Zuiverheid in het huwelijk; koester de liefde voor elkaar
Een huwelijk is niet iets vanzelfsprekends. Binnen het huwelijk zijn voor elkaar openstaan en belangeloze liefde onmisbaar. Elkaar bedanken, complimenteren en je erkentelijkheid betonen zijn geen overbodige luxe, maar een teken van liefde. Dat je rekening houdt met elkaars gevoelens hoort daar ook bij. Ook essentieel is jullie trouw aan elkaar, dat mag geen loze belofte zijn. Dat houdt onder meer in dat je vertrouwelijkheden voor je wederhelft bewaart, in plaats van je hart te luchten bij 'vreemden'. Voor jullie kinderen is het heel belangrijk dat zij zien dat hun ouders, hun steun en toeverlaat, van elkaar houden.
Zuiverheid in het huwelijk
De deugd van de zuiverheid in het huwelijksleven bestaat uit het op een vindingrijke manier blijven voeden van de liefde tot de ander. Enkele voorbeelden:- Besteed elke dag enkele minuten aan het bedenken van tekens van genegenheid en fijngevoeligheid;
- uit je liefde voor de ander en bedank hem/haar ervoor als hij/zij hetzelfde doet;
- voed de wederzijdse aantrekkingskracht;
- zoek de geschiktste momenten om samen te zijn, te praten, te ontspannen.
Vertrouwelijk
Dit alles is nodig om te vermijden dat de liefde bekoelt, met als resultaat dat de echtelijke liefde daarentegen juist groeit. Houd bijvoorbeeld afstand van het andere geslacht; in de werkomgeving, tijdens de studie, op reis, enzovoort. Dat is geen overdreven voorzorgsmaatregel. Het feit dat je getrouwd bent, betekent dat je de gevolgen van vertrouwelijkheid met personen van het andere geslacht niet moet onderschatten. Vertrouwelijke uitingen tegenover je echtgenoot, moet je ten aanzien van anderen vermijden, ook al denk je veilig te zijn, omdat de ander weet dat je getrouwd bent! Evenzeer is het af te raden naar intieme vertrouwelijkheden te luisteren; ze scheppen een band. Het is niet goed bij anderen het begrip te zoeken dat je bij je echtgenoot niet vindt.Intimiteit
Op dit punt is het verleidelijk je onnozel te gedragen en bijvoorbeeld te vergeten dat het voor elke man of vrouw gemakkelijk is om zich bij een vreemde van zijn beste kant te laten zien. Denk ook niet dat je minder voorzichtig hoeft te zijn tegenover (uiterlijk) minder knappe personen van de andere sekse. Ervaring wijst uit dat in deze gevallen gemakkelijker vertrouwelijkheden en intieme momenten ontstaan die in eerste instantie onschuldig lijken (een probleem met een kind, irritatie over een onhebbelijkheid van de echtgenoot…), ze veroorzaken echter een wirwar van draden die moeilijk door te knippen zijn. Ze hoeven in eerste instantie niet eens als negatief ervaren te worden, totdat je, op een kwade dag, een moment van speciale gevoeligheid en verlaagde innerlijke weerstand, in ernstige ontrouw vervalt.Verlokkingen
En dan, als het leed al geschied is, is het onmogelijk de zaken terug te draaien. En om een en ander weer recht te breien is een hele klus. 'Bezint eer ge begint', is geen loze waarschuwing! In de huidige tijd is het misschien nodig meer nadruk hierop de aandacht te vestigen vanwege de veelvuldige verlokkingen uit de omgeving waar je weerstand aan moet bieden. Zorg vooral dat het niet zover komt! Echtparen moeten aangemoedigd worden de echtgenoot telkens opnieuw te veroveren, van hem/haar te houden zoals hij/zij is. De huwelijkse intimiteit moet een breed scala aan gebieden beslaan, door gedachten, gemoedstoestanden, te delen en te proberen één van hart te zijn.De liefde voor elkaar
Voorwaarde bij de opvoeding van de kinderen
Een voorwaarde om binnen het gezin een sfeer te kunnen scheppen waar het karakter van de kinderen tot bloei kan komen, is de sterke liefde van de ouders. Daarnaast zijn er aanbevelingen, technieken, formules, processen en positieve aanwijzingen om de kinderen een goede vorming te geven. Alle aanbevelingen zijn echter speldenknoppen binnen het universum van de liefde. Waar de liefde ontbreekt is opvoeden als internetten zonder verbinding.Verantwoordelijkheid
Wie een kind ter wereld brengt, draagt een grote verantwoordelijkheid voor diens geluk. Om daarin te slagen is het noodzakelijk je partner gelukkig te willen maken, ongeacht zijn/haar gebreken. Als de ouders ruziemaken, voelt het kind pijn, ook al wordt het vervolgens gestreeld. Een kind wordt evenmin vrolijk door het te overladen met cadeaus, wel door het op te nemen in de liefde van de ouders. Levendige kinderen nemen een voorbeeld aan hun opgewekte ouders.Totale overgave
