Door het Taoïsme in perfecte harmonie

Wat is de oorsprong van het Taoïsme? Wat zijn de kenmerken ervan en waar zijn de geschriften van Tao terug te vinden?

Filosofie

De letterlijke betekenis van Tao is weg,doelgericht,gaan. Dit valt ook in het Chinese karakter voor Tao te herkennen.Tao is het onbeschrijflijke en ondeelbare principe waaruit alles voortvloeit. Het taoïsme is een Chinese filosofische en religieuze stroming die haar oorsprong heeft in de vroegste Chinese cultuur. Zij heeft zich parallel ontwikkelt met het confucianisme en het boeddhisme. Samen vormen de drie stromingen de basis voor het neo- confucianisme. De teksten Tao Te Ching en Zhuangzi zijn de basisteksten van het taoïsme.

Wat is het taoïsmo in het kort?

Alles is volgens het Taoïsme in perfecte harmonie. Het ontbreekt aan statische harmonie, maar is rijk aan een harmonie die voortdurend verandert. Een in voortdurend wisselend evenwicht, geen stilstand maar dynamiek.

Kenmerken van het taoïsme

De allesomvattende universele natuurwet is het centrale thema van het Taoïsme. Als mens moet zij zich aan deze waarheden aanpassen en wanneer je dit doet kan worden gezegd dat je op de juiste weg bent en de juiste manier van leven hebt verkozen.
De interactie van de kosmische krachten Yin en Yang zouden de natuur in deze brede zin besturen. Vanuit dit gezichtspunt is het Taoïsme in haar brede zin dan ook te vergelijken met de klassieke natuurfilosofie waarin het leven in eenheid met de natuur als belangrijk ideaal wordt gezien. De maatschappij die door de mens is ingericht wordt hierbij als kunstmatig gezien en een typisch Taoïstisch fenomeen is het zich terugtrekken uit de mensenwereld. Zo wordt de ideale geleerde Taoïst gezien als een kluizenaar en een mystieke individualist. Van oorsprong was het Taoïsme een filosofie waarbij er geen sprake was van religiositeit en er geen specifieke goden waren maar later is het een ware volksreligie geworden waarbij zich een massa goden en heiligen zich hebben toegevoegd aan het pantheon. De invloed van het boeddhisme op het Taoïsme en andersom was groot.

Onsterfelijkheid

Van oudsher heeft het Taoïsme zich bezig gehouden met de onsterfelijkheid van de mens. Er zijn vele pogingen gedaan en methoden gebruikt om dit te bereiken met behulp van magie en alchemie. Hierbij werd ook de alchemie beoefend om goud te bereiden. Juist de Taoïsten waren om deze redenen degenen die aan de wieg stonden van de natuurwetenschappen in China. Aangezien deze natuurwetenschappen lang gelijk stonden aan mystiek en toverkracht verachtte de wereldlijke macht deze en werd voorkomen dat de natuurwetenschappen in de Chinese maatschappij een even zo baanbrekende rol kregen als in het westen.

De geschriften van Tao

De Daodejing (het boek over de Weg en de Deugd) is het belangrijkste boek van het taoïsme. Hierin zijn een groot aantal mystieke spreuken in de geest van het Taoïsme beschreven. Laozi wordt als de auteur beschouwd alhhoewel onbekend is hoeveel auteurs het boek uiteindelijk heeft gehad gezien de verzameling teksten geleidelijk is gegroeid. De teksten zijn waarschijnlijk rond 300 voor Christus opgeschreven. Het tweede boek van het Tao|isme is de Zhuangzi. Zij gaat over de ideeën en daden van Laozi en propageert de eenvoud in het leven, zonder hartstocht en zonder kennis.