Auschwitz Birkenau

Auschwitz -Polen. Voor een ieder onlosmakelijk verbonden aan de terreur van de Nazi's en het grote vernietingskamp bedacht en gebouwd in opdracht van Heinrich Himmler. Een plek die zoveel ellende heeft teweeggebracht, maar gelukkig voor de mensheid bewaart is gebleven als een waarschuwing voor waartoe de mensheid in staat is.

Ligging

Auschwitz -Birkenau de stad die in het Pools bekend staat als Ocwecim. Een plek vlakbij de grote stad Krakau. Krakau is een stad die is opgenomen op de werelderfgoedlijst van de Unesco. Een prachtige stad op zo'n 20 kilometer van Auschwitz. In Krakau treft men de beroemde Lakenhallen en schitterende kerken aan. Op de grote markt, het hart van het oude centrum, is de hele dag bedrijvigheid en zijn er 's avonds de meest verschijdende straatartiesten te bewonderen. Een schril contrast met Auschwitz. Een kleine stad die nog het meest wegheeft van een klein plattelandsdorp. De tijd lijkt hier wel te hebben stilgestaan. Als men tenminste door de vele bezoekers heen kan kijken.

Geschiedenis

Auschwitz wordt gebruikt als werkkamp voor politieke en militaire gevangen uit Rusland. Dit zijn ook de bouwers van het kamp en de uitbreiding hiervan. Vele van hen zullen dit niet overleven. Gedurende de oorlog besluit IG Farben zijn fabriek te verplaatsen nabij Auschwitz. Hierdoor wordt het kamp nog verder uitgebreidt om de grote chemische industrie van werknemers te voorzien. Tot het moment dat Heinrich Himmler zijn oog laat vallen op Auschwitz. Door de verlatenheid, de bebossing en de bereikbaarheid lijkt dit de ideale plek voor zijn endlosing, de vernietiging van de joden. Vele miljoenen zullen hier in diverse gaskamers het leven laten door het door IG Farben geproduceerde gas, Zyklon B. Werden de eerste mensen nog vermoord door ze achter in een vrachtwagen te drijven en een slang, die aan de uitlaat zat, in de vrachtwagen te leggen en vervolgens de motor te starten, daar worden nu duizenden tegelijk in de "douches" gedreven om met gas "gewassen" te worden. De oven draaien op volle toeren en verbranden de lichamen.

Kamp Auschwitz -Birkenau anno 2009

Auschwitz I

Het kamp staat er nog steeds en de herrinneringen zijn nog steeds voelbaar. Auschwitz I, het kamp met de beroemde poort "Arbeit macht frei", is tegenwoordig ingericht als museum voor de verschillende slachtoffers van diverse nationaliteiten. Toch geeft het kamp nog steeds een indrukwekkende inkijk in het leven in Auschwitz I. Op de poort staat de B van arbeit macht frei op zijn kop. Dit is gedaan door de gevangen om aan te geven aan de nieuw aangekomenen dat het hier niet pluis is. Direct bij de ingang ziet men de plek waar de doodgeschoten en opgehangen joden kwamen te liggen. Dit was de plaats waar de mannen die moesten werken elke avond langs kwamen en dit diende voor hen als een waarschuwing. Voor de keuken is nog steeds de glag te zien en als men de verschillde blokken doorloopt krijgt men o.a. een beeld van het leven in de blokken, de buitgemaakte koffers, brillen, schoenen e.d. Schokkend is het ook om te zien wat de mensen zoal meenamen in hun koffer. Het leek er echt op dat men dacht hier nog een leven te zullen hebben. Ook het gevangenblok maakt een diepe indruk. Hier werdt men in een 1,50 meter hoge, benauwde, gemetselde bak gezet met een man of vier waardoor men zich niet kon bewegen en de hele nacht diende te staan. De villa van Rudolf Hoss is op een steenworp afstand te zien. Net buiten het kamp ziet men de galg van Rudolf Hoss. Deze werd in 1947 alhier opgehangen na de Neurenberger processen. Vlakbij zijn galg staat de eerste gaskamer en verbrandingsoven. De luiken in het dak zijn duidelijk zichtbaar. Hier werden de eerste joden vermoord met behulp van Zyklon B gas. De gaspotten werden door deze luiken naar binnen geworpen.

Auschwitz II -Birkenau

Een kleine anderhalve kilometer verder kan men via het spoor nog steeds door de poort met uitkijktoren die leidt naar Auschwitz II -Birkenau. Was het leven in Auschwitz I al erg, de poort in Auschwitz II wordt niet voor niets "poort van de hel" genoemd. De uitgestrektheid van het complex is het eerste dat hier opvalt. Links staan de stenen en recht de houten barakken. De houten barakken geven al een flauw vermoeden van het leven hier. Met vijf man slapen op een plek waar eigenlijk maar plaats is voor twee mensen. De eerste rij barakken hier zijn weer opgebouwd. Van de overige barakken heeft men alleen de schoorsteen herbouwd om te laten zien hoeveel van deze barakken daar stonden. Best ironisch dat men bij de bouw schoorstenen en zelfs kachels in de barakken heeft gebouwd. Net of kon het de nazi's iets schelen dat de joden het koud zouden krijgen. De sanitaire voorzieningen zijn schrijnend. Met een man of veertig naast elkaar moeten zitten om je behoefte te doen, geen tot nauwelijks mogelijkheden tot wassen.

De tocht naar de gaskamers loopt via het selecteerterrein. Hier zaten de Duitse artsen te keuren wie kon werken en wie niet. De "gelukkigen" werden naar de barakken links en recht gevoerd, terwijl de "ongelukkigen" rechtdoor konden. Hier wachtte de gaskamers voor hen. Onder het excuus dat men zich mocht gaan douchen dienden de mensen zich uit te kleden en werden de kamers in gedreven. Nog voor dat de deuren dicht gingen waren de "sonderkommando's" al in de weer om de kleding en de overige bezittingen naar de opslagplaatsen te vervoeren. Er wachtte hen na de vergassing echter nog een onaangenamere taak: de gouden kiezen uit de monden van de vergaste joden halen. De gaskamers zijn alleen nog ruines. Hier vind men ook het gedenkteken voor de slachtoffers. In diverse talen, waaronder het Nederlands, wordt opgeroepen dit nooit meer te vergeten.

Op de terugweg naar de poort liggen aan de rechterkant de stenen barakken. Hier krijgt men nog een beter beeld van de ellende die zich hier heeft afgespeeld. Door de benauwdheid alhier kan men zich "enigzins" een voorstelling maken hoe het zou zijn om hier te zitten wanneer het tjokvol is en stikt van de ziekte en de ongedierten.

Auschwitz heeft ons anno 2009 nog veel te vertellen en te leren. Wanneer een katholiek medemens beweert dat er geen mensen zijn vergast in Auschwitz dan mag hij wel even uitleggen waar die zes miljoen dan gebleven zijn.