Familieproblemen

De programma’s waar mensen het moeilijk hebben of waar vetes uitgevochten worden voor televisie doen het goed. We verkneukelen ons om wat men voor de camera allemaal uitlegt en al dan niet het gesprek aangaat om het probleem de wereld uit te helpen of minimaal “on speaking terms” te komen met de buur, de vriend of het familielid. Maar wat nu als we er zelf voor staan?

Familieband wis je niet uit

Hoewel ieder probleem ergens een basis vindt en de escalatie eigenlijk pas plaatsvindt als de druppel de emmer doet overlopen, hebben familieproblemen altijd een extra lading. Als familie heb je altijd een band, ook als je uitspreekt dat deze er niet meer is of het zelfs vast laat leggen. De bloedband blijft er altijd en daarmee is de lijn volledig doorknippen niet mogelijk. Ergens blijft familie vaak of minder vaak in de geest voorbij komen. De een wordt er toch verdrietig van, de ander is stoer en zegt dat het hem/haar niets doet en weer iemand anders wordt bij de gedachten aan het voorval weer boos.

Dit wordt ook op televisie maar weer een duidelijk als ogenschijnlijk onzinnige zaken naar voren worden gehaald als zijnde “het probleem”. Dan is het een ander familielid dat het schrijnend vindt, die het niet meer aan kan zien en actie neemt of vrienden die dichtbij staan, want ook zij “voelen” de pijn die er mogelijk zit.

Wat is het echte probleem?

Bij familieproblemen komt het wel vaker voor dat het moeilijk is om de diepte in te gaan en de ware oorzaak te achterhalen. Het echte probleem komt niet boven tafel en men dekt het af met de mantel der liefde of men gaat met een grote boog om elkaar heen.
Alles wat er dan daarna nog plaatsvindt en aanleiding is om er iets van te vinden, kan het ware probleem verergeren (er komt een extra laagje bij). Vaak onbewust door andere versterkt, al was het maar omdat de omgeving nogal eens om de mening wordt gevraagd en dit als een soort bevestiging gezien kan worden.

Achterhalen van het probleem
Niet zelden is een externe partij nodig om het echte probleem boven tafel te halen, een probleem wat soms niet eens meer top of mind is en zover weggestopt dat men er zich vaak niet eens meer bewust van is dat dat de basis van het probleem is. Of men weet het wel, maar schuift het steeds verder vooruit, men wil er niet aan denken. Feitelijk struisvogelpolitiek dus.
Omdat de basis niet aangepakt wordt en deze door blijft sluimeren, kan alles wat niet in het straatje past, erbij “opgeteld” worden. Als men elkaar ontwijkt, kan een dergelijk probleem jaren voortduren. En heeft men er ogenschijnlijk geen “last” van. Enig moment kan het ook escaleren, want door iets ogenschijnlijk simpels kan een oude wond weer open gereten worden. Een wond die nooit echt helemaal dicht geweest is uiteraard.

Dit kan weer tot een verbaasde omgeving leiden, wat al dan niet uitgelegd wordt. Immers, een ogenschijnlijk klein akkefietje kan toch geen aanleiding zijn om je broer, zus, kind of ouder niet meer te willen zien? De buitenwereld is zich er vaak niet bewust van wat er eigenlijk aan ten grondslag ligt. Een externe kan, omdat hij/zij zeker geen partij kiest, objectief kijken naar wat er allemaal speelt. Afzonderlijke gesprekken voeren met de ruziënde partijen en mogelijk de directe omgeving. In de meeste gevallen wordt het snel duidelijk waar het ergens fout gegaan is.

Daarmee niet gezegd dat het probleem dan ook is opgelost, want hoe ouder een probleem is, hoe dieper het vaak zit. Men moet er echt voor willen gaan, om de basis weer stabiel te krijgen … en soms lukt het met de beste wil van de wereld niet of is er teveel gebeurd, zaken die niet meer uitgesproken kunnen worden. Een goede bemiddelaar kan vaak ver komen, maar men moet echt willen en dit geldt voor alle partijen.

Relativeren

De een is misschien eerder aangedaan dan de ander en waar de een denkt, als je iets mee relativeert valt het allemaal wel mee, is dat toch niet zo voor de ander (belevingswerelden kunnen mijlenver uit elkaar liggen). Alles kan een probleem worden. Enkele voorbeelden:

• Te weinig contact c.q. afstandelijk contact
• Geen (gelijk) contact tussen ouders versus broers/zussen (of andere familieleden)
• Financiën: geld lenen / geld terugbetalen / veel of weinig geld hebben
• Jaloezie

Wat een ieder wel kan leren is naar zichzelf kijken en bekijken wat je zelf anders had kunnen doen, zeker bij een recentelijk ontstaan meningsverschil kan dit. Zo kan je mogelijk voor zijn dat een situatie escaleert of je bekijkt op deze wijze een bestaande situatie. Soms kan in dit kader met iemand spreken die goed is in relativeren, een aanrader zijn. Deze man/vrouw kan je helpen het van een andere kant te bekijken, je de spiegel voor te houden en mogelijk met je kijken waarom je over bepaalde zaken teleurgesteld, verdrietig of boos wordt. Maar de vraag “is dit het waard?” is sowieso nooit verkeerd om aan jezelf te stellen.