weer alimentatie betalen en eist omgangsregeling en informatie regeling.
Mijn dochter heeft een brief naar de rechtbank geschreven waarom zij niet wilt. Mijn dochter wilt perse geen contact. Zij geeft duidelijk aan misschien als ze ouder is maar nu niet. Kan de rechter mij een boete opleggen? Reactie infoteur, 27-01-2013
De rechter kan u een boete opleggen wanneer uw exman via een kort geding omgangsregeling opeist. Uw dochter is ouder dan twaalf en heeft recht van spreken. Of dit ook gehoord wordt, hangt van de rechter af. Wanneer uw ex omgangsregeling via een rechter heeft verkregen, dan heeft u zich daaraan te houden. Vader is vertrokken tijdens de zwangerschap: is uw dochter dan wel erkend door haar vader?

Anette, 17-01-2013
Ik woonde 7 jaar samen, na mijn 7e maand zwangerschap ben ik weggegaan bij mijn ex. Ik heb hem nooit weerhouden om onze zoon te zien dus bij bevalling liet ik hem bellen of hij erbij wilde zijn. Twee weken na de bevalling ontving ik een dagvaarding om omgangsregeling. Ben toen naar de zitting geweest. Omdat er totaal geen communicatie was moest ik meewerken aan mediation traject dat weken heeft geduurd. Uitspraak was dat hij om de weekend onze zoon kon meenemen en alimentatie moest betalen. Tot op heden heeft hij nooit alimentatie betaald, wanneer ik erom vroeg kreeg ik boze antwoorden. Uit angst en omdat ik verder wilde leven had ik geen stappen ondernomen.

Ik heb mij altijd aan de afspraak gehouden, maar hij niet bracht hem altijd te laat thuis.
Nu 5 jaren later wilt mijn zoon niet meer naar zijn vader, reden hiervan is dat zijn oma hem geslagen heeft en de huidige vriendin hem bij zijn benen heeft gepakt en op bed gegooid. Mijn zoon geeft daardoor zelf aan niet meer mee te willen gaan.
Ik heb nu een dagvaarding ontvangen met daarin dreigement dat ik € 500, 00 boete moet gaan betalen voor de dagen dat hij niet mee kan.

Mijn vraag in deze is, mijn zoon is nu vijf jaar en geeft duidelijk aan wat er daar met hem gebeurd waardoor hij niet mee wilt. Ik heb het volledig gezag, kan mij dan alsnog gedwongen worden om hem mee te sturen in het hol van de leeuw?
Wat kan ik doen om mijn zoon hiervoor te beschermen? Reactie infoteur, 17-01-2013
U heeft zich aan de omgangsregeling te houden. Zo niet, moet u de boete betalen. Schakel zo spoedig mogelijk de kinderbescherming in wanneer u kindermishandeling vermoedt. Vraag hun om raad. Mogelijk bent u in die tussentijd wel verplicht het kind mee te geven aan uw ex, tenzij u voor de kosten kunt en wilt opdraaien.

Regel de alimentatie ook gelijk. Is deze vastgesteld door de rechter? Schakel dan het LBIO in.

Delano, 14-12-2012
Ik heb een zoon van 12 jaar en wil niet naar zijn moeder vanwege haar man. Hij vindt die man dominant en klaagt over alles. Hij heeft zijn moeder aangegeven dat als de situatie met haar man niet veranderd hij niet meer komt. De vraag? Is hij verplicht volgens de omgangsregelingwet toch te gaan tot zijn 18e of bepaald hij na zijn 12 dit? Reactie infoteur, 14-12-2012
Een kind vanaf twaalf jaar mag zelf aangeven of hij/zij nog naar de andere ouder wil. Vervolgens zal de raad van de kinderbescherming eraan te pas komen. Die gaat uit van het feit dat een kind beiden ouders nodig heeft, tenzij er sprake is van mishandeling in welke vorm dan ook. De vraag is of u wil dat de raad van de kinderbescherming zich ermee gaat bemoeien.

