Geven en nemen in een relatie: de gulden middenweg
In elke relatie zijn er af en toe conflicten, omdat twee partners nu eenmaal verschillende verwachtingen en behoeften hebben. Willen we een conflict serieus bijleggen, dan kunnen we kiezen voor de gulden middenweg, anders gezegd een compromis sluiten. Oftewel: geven en nemen. De uitdrukking ‘De gulden middenweg’ vindt trouwens zijn oorsprong bij de Griekse filosoof Aristoteles. Hij onderkende al dat de mens een uitermate gevoelig wezen is, onder meer bepaald door hormonen als testosteron en adrenaline. Ook in een relatie zijn dat twee elementen die al snel tot uitersten kunnen leiden. Maar Aristoteles zag het midden tussen die uitersten als een deugd. Een middel bij uitstek om de angel uit conflicten te halen.
Het belang van compromissen
Een goede relatie wordt gekenmerkt door
geven en nemen. Als partners een compromis sluiten geeft elk van hen vrijwillig een deel van zijn eisen op, komt men elkaar tegemoet,
de gulden middenweg. Sommige mensen menen dat een compromis is een slechte zaak is omdat immers geen van beide partijen zijn doel bereikt. Een alternatieve oplossing bij conflicten kan ook zijn dat de ene keer partner A zijn wensen vervuld krijgt en de andere keer partner B.
De gulden middenweg, hoe vindt u die?
Het beste voorbeeld van de gulden middenweg blijkt elk jaar weer bij de CAO-onderhandelingen. Beide partijen beginnen met maximale eisen en treffen zich uiteindelijk ergens in het midden.
Hoe gaan u en uw partner eigenlijk met conflicten om?
- Start u ook met maximale eisen?
- Geeft een van u beiden in de regel sneller toe of neemt u wellicht uw eisen volledig terug?
- Is een van u beiden na een compromis weleens ontevreden en laat u dat dan ook voelen aan de ander?
- Probeert een van u beiden zelfs na een compromis nog uw oorspronkelijke wensen te realiseren?
Geven en nemen in een relatie, het is de mix die het doet
Als we samenleven als partners, doen we dat doorgaans niet zonder reden. We verwachten er allebei beter van te worden. We wensen ons van onze partner bijvoorbeeld:
- aangenaam gezelschap;
- begrip;
- trouw;
- financiële steun;
- betrokkenheid in het huishouden;
- betrokkenheid bij de opvoeding van de kinderen.
En onze partner heeft ook bepaalde verwachtingen van óns, die we zo goed mogelijk moeten vervullen zodat hij/zij een goed gevoel heeft bij de relatie. De meesten van ons gaan een relatie aan met de onvoorwaardelijke bereidheid tot geven. We doen dat in het vertrouwen dat we er ook iets voor terug krijgen.
Vaak beginnen we na verloop van tijd te rekenen: wat geef ik en wat krijg ik ervoor terug? We maken de balans op en hopen dat er evenwicht tussen geven en nemen bestaat. Helaas zijn er ook mensen die een
relatie aangaan, uitsluitend met de bedoeling om van de ander te profiteren.
Wanneer de balans tussen geven en nemen verstoord is
Onze verwachtingen kunnen na verloop van tijd volkomen veranderen. Of we kunnen ze op een andere manier gaan waarderen. En in veel relaties zijn er ook fasen waarin de ene partner meer energie in de relatie steekt dan de ander. Onderstaand enkele signalen waaruit blijkt dat de balans tussen geven en nemen verstoord is:
- geregeld ontevreden en geïrriteerd zijn;
- niet meer graag naar huis terugkeren;
- geen zin in seks meer hebben;
- constant zeuren en schelden tussen partners;
- geen zin meer hebben om zich voor de relatie in te zetten;
- het opgegeven hebben om te praten met de partner en wensen kenbaar te maken;
- depressief zijn en zijn toevlucht nemen tot verslavende middelen;
- last hebben van lichamelijke klachten zonder direct aanwijsbare oorzaak;
- wel eens met de gedachte aan scheiden spelen.
Hoe kan men een relatie redden?
Er bestaan verschillende geschikte manieren waarop we de balans tussen geven en nemen weer in evenwicht kunnen brengen. Bijvoorbeeld:
- conflictsituaties weer met de partner bespreken en samen met hem/haar naar mogelijke oplossingen zoeken;
- de eigen inspanningen verhogen (of juist verminderen);
- de inzet van onze partner opnieuw (positiever) waarderen;
- onze verwachtingen ten aanzien van de partner opnieuw bezien en indien nodig herzien.