Effect van morfine en heroïne
Heroïne en morfine zijn beide opiaten en vallen onder de categorie drugs. Het effect van morfine en heroïne vertoont heel veel overeenkomsten. Heroïne werkt echter over het algemeen sterker dan morfine. Belangrijke effecten van morfine en heroïne zijn onder andere pijnstilling, een euforisch gevoel en remming van het ademhalingscentrum.
Morfine en heroïne
Morfine en heroïne zijn beide afgeleid van
opium. Opium is afkomstig van de
papaver somniferum, ook wel de slaapbol genoemd. Met opium wordt het ingedroogde melksap van deze plant bedoeld. Opium bevat alkaloïden, dit zijn plantenbasen met een ingewikkelde chemische formule. Voorbeelden van dergelijke alkaloïden zijn onder andere codeïne, noscapine en
morfine.
Heroïne is een zogenaamd halfsynthetisch preparaat, dit betekent dat een bepaalde alkaloïde de basis vormt en dat deze vervolgens door middel van scheikundige processen omgezet wordt in een ander opiaat. Heroïne wordt verkregen door morfine met azijnzuur te koken.
Effect van morfine en heroïne
Morfine en heroïne hebben een vergelijkbaar effect, heroïne is echter vele malen sterker. Dit betekent dat je veel minder heroïne dan morfine nodig hebt om hetzelfde effect te bereiken. De eerste keren dat je één van beide stoffen tot je neemt zijn over het algemeen zeer onaangenaam. Je kan last krijgen van hevige misselijkheid, jeuk, braken en duizeligheid. Wanneer het lichaam een zogenaamde tolerantie ontwikkeld heeft voor de stof leert men pas de euforische gevoelens kennen.
Lichamelijke effecten van morfine en heroïne
Pijnstilling
Morfine en heroïne behoren tot de meest
effectieve pijnstillers in de geneeskunde. Ondanks de komst van diverse chemische middelen met een pijnstillend effect blijven deze opiaten de beste pijnbestrijders. De precieze werking van dit pijnstillende effect is niet bekend. Men denkt dat het pijngevoel nog wel bestaat, maar dat men door de euforische gevoelens minder aandacht voor de pijn heeft en deze daardoor minder voelt.
Dempen van hoestprikkels
Morfine en heroïne zijn zeer effectief in het dempen van hoestprikkels waardoor men niet continu moet hoesten bij ziekte. Tegenwoordig wordt hier meestal een ander opiaat,
codeïne, voor gebruikt.
Remmen van ademhalingscentrum
De ademhaling wordt door gebruik van heroïne en morfine enigszins geremd, waardoor men gaat zien dat men een
extreem langzame ademhaling krijgt. Dit heeft als gevolg dat het lichaam onvoldoende van vers zuurstof voorzien wordt waardoor men een blauwpaarse huidskleur kan krijgen. Bij een overdosis kan een
ademhalingsstilstand optreden wat de dood tot gevolg kan hebben wanneer niet snel ingegrepen wordt.
Verminderde darmwerking
Door het gebruik van heroïne en morfine worden de peristaltische bewegingen van de darmen vermindert. Dit heeft
obstipatie (verstopping) tot gevolg. Bij langdurig gebruik van de opiaten kunnen aambeien of anusfissuren ontstaan.
Kramp in bepaald spierweefsel
Er kan kramp in het gladde spierweefsel ontstaan. Dit gladde spierweefsel bevindt zich in de inwendige organen en is niet met de vrije wil te besturen. Dit heeft onder andere tot gevolg dat men vaak weinig kan plassen en last van galstenen kan krijgen. De doorgang van de maag naar de darmen kan ook verkrampt raken. Dit kan levensreddend zijn wanneer men
zelfmoord probeert te plegen met opiaten omdat een
maagspoeling door de spierkrampen nog lang mogelijk is.
Remming van de seksuele functies
Inname van heroïne en morfine kan bepaalde
seksuele functies remmen. Zo heeft men over het algemeen minder zin in seks. Bij mannen kan impotentie ontstaan en bij vrouwen kan de menstruatie wegblijven.
Tolerantie
Wanneer men gedurende langere tijd morfine of heroïne gebruikt ontstaat er een zogenaamde
tolerantie. Dit houdt in dat het lichaam gewend is geraakt aan de stoffen waardoor men meer van de stoffen nodig heeft om eenzelfde effect te bereiken. Niet ieder deel van het lichaam ontwikkelt even snel tolerantieverschijnselen. Voor het euforische gevoel ontstaat zeer snel tolerantie, voor de pijnstillende werking en de effecten op het ademhalingscentrum niet.
Overige effecten
- Verminderde werking van het hart
- Vernauwing van de pupillen in het oog
- Beïnvloeden van het warmteregulatiecentrum (opiatengebruikers hebben dikwijls een wat lagere lichaamstemperatuur)
- Daling van bepaalde hormoonspiegels
Geestelijke effecten van morfine en heroïne
Ongevoeligheid of emotieloos
Heroïne en morfine staan bekend om de
euforische toestand die zij kunnen veroorzaken. Wanneer men echter langdurig gebruikt neemt deze euforie af en maakt deze plaats voor ongevoeligheid en een gebrek aan emoties. Verslaafden kunnen verstandelijk uitstekend functioneren maar lijken helemaal geen emoties meer te hebben. Men kan soms wel het uiterlijke vertoon van bepaalde emoties oproepen (zoals tranen), maar het gevoel erbij ontbreekt.
Egoïsme
Het
gebruik van heroïne en morfine kan een bepaalde selectie van mensen in de hand werken. Men kijkt met name naar de 'bruikbaarheid' van zogenaamde vrienden. Dit hoeft niet persé met het oog op het verkrijgen van drugs te zijn, het kan ook gaan om een maaltijd of onderdak. Mensen zonder verslaving treden anderen over het algemeen open en oprecht geïnteresseerd tegemoet, mensen met een
opiatenverslaving kijken met name naar hetgeen de ander voor hem of haar kan betekenen.