Te gast in het Sint Liobaklooster

Even loskomen van de dagelijkse hectiek. Tijd en ruimte vinden voor bezinning en meditatie. Of gewoon genieten van rust en stilte. Dat is allemaal mogelijk in - en om - het Sint Liobaklooster in Egmond-Binnen. Er is een gastenverblijf ingericht en dat staat open voor iedereen die eens met het klooster wil kennismaken en een paar dagen wil meedeinen op het ritme van de monastieke gemeenschap die daar verblijft.

Monastieke gemeenschap

Het Sint Liobaklooster, een monastieke gemeenschap in de benedictijner orde, staat in Egmond-Binnen. Het bevindt zich heerlijk in de luwte, aan de rand van de duinen en bossen. Daar is het in 1935 gesticht door Hildegard Michaelis. In 1952 volgde de kerkelijke goedkeuring. De officiële naam luidde aanvankelijk Congregatie van de Sorooes Benedictinae Sanctae Liobae Egmundensis. Het klooster heeft twee dochterstichtingen voortgebracht: in het Zwitserse Orselina (bij Locarno) en in Zuid-Frankrijk (in Simiane-Colongue). Nu zijn het drie onafhankelijke, zelfstandige Monasteria geworden. In Egmond-Binnen verblijven 22 zusters, in leeftijd variërend van 30 tot 90 jaar, en één broeder.

Gastvrijheid

Gastvrijheid is een hoog goed binnen deze monastieke gemeenschap. Om dat te onderstrepen is een aparte ruimte van het klooster ingericht als gastenverblijf. Dat staat open voor iedereen die eens wil beleven hoe het er daar toegaat. En dat biedt meteen de gelegenheid tot jezelf te komen en te genieten van rust en stilte.

Vriendelijke sfeer

Het Sint Liobaklooster kent een vriendelijke sfeer. Natuurlijk zijn er regels. Vele deuren blijven gesloten, de fraaie binnentuin is alleen voor de zusters en broeder bedoeld en er wordt van de bezoekers verwacht dat ze de rust en stilte die er heersen respecteren. Maar je hoeft er echt niet - letterlijk en figuurlijk - op je tenen te lopen. In de refter, waar de gasten drie keer per dag een maaltjd kunnen gebruiken, mag gewoon worden gepraat. Ook kan een babbeltje worden gemaakt met de gastenzusters die er rondlopen.

Metten en lauden

Gasten zijn, binnen de regels, vrij in hun doen en laten. Wie lang wil uitslapen en de dag in zijn kamer al lezend of mediterend wil doorbrengen, moet dat helemaal zelf weten. Toch wordt het op prijs gesteld als de gasten de dagorde volgen die daar gangbaar is. Het is echt de moeite waard dat te doen. Zo kun je de sfeer van het kloosterleven pas echt proeven. Er staan elke dag vijf gebedsdiensten op het programma en het verdient aanbeveling ze allemaal bij te wonen. Lang uitslapen is er dan niet bij. De eerste gebedsdienst begint om 6.30 uur, het metten. Later op de dag volgen het lauden (9.00 uur), sext (12.15 uur) de vespers (17.30) en de completen (1945 uur). Desgewenst kun je meezingen. Voor elke dienst liggen boekjes klaar met daarin de teksten van de liederen die worden gezongen. Van het schema kan wel eens worden afgeweken, maar daarvan worden de gasten dan op de hoogte gebracht. Door de diensten, altijd voorafgegaan door het luiden van de klokken, trouw te volgen, dein je mee op het ritme van de gemeenschap.

Terugtrekken om te mediteren

Tussendoor is er volop gelegenheid zelf invulling aan je verblijf te geven. Los van de drie maaltijden kun je je onderhouden met andere gasten. Je kunt ook je eigen weg zoeken. Je terugtrekken om te mediteren, te bidden of een boek te lezen (eventueel uit de eigen bibliotheek) bijvoorbeeld. Maar een wandeling in de natuur is ook een mogelijkheid. Het is zelfs heel aantrekkelijk. Vanaf het klooster loop je zo de duinen en bossen in. Maar houd wel de tijd in de gaten, want om 21.00 uur gaat de deur op slot en kun je er niet meer in.