Meer is niet altijd beter!

Het klinkt soms filosofisch als je spreekt over “meer is niet altijd beter”, maar eigenlijk is het heel aards. Toch is er met de welvaart steeds meer het “meer willen hebben” ontstaan. We vergaren en sommige mensen een leven lang, zonder ook maar eens om te kijken en te overzien of wat we in de loop der tijd bij elkaar hebben geharkt, ook daadwerkelijk nog van toegevoegde waarde is. Als het al in je huis past…

Verschillende vormen van verzamelen

Verzamelen om het verzamelen

Bij sommige mensen kan dit uitmonden in het obsessief verzamelen, met alle gevolgen van dien. Mensen groeien soms bijna letterlijk het huis uit en vervuilen zelfs. Vaak gaat het niet eens over dure spullen, maar gewoon alles verzamelen. Niets weg willen, kunnen, durven gooien.
Dat zijn de excessen en deze komen steeds vaker in de media, want wat beter dan naar het lot van de ander kijken? Tja, zo zijn we blijkbaar, anders zou de commerciële televisie namelijk geen programma’s maken.

Verzamelen om het hebben

Toch kan meer ook op een andere manier een rol spelen, namelijk het verzamelen om gewoon veel te hebben. Iets zien en dat direct willen hebben, bij voorkeur met voldoende financiële middelen, maar anders wordt er nog wel wat bedacht (dat is eigenlijk ook het obsessieve). Of niet … en dan merk je de gevolgen vanzelf wel, zodra je in de problemen komt.
Een vreemde soort verzamelwoede en gewoon steeds meer willen hebben, om er vervolgens in veel gevallen niets of weinig mee te doen. Voor “de heb” dus.

Verzamelen voor de toekomst

Verzamelen kan je ook voor de toekomst en dat heeft dan weer vaak te maken met “het appeltje voor de dorst”. Denk hierbij aan het verzamelen van kunst. Je kunt er nu van genieten en enig moment kan je er van leven. Voor het geval je oudedagsvoorziening niet optimaal is of je iets extra’s wilt doen. Er zijn altijd zaken die hun waarde blijven houden en hoewel er trends zijn, doen edelstenen het vaak goed, maar ook goud en kunst. Zo zijn er nog wel meer zaken te benoemen.
Helaas is het wel zo, dat er ook nogal wat mensen zijn die er dan toch ook weer moeite mee hebben om het te verkopen, op het moment dat het nodig is. Ze zijn zich gaan hechten aan iets of het heeft een speciale betekenis gekregen.

Verzamelen voor de buitenwereld

Verzamelen voor de buitenwereld zijn de mensen die de wereld willen laten zien dat ze het goed hebben, dat ze veel geld hebben, dat ze er erg gelukkig mee zijn etc. Niet één of twee dure auto’s, maar een heel arsenaal of niet enkele mooie ringen met diamant of dure jassen, maar een kast vol. Niet sec voor eigen genot, maar om de wereld te laten weten wat ze hebben. In feite doe je het niet voor jezelf, maar om andere mensen jaloers te maken of te laten zien dat je erg goed bent. Immers anders was al dat geld er niet. Weinig diepgang, maar wel een gegeven.

Compensatiegedrag

In de meeste gevallen is het compensatiegedrag voor iets anders, behalve het toekomstverhaal. Als er iets heeft plaatsgevonden in bijvoorbeeld de jeugd kan je op zoek gaan naar compensatie. Denk aan zekerheid, geborgenheid, bekendheid, eigenwaarde en/of liefde. Als je gevormd wordt moet je het gevoel hebben dan men je lief heeft, dat je er mag zijn en je als volwassenen mag gaan ontplooien én dus ook je eigen fouten mag maken. Als er iets - om wat voor reden dan ook - dat proces onderbreekt, kan zich een litteken vormen en dat litteken kan in de loop der jaren gaan vervormen. Daarmee niet gezegd dat je er meteen last van hebt, maar het kan er bij iets ander heftigs uitkomen. Bijvoorbeeld een ontslag, scheiding of dood van een naaste.

Compensatiegedrag is vaak de basis waarom mensen gaan verzamelen en denken dat ze met meer, steeds meer, beter af zijn. Het geeft even dat prettige gevoel, maar dit gevoel kan binnen een uur of wat al voorbij zijn.

Jezelf de ruimte geven

Ieder mensen maakt zo allerlei dingen mee. De een komt redelijk ongeschonden door de jeugd en de ander krijgt het al jong voor de kiezen. Dat neemt echter niet weg dat als je het jong voor de kiezen krijgt, je automatisch compensatiegedrag gaat vertonen. Als er goed met de situatie omgegaan is, hoeft er niet zoveel aan de hand te zijn. Als dit niet het geval is, kan er wel iets ontstaan ter compensatie en pakt bij iedereen weer anders uit.

Therapie of zelf?

Je kunt naar een therapeut gaan die je uiteraard kan helpen of je kijkt in de omgeving of je een "mentorachtig" iemand kunt vinden. Je gaat zelf aan de slag en dat begint altijd met jezelf ruimte tegen en vanuit een derde persoon naar jezelf te kijken. Als je alleen maar koopt en bedenkt dat “die persoon” er niets mee doet, kan je met een gezond verstand ook bedenken, dat je er zo weinig aan hebt. Feitelijk zonde van het geld is (ook al heb je genoeg). Of je stopt heel je huis vol. Bij iedere situatie kan je bedenken om wat weg te gaan geven. Gewoon één of twee dingen om mee te beginnen en dan kijken wat dat met je doet. Doet het pijn, wordt je er blij van, wordt je verdrietig etc. Ergens moet bij dit soort processen een opening komen.

Een vervelend gevoel kan vervolgens weer aanleiding zijn, te stoppen. Maar de kracht zit hem in er mee door te gaan. Je moet door die pijn heen.

Tot slot

Meer is niet altijd beter … soms is het oké, maar vaak wordt het er niet beter van. Je huis volstoppen met zaken, je kledingkast uit laten puilen, je garage die niet al je voertuigen meer kan herbergen of je sieraden die niet meer te stallen zijn.
Achterhaal de oorzaak en pak het aan … zo kan enig moment echt genieten weer veel mooier worden!