Marieke Lavooij, 12-12-2012
Mijn kinderen zijn erg dol op hun vader. Ik vind dit erg lastig aangezien ik niet zoveel geld heb. Ik werk namelijk niet en mijn ex wel. Aangezien hij ze maar 4 dagen per maand ziet, doet hij dan meestal leuke dingen met ze. Ik krijg hier weleens jaloerse gevoelens van. Ik loop de kinderen op te voeden en hou weinig geld over en hij doet de leuke dingen met ze. Ik weet wel dat ik gewoon 32 uur zou kunnen gaan werken aangezien ze oud genoeg zijn, maar ik vind het fijner om huisvrouw te zijn. Ik wil dat mijn ex meer alimentatie gaat betalen, maar weet niet hoe ik dit kan regelen. Mijn ex zit namelijk met een koophuis dat op onze namen staat en een enorme onderwaarde heeft. Eigenlijk krijgt hij dus nog geld van mij. Hoe moet ik dit oplossen? Reactie infoteur, 12-12-2012
Wanneer u meer alimentatie denkt nodig te hebben, zal u dit moeten laten berekenen door een advocaat. De rechter beslist dan of uw vraag terecht is. Het is echter ook mogelijk dat uit de berekening naar voren komt dat uw ex minder draagkracht heeft, waardoor de alimentatie verlaagt zal worden.

Heeft u meer geld nodig voor uzelf, dan zult u toch echt moeten gaan werken, . De opmerking dat 'huisvrouw zijn zo fijn is', levert geen geld in het laatje. Iedereen zal moeten werken voor zijn geld, daar hoeft een ander niet voor op te draaien.

Fredrike, 27-02-2012
Ik zit nu met een probleem, mijn zoon van 9 jaar heeft heimwee als hij bij zijn vader is. We zijn 3 jaar geleden gescheiden en er is een omgangsregeling. Om het weekend gaan de kinderen naar hun vader en de vakanties om en om. Nu heeft de vader in 2009 de kinderen die toen 9 en 7 jaar waren briefjes in een sinterklaascadeau gedaan met de tekst dat hun vader er een poos niet meer voor hen was. totaal onverwacht. Na 9 maanden is het contact weer hersteld en na dat de kinderen er voor de derde keer weer waren bracht hij ze niet thuis maar beschuldigde mij en mijn vriend van mishandeling en verwaarlozing. Het heeft 3 maanden geduurd voor de kinderen weer thuis waren. Nu zijn we een jaar verder en geeft mijn zoon aan heimwee te hebben naar huis. Het gaat zover dat hij zelfs er ziek van is, overgeven stress en buikpijn.Als hij dan op zondagavond thuis komt kruipt hijndan ook bij mij op schoot en komt steeds uit bed. Deze voorjaars vakantie gaf hij aan geen zin in de vakantie te hebben en gewoon liever naar school ging. Hij zou deze vakantie samen met zijn zus (11) naar zijn vader gaan. Nu heb ik hem de keuze gegeven wat hij dan zou willen en hij gaf aan wel naar zijn vader te willen maar dan maar voor 1 nachtje. Ik heb hem in deze zijn zin gegeven en hoop nu tot een goede oplossing te komen met jeugdzorg hoe we dit probleem moeten oplossen. Het vervelende in deze hele situatie is dat de vader het probleem ontkend terwijl hij er volgens mijn zoon wel van op de hoogte is. Reactie infoteur, 30-03-2012
Je ex heeft ten eerste niet het recht om buiten de omgangsregeling om de kinderen te hebben, dit valt onder ontvoering. Het is dan ook vreemd dat dit wel wordt toegestaan door de andere ouder. Door aangifte te doen, waren de kinderen alweer snel terug geweest.

Jeugdzorg komt echt niet direct in actie: eerst wordt er een onderzoek opgestart. Alleen bij serieuze zaken handelt jeudgzorg direct. In dit geval is mishandeling of verwaarlozing dan ook direct te bewijzen of te herkennen, of melden de kinderen zelf dat er sprake is van een van deze zaken.

Ben je er bewust van dat ook jij je moet houden aan de omgangsregeling, en de zoon niet zomaar bij zijn vader mag weghouden. Wil je dit wel, dan zal je dit via de rechter moeten aanvragen, waarbij ook de kinderbescherming om de hoek komt kijken.

Anoniem, 02-11-2011
Mijn man en zijn ex hebben een ruime omgangsregeling die gebaseerd is op CO- ouderschap met hun dochtertje van 2 jaar.
Dat is al zo vanaf dat dat dochtertje 5 maanden oud was,
mij kent ze al vanaf de 5 maanden en ze ziet mij als mama.
Maar nu de laatste weken roept het kindje continu dan ze niet met haar moeder mee wilt en zegt veel negatieve dingen betreft haar biologische moeder.
Zoals dat de biologische moeder :
Niet lief is
Stout is
Haar slaat

