Egyptenaren zijn gastvrij en vriendelijk
Egypte bestaat sinds 3000 v. Chr. en heeft schitterende bezienswaardigheden zoals onder andere de piramiden en het museum met Toetanchamon. Maar Egypte bestaat niet alleen uit bezienswaardigheden, het bestaat vooral uit vriendelijke mensen. Mensen die om hun familie geven en kinderen die je nog om een boodschap kunt sturen. Het gezin waarin het plezier thuis gevonden wordt en niet in bars of dancings, mensen met normen, waarden en tradities. Een gastvrij land waar je je altijd welkom voelt.
Vriendelijk volk
Op straat hoor je elke dag wel twintig keer, ‘welcome to Egypt’. Of je nu voor het eerst in Cairo bent of dat je er al tien jaar lang elk jaar komt, het maakt niets uit, ze blijven je vriendelijk verwelkomen. De buren zijn blij wanneer de balkondeuren opengaan en ze je na een jaar weer zien. Hoe is het met je en hoe gaat het met je?
Hammieléé en
abarrakéé? Waar je dan op antwoord met een
elhámdoelila, wat zoveel betekent als, godzijdank goed. Hier in Egypte gaat altijd alles, godzijdank goed, zelfs wanneer je net een been hebt gebroken. Want zolang je nog leeft en kan antwoorden, gaat het goed met je en dat heb je aan God te danken, dus gaat het godzijdank goed. De kinderen roepen naar je:“How are you? What is your name? Do you speak English?” Dat is erg grappig want als je aan hen vraagt of ze Engels spreken is het antwoord meestal nee. Maar vriendelijk zijn ze wel, ze hebben altijd een glimlach voor je klaar.
Verloren familie
Doordat de ouders gescheiden zijn en de kinderen in Griekenland wonen, hebben ze hun neef al zestien jaar niet gezien. Het ventje was zes toen de familie in Egypte hem voor het laatst zag, maar dat maakt geen verschil, zodra ze hem zien, weten ze dat dit er een van hen is. Het ventje, dat tegenwoordig een hele kerel is, laat zich omhelzen en vraagt zich verbaasd af hoe ze hem herkennen. Het antwoord komt van zijn oom: “Degene waar je van houdt, vergeet je nooit meer.” Als je eenmaal familie bent dan ben je dat voor je leven, ze zullen er voor je zijn als dat nodig is. Het afscheid was zwaar, tijdens zijn verblijf is de verloren neef regelmatig op stap geweest met een van zijn Egyptische neven. Deze drukt hem bij het afscheid op het hart om toch vooral terug te komen en ook om contact te houden via facebook. Er zijn deze keer heel wat nieuwe vrienden gemaakt op facebook, allemaal familie.
Begroeten en kussen in Egypte
Tantes en hun neefjes kunnen elkaar kussen bij het begroeten net als ooms en hun nichtjes. Vrouwen kussen elkaar ook bij het begroeten net als de mannen doen. Maar schoonzussen en zwagers kussen elkaar niet, ook zullen de neven en nichten elkaar niet kussen bij een begroeting. De reden hiervoor is dat mannen en vrouwen die met elkaar zouden kunnen trouwen elkaar niet kussen. Nichten en neven mogen met elkaar trouwen. Je zou bijvoorbeeld ook met een ex-schoonzus kunnen trouwen. Je zult begrijpen dat er tijdens vriendschappen tussen jongens en meisjes niet gekust wordt. Zelfs wanneer vriendschappen uitgroeien tot een serieuze relatie wordt er niet gekust totdat het stel getrouwd is. Tantes en ooms mogen niet met hun neefjes en nichtjes trouwen ook stiefouders mogen niet met hun stiefkinderen trouwen. Wanneer een zoogmoeder kinderen gezoogd heeft mogen deze kinderen niet met elkaar trouwen, ook al zouden zij geen familie van elkaar zijn. Ouders mogen ook niet trouwen met ex-schoonzonen en -dochters.
