Coalition of the Willing tegen jihadisten in Syrië en Irak

De VN-veiligheidsraad strijdt eensgezind tegen Islamitische Staat en jihadisten. Barack Obama sprak op 24 september 2014 van een ‘historisch moment’. De aanpak van terrorisme wordt gesteund door alle lidstaten. De Veiligheidsraad kwam in New York bijeen en premier Mark Rutte was er namens Nederland bij aanwezig. Het was het begin van de gezamenlijke strijd van het Westen tegen Islamitische Staat (IS), terroristen en jihadisten. De aanvallen van de coalitie richten zich op Syrië en Irak. De coalitie wordt Coalition of the Willing genoemd.

Coalition of the Willing

Amerika neemt het voortouw bij de strijd tegen Islamitische Staat (IS) en de jihadisten. Er wordt een coalitie gevormd van landen die mee willen doen. Die samenwerking wordt de Coalition of the Wiling genoemd, de Coalitie der welwilligen. De term komt uit de tijd van de oorlog in Irak en werd in 2001 voor het eerst gebruikt. Het begrip staat voor een multinationale troepenmacht die Irak wilde ontwapenen. In 2014 is er weer sprake van een Coalition of the Willing, deze keer om de IS te verdrijven en om jihadisme tegen te gaan.

Obama: Historisch moment

De bijeenkomst van de VN-Veiligheidsraad in New York op 24 september 2104 werd door de Amerikaanse president Barack Obama betiteld als een ‘historisch moment’. De Veiligheidsraad schaarde zich unaniem achter de strijd tegen het terrorisme. De vergadering was bijeengeroepen om de aanpak van jihadisten af te stemmen. Alle lidstaten van de VN moeten meewerken aan het onmogelijk maken van afreizen van mensen die zich aan willen sluiten bij het jihadistenleger. Het is de bedoeling dat alle VN-lidstaten nationale maatregelen nemen tegen die jihadisten, zodat het minder makkelijk wordt om de wereld rond te reizen en naar de jihadistische brandhaarden te reizen. De resolutie waarin dit staat omschreven werd unaniem aangenomen tijdens de VN-vergadering in New York.

Hoofdstuk 7 van VN-handvest

De Veiligheidsraad maakte gebruik van hoofdstuk 7 van het VN-handvest, waarin is vastgelegd dat, als de veiligheid en vrede in de wereld in het geding is, de VN-raad resoluties kan aannemen die voor alle VN-lidstaten bindend zijn. Als de wereldveiligheid gevaar loopt, zoals nu met de opmars van IS en de jihadisten het geval is, dan kunnen er resoluties worden aangenomen waar alle 193 lidstaten zich aan moeten houden. Naleving van een dergelijke resolutie kan met sancties of geweld worden afgedwongen.

Strijd tegen jihadisten

De VN-lidstaten moeten werk maken van hun nationale strijd tegen jihadisten. Mensen die naar het buitenland vertrekken met het doel deel te nemen aan de jihad moeten als ernstige misdadigers worden beschouwd. Hetzelfde geldt voor het rekruteren van deelnemers aan militante jihadistische groepen en het strafbaar stellen van financiering van de strijd van terroristische jihadijders. De staten moeten ook beter hun grenzen controleren om eventuele jihadgangers daar aan te houden. Reisbewegingen van verdachte personen moeten beter worden bijgehouden. Hierin schuilt tevens het gevaar van de afspraken. Tegenstanders van de afspraken vrezen voor aanhoudingen van onschuldige mensen.

Symboliek

De VN-bijeenkomst van 24 september 2014 had een grote symbolische betekenis vanwege het optreden als één blok tegen IS en jihadisme. Met afschuw werd gesproken over de wreedheden van de terroristen, het angst zaaien met de onthoofdingsfilmpjes en de opmars van dood en verderf. De eenheid is belangrijk om het terrorisme uit te kunnen roeien. IS wordt beschouwd als een groot gevaar voor de wereld. Het werd omschreven als ‘kanker van gewelddadig extremisme’. De IS heeft niets te maken met de traditie van de islam die niet staat voor onwetendheid, maar voor educatie; die niet staat voor vernietiging maar voor vernieuwing; die niet staat voor moord maar voor de waardigheid van het leven. Obama riep de moslimjongeren op de mooie traditie van de islam te verdedigen.

Aanval in Syrië en VN-mandaat

De Coalition of the Willing wil aanvallen plegen op Irak en Syrië, maar voor bombardementen op Syrië was er op dat moment geen mandaat van de VN. Rusland weigert groen licht te geven en daarom worden in september 2014 alleen stellingen in Irak gebombardeerd. Voor Irak is geen VN-mandaat nodig, omdat het land zelf toestemming heeft gegeven voor de aanval op IS-stellingen. Amerika grijpt in met steun van vijf Arabische landen (Jordanië, Saoedi-Arabië, Verenigde Arabische Emiraten, Bahrein en Qatar) en bestookt doelen in en rond Raqqa. Deze stad heeft IS uitgeroepen als hun hoofdstad van het kalifaat. De internationale coalitie die Amerika met andere landen, waaronder Arabische, heeft gevormd heeft daarom twee afdelingen: één voor acties in Irak en één voor acties in Syrië. Eind september is er een groot IS offensief in het noorden van Syrië.

Aanval in Irak

Frankrijk, Groot-Brittannië, Duitsland steunen de operaties tegen IS in Irak. Nederland hoort daar ook bij en meer landen sluiten zich bij de coalitie aan. Amerika en de vijf Arabische landen richten zich tevens op IS in Syrië. Amerika heeft in beide operaties de leidende rol, zodat de militaire operaties op elkaar afgestemd kunnen worden, ook om de IS-strijders geen gelegenheid te geven zich terug te trekken in een gebied waar minder militaire druk te verwachten zou zijn. De coalitie kan op die manier de militaire druk opvoeren.

Rusland

Rusland protesteert in 2014 tegen de bombardementen van Amerika en de Arabische landen op Syrië. Rusland is tegen militaire inmenging in Syrië door de Amerikanen, omdat de Russen bang zijn dat het offensief uitmondt in een opmars tegen de Syrische president Bashar al-Assad. Amerika neemt wat kou uit de lucht door de ambassadeur van Syrië op tijd op de hoogte te stellen van de aanvallen op Raqqa. Het gematigde Vrije Syrische Leger (FSA) is juist bevreesd dat Assad in het machtsvacuüm zal springen als IS eenmaal verslagen is. De aanvallen worden beschouwd als een belangrijke stap in het bedwingen van IS.