Ook als ze bang als de deurbel gaat of als er een auto aan komt gereden,
want dan roept ze al luid en huilend "nee ikke niet weg Mama" en houd vervolgens de been van mij of mijn man vast.
Wij weten niet meer hoe we hier mee om moeten gaan behalve haar afleiden.
De biologische moeder heeft zelf ook toegegeven dat ze het niet meer trekt omdat het kindje Ons ( de vader en ik ) continu loopt te zoeken en te roepen als ze bij de biologische moeder is.
Elke deurbel of telefoon die gaat roept het kind continu Papa en Mama ( ons dus )
de biologische moeder geeft ook toe dat het kindje haar slaat en aanvalt als ze mijn naam anders durft te noemen dan "mama"
Maar ook viel het haar op dat het kindje niet graag met haar mee wilt,
maar ze doet er gewoon totaal niets mee!
Het enigste wat die ex doet is continu ons dwars proberen te zitten en alles aanvechten met advocaten… nu zelfs de omgangsregeling die eigenlijk al vast staat!

de eerste dag is het altijd prima maar als ze dan 1 nacht heeft geslapen hier,
de volgende dag begint het want dan komt papa thuis van het werk, eten we en dan word ze meestal opgehaald of weggebracht door ons.
En daar wringt de schoen want dat ritueel wilt ze niet want ze wilt bij ons blijven en dat zegd het kindje dan ook duidelijk zoals met:
Ikke niet weg met auto
Ikke hier blijven '
Ikke hier blijven mama papa

Wat kunnen wij voor het kindje betekenen want dit is zo ook niet goed voor haar
en vooral niet voor een kindje van 2 jaar!
Mijn man en ik zitten echt met onze handen in het haar,
misschien heeft u tips of ideeën Reactie infoteur, 20-12-2011
Een kind van twee jaar is sterk beinvloedbaar, en zegt soms dingen waar het geen weet van heeft. Of moeder in dit geval echt stout is voor het kind, is niet te beoordelen. Een moeder wordt al gauw als "stout" bestempeld: wanneer het kind geen sneopje mag of naar bed moet, etc. Een kind-moederband is niet te vervangen door een ander, echter de verstandhoudng moet wel goed zijn. Houdt het in de gaten maar oordeel ook niet te snel: een kind van twee jaar is nog niet in staat de dingen goed te relativeren.

Abdelkader Hadouch, 15-06-2011
In de zomer 2007 kwamen mijn kinderen naar mij toe, we hebben een leuke tijd gehad samen en mijn zoon en dochter gaven altijd aan dat ze van mij hielden en bij mij zouden willen blijven. Toen ze naar huis moesten barstten ze in huilen uit en wouden niet naar de moeder. Ik vroeg naar uitleg en kreeg te horen dat de partner van mijn ex ze mishandelt en mijn dochter gaf aan dat er sexuele aarakingen zijn geweest door de partner van mn ex.

Ik wou ze niet direct terugsturen en ben naar het politiebureau geweest om dit verhaal vast te leggen. Mijn ex wist via de rechter haar gelijk te krijgen en de kinderen moesten direct naar de moeder. Zij beloofde de kinderen dat haar partner er niet meer zou zijn. Mijn dochter vertrok direct van huis bij de moeder toen ze erachter kwam dat de partner er toch nog aanwezig was. Het is 2011 en heb nog steeds geen omgangsregeling met mijn zoon. Sterker nog hij zegt dat hij me haat en dat hij nooit naar mij wil komen. Ik sta verbaasd te kijken en weet me geen raad hoe dit allemaal kan. Ik schreeuw om hulp… Reactie infoteur, 15-06-2011
Een lastige situatie. Je weet uiteraard niet wat er tussen jouw zoon en zijn moeder of haar partner is besproken. Het zou best mogelijk kunnen zijn dat er op je zoon is ingepraat waardoor jouw zoon er andere gedachten op nahoudt. Bedenk voor jezelf of er misschien ook een andere reden kan zijn waarom je zoon niet meer wil komen. Tot het twaalfde jaar is een kind eigenlijk verplicht om een omgangsregeling met zijn ouders te hebben, na het twaalfde jaar kan het kind zelf aangeven of het niet meer wil. Dit wordt dasn eerst grondig onderzocht. Zolang er bij jou thuis geen sprake is van geweld, mishandeling of verwaarlozing, is er weinig reden om aan te nemen dat je zoon niet bij jou zou mogen komen. Echter, een omgangsregeling afdwingen kan ook tegen je werken. Het kind zal hierdoor vaak nog meer haat gaan voelen. Vaak is het dan hopen dat het kind ooit zelf inziet dat deze situatie echt niet kan. Meestal rond de leeftijd van 16 jaar gaan kinderen er over nadenken.