Wie zich in het huwelijk niet volledig durft te binden, veroorzaakt precies dat waar hij bang voor is. Zonder totale overgave let hij meer op de gebreken dan op de deugden van de ander en neigt naar het maken van vergelijkingen, en die gaan altijd mank! Teleurstelling hoort bij het leven. Ze kan leiden tot het sterker worden van die liefde. Alleen de liefde kijkt verder, en is in staat in de geliefde meer te zien dan een momentopname kan laten zien.Belangeloos
Als je uitgaat van verwachtingen zul je soms teleurgesteld worden. In plaats daarvan kun je beter openstaan voor de eigenheid van de ander en belangeloos lief te hebben. Er is een uitdrukking die zegt “De deur naar de blijdschap gaat niet naar binnen open” ofwel: wie alleen aan zichzelf denkt, bereikt slechts dat de deur voor je neus dicht gegooid wordt en “De deur naar de blijdschap gaat naar buiten open”: wie zich richt op de ander, ervaart blijdschap. Als je trouwt met het verlangen de ander gelukkig te maken, dan vind je juist je eigen geluk. Liefhebben verlangt offerbereidheid… en die wordt beloond.De belofte vernieuwen
Elke avond zou je positief moeten kunnen antwoorden op de volgende vragen:- Heb ik mijn genegenheid getoond?
- Heeft de ander dat gemerkt?
In het gezinsleven heb je al je krachten nodig. Achteloosheid kan opgevat worden als een gebrek aan liefde of trouw.
“Als hij niet belt dat hij later komt, respecteert hij mij niet."
"Als hij mij niet helpt, houdt hij niet van mij.”
Besef wel dat je over derden meestal milder oordeelt, terwijl je ten aanzien van je partner zo veeleisend bent.
Litteken
Realiseer je dat negatieve gedragingen meer invloed hebben dan je op het moment beseft. Ze laten een litteken achter en kunnen een felle reactie oproepen. Positief gedrag heeft een discreter, subtieler effect en roept pas op termijn een, vaak indirecte, reactie op. Vinnige reacties hoeven geen spoor na te laten als ze snel recht gezet worden, zo nodig met excuses. Ook als je de reactie overdreven vindt kun je niet oordelen over de gevoeligheid van de ander en is het beter toe te geven aan de behoefte aan erkenning voor de gekwetste gevoelens. Dit hoeft beslist niet gezien te worden als een zwaktebod, in tegendeel!Lees verder
Gerelateerde artikelen
Het huwelijk: onbaatzuchtige liefde in een unieke eenheidLiefde vraagt tijd. Liefde is geen dood ding; het leeft en groeit. Liefde is onvervangbaar. Daarom is het zo belangrijk…
Echte liefde: meer dan aantrekkingskracht en verliefdheidIs trouwen ouderwets? Iets voor romantische zielen waar ze naar een paar jaar vanzelf wel van terugkomen? Voor die 'mooi…Bronnen en referenties
- Inleidingsfoto: Bennilover, Flickr (CC BY-ND-2.0)
- Javier Vidal-Quadras: Ervaringen van het huwelijksleven
- http://www.didoc.be/
Reacties
Marije, 08-10-2016
Ik vind het wel een interessant stukje. Vooral het stukje van bevestigende ontkenning.
Wat ik me nou altijd al heb afgevraagd is waarom aan die omgang met het andere geslacht zo zwaar getild wordt. Als je als andere huwelijkspartner een prettig of redelijk mens bent die het goed voor heeft met de andere partner, dan weegt dat toch veel meer op tegenover zo'n gezellig moment met iemand (van het andere geslacht) buiten het huwelijk? Dan hoef je je toch geen zorgen te maken? Je partner zou je niet eens willen ruilen voor een ander. Veel te blij dat jullie samen voor elkaar gekozen hebben.
En daarnaast kun je als je je als andere partner dit niet prettig voelt bij het buitenhuwelijkse contact van je partner dit op dat moment toch openlijk bespreekbaar maken? Als je huwelijk gebaseerd is op wederzijds vertrouwen en elkaar tegemoetkomen in elkaars behoeften, hoeft dit toch niet tot een onoplosbaar probleem te worden. Je vertelt openhartig wat het met je doet en de andere partner vermindert of staakt het contact als dit echt tussen jullie in blijft staan. Zulke momenten geven ook de partner met het nare of jaloerse gevoel de mogelijkheid zich te ontwikkelen door door zo'n situatie helder te krijgen waarom dat contact tussen de andere partner en iemand buiten het huwelijk zo steekt. Of als blijkt dat de andere partner wat te kort komt hoe het kon zijn dat deze het niet eerder gedeeld had of dat de andere partner dit niet voldoende tegemoet kon komen. Gevoelens die door contact met de buitenhuwelijkse wereld boven komen bij beide partners lijkt me juist versterkend als dit goed binnen het huwelijk wordt opgelost/uitgepraat. En ook haalbaarder dan van de ander verwachten dat die zich volgens het geschetste plaatje opstelt.
