Als je kind bij je ex gaat wonen

Een scheiding brengt behalve een heleboel gevoelens en emoties, ook een hoop praktische zaken met zich mee. Je moet wennen aan je nieuwe leven als single, en aan het feit dat je ineens overal alleen voor staat. Vooral als er kinderen zijn, en je dus een alleenstaande ouder wordt, is dat zeker niet altijd makkelijk.

Scheiden

Aan een scheiding is vaak een hoop vooraf gegaan want niemand neemt dit besluit zomaar van de één op de andere dag. Misschien hebben jullie het vaak weer opnieuw geprobeerd samen, in de hoop dat de problemen die er zijn opgelost kunnen worden. De redenen voor een scheiding zijn voor iedereen persoonlijk, maar vaak is de grootste oorzaak dat het vertrouwen in elkaar beschadigd is geraakt. Dit kan het gevolg zijn van ontrouw in de relatie, maar vertrouwen kan ook verdwijnen door heftige ruzie's, harde woorden, of mishandeling. De eerste tijd na een scheiding staat je leven op zijn kop, en duurt het best een tijd voordat je een nieuwe balans hebt gevonden.

De kinderen

Als er kinderen in het spel zijn, vraagt dat helemaal veel energie en tijd van de ouder aan wie de kinderen zijn toegewezen. Naast het eigen verdriet, boosheid en de verwerking van de scheiding, moet je ook nog je kinderen opvangen en begeleiden in het hele proces. Kinderen hebben vaak het gevoel dat zij schuldig zijn aan de scheiding, en dit zul je als ouder zijnde als eerste uit de wereld moeten helpen. In het gunstigste geval is er een bezoekregeling geregeld, waar iedereen aan mee wil werken. Als je ex graag de kinderen wil blijven zien, en de kinderen willen ook graag het contact met de andere ouder houden, dan heb je daar in ieder geval geen zorgen over. Het kan ook gebeuren dat je ex helemaal niet mee wil werken aan een omgangsregeling, of dat de kinderen dat echt niet willen.

Alleenstaande ouder zijn

Als je een alleenstaande ouder bent geworden, is dat een taak die in de praktijk veel meer van je kan vergen, dan je van te voren had gedacht. De scheiding heeft op alle fronten invloed, en zeker ook op je kinderen. Ze kunnen erg boos of verdrietig reageren, en veranderen van doorgaans vrolijke en blije kinderen in stille, teruggetrokken mensen. Omdat je in het begin meer aandacht aan je kinderen zult geven vanwege deze gevoelens, kan het zijn dat ze daardoor veeleisender gaan worden. Ze zullen ook door krijgen dat ze meer voor elkaar krijgen bij jou, omdat je er alleen voor staat. Je zult vermoeider zijn dan normaal, en wellicht daardoor ook eerder toegeven, of minder streng zijn. Als je zelf ook nog een schuldgevoel hebt tegenover je kinderen, omdat het voelt alsof je ze hun andere ouder hebt afgenomen, zal dit alleen maar erger worden.

De invloed van je ex

Als je kinderen bijvoorbeeld om het weekend naar de andere ouder gaan, zal deze zijn best doen om leuke dingen met de kinderen te gaan ondernemen. Als je kinderen twee weekenden per maand komen, is dat iets heel anders dan als je doorlopend de zorg voor hun hebt. Daar komt bij dat de weekend-ouder uitgerust aan het weekend kan beginnen, en alle tijd heeft om iets leuks voor te bereiden. In zo'n weekend zijn er ook vaak weinig regels, en mag er dus veel wat normaal gesproken niet zou mogen. Hierdoor bestaat de kans dat je kinderen de andere ouder gaan idealiseren, en dat jij dus de "zwarte piet" mag hebben. Jij zorgt ervoor dat de kinderen hun groenten eten, zodat ze voldoende vitamines binnenkrijgen, en je ex gaat gezellig met ze naar McDonalds. Bij jou geldt een bedtijd, zodat de kinderen voldoende slaap krijgen, bij je ex gelden al die regels niet.

Chantage

Het kan gebeuren dat je kinderen de idealisering van de andere ouder tegen je gaan gebruiken. Als je kind van jou iets niet mag, kan het zijn dat je kind roept: "Dan ga ik wel bij pappa/mamma wonen!". Want van hem of haar mag dat allemaal wel... Omgekeerd kan hetzelfde gebeuren, dat je zelf in een gevoel van onmacht roept: "Dan ga je maar bij hem of haar wonen!". Vaak blijft het bij dreigen om de zin door te drijven over iets, maar het kan ook gebeuren dat dit scenario werkelijkheid wordt. Op een dag komt je kind vertellen dat het bij de andere ouder gaat wonen, en blijkbaar is dat met de andere ouder al besproken ook. Dit kan aankomen als een donderslag bij heldere hemel.

Raak je je kind kwijt?

Als je deze mededeling krijgt, kan het voelen alsof alle grond onder je voeten verdwijnt. Je kind gaat bij je ex wonen, en je zult het dus moeten afgeven. In het geval je ex een nieuwe partner heeft gevonden, is dit een dubbel akelig gevoel. Je kind zal opgroeien met normen en waarden die waarschijnlijk anders zijn dan de jouwe. Iemand anders dan jij zal voor jouw kind zorgen, en ook dat zal anders zijn dan hoe jij het zou doen. Dit besluit zet wederom je wereld op zijn kop, en zal ook weer het nodige verdriet, boosheid en machteloosheid geven. Als het contact met je ex niet, of niet goed loopt, zul je daar dus verandering in moeten brengen, ten gunste van je kind. Waarschijnlijk betekent dit dat jij de weekend-ouder gaat worden, en dat de rollen omgedraaid worden. Het beste wat je kunt doen is de keus van je kind accepteren, hoe moeilijk dit ook is. Natuurlijk mag laten blijken dat het je verdriet doet dat je kind dit besluit neemt, maar door je erbij neer te leggen heb je de grootste kans dat de relatie met je kind uiteindelijk sterker blijkt te zijn dan je dacht.