Gast aan tafel
Koel koel, eet eet, is een woord dat je de hele maaltijd aan tafel zult horen. Een tafel vol met allerlei verschillende Egyptische gerechten die het gezelschap met geen mogelijkheid op kan krijgen. Zodat je het vermoeden krijgt dat ze nog dagen daarna hetzelfde zullen eten. De gast mag het aan niets ontbreken en dat doet het dan ook niet. In Egypte lijkt het de gewoonte om constant te weigeren wat ze je aanbieden om dan na veel en lang aandringen toch nog overstag te gaan en het aangebodene te nuttigen. Ook gaan de kippenbouten van bord tot bord, de gastvrouw legt een kippenbout op je bord en als je deze dan niet wilt, leg je hem gewoon op iemand anders zijn bord. Waarna deze hem op zijn beurt weer naar een ander bord verhuisd. Totdat de kippenbout genuttigd wordt of weer op de schaal beland tot een volgende maaltijd. Gelukkig zijn ze er na tien jaar wel achter dat ondergetekende alles van tafel durft te pakken waar ze zin in heeft, maar dat 'nee dankjewel' ook echt nee betekent en dat aandringen daar niets aan veranderd.
Het gezinsleven
Er is veel plezier binnen het gezin, er worden grapjes gemaakt en er wordt veel gelachen. Wanneer het gezin na een drukke dag thuiskomt gaan ze gezamenlijk eten. ’s Avonds zitten ze met zijn allen bij elkaar in de gezinskamer, er is ook een sjieke woonkamer, die wordt gebruikt als er speciaal bezoek is. De televisie staat altijd aan in de gezinskamer met of zonder geluid. Aan de kinderen wordt van alles gevraagd, niets is hen teveel, van een glas water tot even iets halen in de winkel. Ze doen dit met veel plezier en zullen nooit nee zeggen of er een probleem van maken. Met liefde zetten ze thee, halen ze water en boodschappen, dragen ze je tassen en brengen het gevraagde, altijd met een glimlach. Een uitgaansleven zoals in Europa kennen ze hier niet, er zijn wel bars en dancings maar de doorsnee jongere komt daar nooit. De jongens gaan wel de straat op om rond te hangen met vrienden. Meisjes en jongens gaan soms ook naar een winkelcentrum om vrienden en vriendinnen te ontmoeten en te winkelen. Maar meestal zijn ze thuis en maken het daar gezellig. Soms wordt er muziek gedraaid, gedanst en gezongen.
Winkelen
In Cairo zijn de winkels tot laat open, om elf uur ’s avonds kun je nog winkelen en de supermarkt gaat pas ’s nachts laat dicht. Verse eieren worden verkocht in een winkeltje waar ze alleen maar eieren verkopen, de eieren staan in bakken met stro uitgestald. De gekochte eieren krijg je mee in een plastic zakje. Brood wordt tot laat in de avond nog gebakken, om twaalf uur ’s nachts komen er nog broodjes vers de oven uit. In kleine winkels, eigenlijk niet meer dan een flink gat in de muur, wordt vers geperst sap verkocht van fruit, groenten en ook van suikerriet. Je kunt het daar meteen opdrinken en als je het mee wilt nemen schenken ze het in een plastic zakje dat ze dichtknopen met een rietje erin. Op de markt kun je kip kopen, gegarandeerd vers, de kip die je wilt hebben wijs je aan en ze slachten en plukken hem waar je bij staat. Hetzelfde geldt voor eenden, kalkoenen, duiven en konijnen.
Bevolking
Egypte heeft meer dan drieëntachtig miljoen inwoners, alleen in Cairo al wonen en leven zo’n achttien miljoen mensen. Je kunt je voorstellen dat er in een miljoenenstad als deze ook veel afval is, helaas wordt dit afval door veel mensen gewoon op straat gegooid. Ook al lopen er overal straatvegers er zijn genoeg plekken waar het afval zich ophoopt en blijft liggen. Maar verder zijn mijn ervaringen met Egypte alleen maar positief. Het land is werkelijk een bezoek waard.