Het niet vertellen van huwelijkse vertrouwelijkheden kan ik ook deels begrijpen. In het bespreken van vertrouwelijkheden, met mensen die het beste voor hebben met beide partners, zit, vind ik, ook een voordeel. Iemand buiten het huwelijk ziet soms beter waar het vastloopt, haalt de druk een beetje van de ketel waardoor er weer ruimte komt in het huwelijk, kan de boel relativeren door herkenning, maar kan ook aan de bel trekken en helpen als de balans echt weg is.
Zelf denk ik dat zolang je verhalen over je partner nog passen in dat grijze gebied van wat alle partners wel eens doen, je als andere partner je echt niet druk hoeft te maken.
Een huwelijk is toch dat je uit je vrije wil, wil kiezen om bij de ander te zijn, en ook als het even niet zo lekker loopt, nog voldoende hebt om op terug te kijken op de tijd dat je het wel samen goed had?
Reactie infoteur, 17-10-2016
Hallo Marije,
zo te lezen ben je een verstandelijk type, niet iedereen is dat gegeven, of niet op alle momenten. Soms gaan je gevoelens met je aan de haal. En als je je niet lekker voelt ga je er niet tegenin, dan kies je al gauw voor de gemakkelijkste weg, als je niet sterk genoeg bent. Dus wat voor jou mag gelden, op dit moment, kan voor een ander, of op een ander moment toch heel anders uitpakken. De een heeft er geen moeite mee op trouw te blijven aan zijn partner, de ander wel. En wat voor jou vanzelfsprekend is, is dat niet voor iedereen. Het zelfde geldt voor begrip. Als de ander iets doet wat jij totaal niet begrijpt, hoe ruim denkend ben je dan nog? Hoeveel mensen zeggen niet: ik weet niet wat of hoe er over vijf jaar gebeurt; ik wil me niet binden. Of; de liefde is voorbij, zo gaan die dingen, we zijn uit elkaar gegroeid. Of: ik ben aan iets anders toe, ik kies nu voor een ander, etc. En dat in alle verstandelijkheid.
Bert, 11-10-2013
Het lezen van dit artikel brengt mij weer terug bij de werkelijkheid, bij datgene wat van binnenuit altijd naar mij geroepen is. In onze westerse maatschappij met al zijn mogelijkheden en z'n individualisme lijken de "oude" waarden van diepe verbondenheid steeds meer plaats te maken voor oppervlakkigheid en het verdelen van aandacht en diepe intieme gevoelens met anderen dan je huwelijkspartner. Ik ben het er helemaal mee eens dat daarmee verbindingen met die anderen worden gelegd, die in een echte diepe verbondenheid tussen jou en je huwelijkspartner thuishoren en niet op tafel komen bij anderen. In mijn optiek is dat nogal eens een valkuil en wordt niet herkent en erkent dat in jouw unieke verbinding met je partner een zodanige verschuiving in diepgang en verbondenheid plaatsvindt naar een ander, dat de verbinding met jouw partner onherroepelijk op lossere schroeven komt te staan.
Het is mij in een paar relaties overkomen dat mij verweten werd dat ik niet in "de moderne tijd" meeging, waarin die partner vond dat zieleroerselen ook met anderen en het andere geslacht, gedeeld moesten konden worden.
Nu ik dit artikel lees, voel ik me toch weer heel zeker dat de gevoelens die in die tijd in mij opkwamen, toch heel eerlijk en heel zuiver waren…
Reactie infoteur, 12-10-2013
Hallo Bert,
je verwacht waarschijnlijk geen reactie, maar ik wil je toch even laten weten dat ik het mooi vind dat je uit dit artikel, al is het achteraf, herkenning hebt gevonden.
Je kunt je afvragen hoe sterk het argument "niet meegaan met de tijd' is, dat vaak als dooddoener gebruikt wordt. Terwijl op momenten waar dat beter uitkomt opeens 'traditie' als argument gebruikt wordt. Om maar een sterk voorbeeld te noemen: biechten of naar de kerk gaan, wie doet dat tegenwoordig nog?! Maar Carnaval vieren vindt iedereen heel gewoon, dat is dan opeens 'traditie'.
Als het dus blijft bij dooddoeners kun je je afvragen of er niet meer argumenten zijn, die bovendien meer hout snijden.
Laatste update: 10-06-2017
Rubriek: Mens en Samenleving
Subrubriek: Man en vrouw
Bronnen en referenties: 3