Seksuele omgang is geen 'moeten'

Ooit stond er eens in een tijdschrift het volgende grapje bij een plaatje met een jongetje en meisje. De jongen zegt: 'Om je de waarheid te zeggen, ik wou dat ik voor de tijd van de seks geboren was'. Daaruit zou men bijna kunnen halen dat 'seks' in de zestiger jaren is uitgevonden.

Alles en iedereen

Plotseling kwam alles en iedereen er bij iedere gelegenheid en kansen met 'seks' aanzetten en werd iedereen aangespoord al hun energie te richten op onze seksualiteit, seksuele ervaring, seksuele relatie, seks dit en seks dat. Weinige andere dingen schenen er niet meer om te doen of waren niet belangrijk meer. Een aantal van de vrouwen die hun visie hadden geuit, zeiden dat er door de seksuele revolutie een overdreven nadruk op seksualiteit werd gelegd en dat dit volgens hen op sommige mensen wel eens heel erg benauwend kon werken. 'Ik word doodziek van seks,' zei een vrouw, overal seks, seks en nog eens seks! En wat dan nog? Het leven staat of valt niet met alleen maar seks. Het is heel mooi maar er is meer.' Een ander zei: 'Aan een kant zou ik bijna verlangen naar de geheimzinnige tijd van vroeger, toen men gewoon niet sprak over seks. Niet omdat het vies was, maar omdat het een privé-aangelegenheid was, iets wat alleen jou en je partner aanging. Weer een ander iemand merkte op dat het idee dat seksuele omgang noodzakelijk is voor de gezondheid, een commerciële zaak is geworden.

Televisie, radio, kranten en andere media

De manier waarop dit denkbeeld naar voren wordt gebracht door adverteerders, psychiaters, adviseurs in seksuele aangelegenheden, televisie, radio, kranten en andere media, maakt een vrouw soms bang. Een ander zei weer het volgende: 'Als ik een tijdlang geen geslachtsgemeenschap gehad heb, verdwijnt gek genoeg mijn verlangen en dat verontrust mij een beetje. Ik begin me dan af te vragen of er iets met mij aan de hand is. En dat maakt dat ik mij dan verplicht voel om seks te bedrijven. Ik denk dan 'oei, het is alweer een poos geleden dat ik het gedaan heb'. En dan vind ik dat het weer eens tijd word!' Een vrouw die een bevredigende seksuele relatie had, bekende dat het sprookje dat regelmatige en fantasierijke geslachtsgemeenschap onontbeerlijk zou zijn voor de gezondheid, ook haar had beïnvloed. 'Ik denk,' zei ze, 'dat seksualiteit in mijn leven een juiste plaats inneemt: het geeft uitdrukking aan onze liefde. Toch voel ik me nog steeds zo nu en dan gehinderd door dit sprookje. En vraag ik me wel eens af of we het wel goed doen. Misschien is geslachtsgemeenschap voor mij minder belangrijk dan voor anderen.' Sommige worden erg bezig gehouden door de angst of ze wel vaak genoeg geslachtsgemeenschap hebben en of ze het wel op de juiste manier doen. Ze gaan van het idee uit dat geslachtsgemeenschap iets is dat sommige mensen moeten leren en waarvoor anderen een bijzondere aanleg hebben. Alsof er zoiets als een seks-deskundige zou bestaan! Dat maakt dat ze geneigd zijn zich zorgen te maken of ze seksueel wel voldoende presteren.

Mannen en vrouwen

Vooral mannen zijn vatbaar voor dergelijke bezorgdheid. Want ondanks de vrouwen emancipatie beschouwen veel mannen het als hun plicht, het initiatief tot de seksuele handeling te nemen en hun seksuele ervaring aan hun partner te tonen. Ongerustheid hierover kan vooral hoog oplopen bij die mannen voor wie een rij van seksuele veroveringen het belangrijkste wapenfeit in hun leven is. Ook vrouwen voelen zich verplicht om op een commando een orgasme te hebben, want anders zullen ze als frigide (Letterlijk: koud) worden betiteld. Het resultaat van deze bezorgdheid over seks-deskundigheid is, dat de techniek een obsessie wordt, hoewel een meesterschap op dit gebied weinig opbrengt. Als seksuele vrijheid enige betekenis heeft, dan dient het zowel de vrijheid om lief te hebben te omvatten als de vrijheid om niet lief te hebben, zonder dat men zich er schuldig of minderwaardig door voelt.

Het laatste vrije gebied

Er wordt beweerd dat de moderne mens zo sterk in beslag wordt genomen door seksualiteit, omdat dit het laatste vrije gebied is in een geïndustrialiseerde samenleving. Maar is het wel een vrij gebied? Er is geen vrijheid wanneer er dwang bestaat. Alexander Lowen heeft hierover opgemerkt: 'Vandaag de dag kan men gemakkelijk een dwangmatige houding bespeuren bij werk, vrijetijdsbesteding, en seksuele omgang. Als seksuele omgang wordt teruggebracht tot een techniek en als dit laatste grote mysterie in het leven omgezet wordt in een formule, zal de mens een automaat worden, volledig beheerst door zijn ego, zijn 'Ik', en ontdaan zijn van alle hartstocht en lust.'