Complottheorie: de Titanic is nooit gezonken

Tegenwoordig wordt elke grote ramp onder de loep gehouden en duurt het niet lang voordat enkele beginnen over een samenzweringstheorie (vaak conspiracy genoemd). Ook dit is het geval voor het zinken van de Titanic. Vele beweren namelijk dat de Titanic nooit is gezonken, maar onderdeel heeft uitgemaakt van verzekeringsfraude. Maar waar komen deze gedachten vandaan en waar worden ze op gestaafd?

Geschiedenis

In 1908 was financier J.P. Morgan (in samenwerking met White Star Line) bezig met opzetten van nieuwe en indrukwekkende luxueuze schepen. Deze schepen konden mensen vervoeren over de Atlantische Oceaan, wat voornamelijk was weggelegd voor de rijkere mensen. Vanaf 1909 begon men in Belfast (Ierland) aan de bouw van drie schepen. Het zou gaan om de schepen Olympic, Titanic en Brittanic.

Olympic

Helaas ging het voor J.P. Morgen niet zoals gepland en zag hij zijn investering in gevaar komen. Het eerste schip (Olympic) werd gebouwd en maakte haar eerste reis in september van 1911. Na enkele weken, raakte de Olympic betrokken bij een botsing met de HMS Hawke. De HMS Hawke was een boot van de British Royal Navy. De Olympic moet worden opgelapt, voordat het kon terugkeren naar Belfast. In Belfast zou dan gedegen reparatiewerk kunnen plaatsvinden.
Na gedegen onderzoek werd geconstateerd dat de Olympic fout zat en als schuldige werd aangemerkt voor deze botsing. Vanwege reparatiewerk en verloren inkomsten bedroeg de verzekeringspremie minstens 800.000 Engelse ponden. Maar omdat de Olympic schuldig aan het ongeval werd bevonden, werd de verzekeringspremie niet uitbetaald. Maar ondanks deze grote tegenslag, zag het er nog beroerder uit voor J.P. Morgen en White Star Line. Na onderzoek bleek dat de kiel van het schip verdraaid was. Hierdoor was het schip niet meer te repareren en zou aansluitend White Star Line bankroet maken, gezien de benarde financiële positie van het bedrijf.

Het idee voor verzekeringsfraude

Robin Gardiner schreef het boek 'Titanic, the Ship that Never Sank?'. Hierin werd gesuggereerd dat de Olympic en de Titanic zouden zijn verwisseld, om zo toch hun verzekeringspremie te kunnen krijgen. Om deze claim kracht bij te zetten, presenteerde Gardner documenten en beeldmateriaal van verklaringen, feiten en bewijzen. Hiermee wordt ook gesuggereerd dat men van plan was om een botsing met een ijsberg of andere catastrofaal ongeluk in scene te zetten.

Volgens Gardner: ”Bijna twee maanden na de botsing tussen de HMS Hawke en de Olympic, verliet de herbouwde Titanic (welke nu sprekend lijkt op haar zusterschip Olympic) Belfast op weg naar Southampton om te beginnen aan een succesvolle 25-jarige carrière onder de naam Olympic. Het enige verschil in het exterieur van het schip, waren de kijkgaten op deck C.
In de werkplaats, werkten schepenbouwer rustig aan de transformatie van de Olympic naar de Titanic. Het besluit om het beschadigde schip van de hand te doen, zou toen al zijn besloten. In plaats van de beschadigde delen van de kiel te vervangen, werden lange schotten geplaatst voor stabiliteit.”
Dit is een opmerkelijke uitspraak. Het wrak van de Titanic werd in 1987 namelijk onderzocht onder leiding van Robert Ballard. Deze trof de geplaatste lange schotten aan ter plaatse van de kiel. Dit detail werd nergens op de originele tekeningen van het schip teruggevonden. Een verklaring voor dit detail werd nooit naar voldoening gegeven.

De vragen rond het officiële verhaal van de Titanic

Kapitein Edward Smith

De kapitein van de Titanic was Edward Smith en was al meer dan 25 jaar een ervaren kapitein op de Atlantische oceaan. Hij wist precies waar de ijsbergen lagen, maar onder de orders van J.P. Morgen, dreef hij de Titanic op volle kracht een ijsveld in. De acties van kapitein Edward Smith waren ongekend voor een man van dat caliber. Smith hield zich aan een oude traditie en verging met het schip. Maar zou Smith deze orders ook gevolgd hebben, als hij wist wat het daadwerkelijke plan was?

Te weinig reddingsboten

Zoals bekend waren er niet genoeg reddingsboten op het schip om alle passagiers en bemanningsleden te kunnen redden. Sommige reddingsboten verlieten het schip, terwijl ze maar half gevuld waren. De kapitein gaf het order om witte “flares” af te vuren, terwijl een schip in problemen gebruik moet maken van rode “flares”. Dit is een internationale afspraak. Hierdoor dachten in de buurt varende schepen dat de Titanic wellicht een feestje vierde met vuurwerk.

"Titanic, the Ship that Didn't Sink," door Robin Gardner

In het boek "Titanic, the Ship that Didn't Sink," worden vele onbeantwoorde vragen aan het licht gesteld. Robin Gardner schrijft:
"Hoe dieper ik in het verhaal dook, hoe meer vreemde dingen ik tegenkwam. Vreemde dingen die individueel niet veel leken te zijn. Maar wanneer deze vreemde dingen als onderdeel van een groter geheel werd gezien, vervaagde het beeld van de heroïsche legende. Officiers die later als helden werden ontvangen, bleken alles behalve helden. In een specifiek geval werd een klein kind onder schot gehouden en gesommeerd de reddingsboot te verlaten. Zijn plaats werd toen ingenomen door de officier zelf.”
“Beschrijvingen van de botsing met de ijsberg en de schade die de Titanic te lijden had, spreken elkaar tegen. De schade die het schip had was nauwelijks opgemerkt door de meeste mensen aan boord. Dit is opmerkelijk te noemen als je kijkt naar de structurele schade van 1,6 meter aan de buitenkant van het vaartuig en de impact die daarmee gepaard zou moeten gaan.”
“Toen kwam het bewijs naar boven dat het schip niet na 480 meter ijs tegenkwam, maar eerder na 17 kilometer. Hierdoor vroeg ik mij af of het zinken van de Titanic überhaupt een ongeluk was.”

Dus is de Titanic wel of niet in aanvaring gekomen met een ijsberg. Er zijn alleen vier getuigschriften die dit verhaal in twijfel trekken. Het vijfde getuigschrift was van officier Murdoch, maar deze kan het verhaal niet navertellen. Ook was de Titanic niet het enige schip rond die locatie op de zee. Er zijn bijvoorbeeld foto’s gemaakt van reddingsboten afkomstig van een ander schip.

Onderzoek

Zowel de Amerikaanse als de Engelse stelden een onderzoek in, maar dit leek niet heel oprecht. Veel bewijs werd genegeerd en verklaringen van ooggetuigen werden verdraaid, zodat het de officiële verklaring paste. Het Britse onderzoek riep 102 getuigen op. Hiervan waren slechts 2 mensen passagiers en de rest waren bemanningsleden van het schip. De getuigen hadden geen eigen inbreng wat betreft informatie en mochten slechts met ja of nee antwoorden op de gestelde vragen. Dit alles doet vermoeden dat men een schijnonderzoek had ingesteld.

Zelfstudie

Naast deze bovenstaande beweringen, feiten en/of geruchten, zijn er vele invalshoeken om deze theorie te bestuderen. Het is dan ook aan te raden om zelf op onderzoek uit te gaan en deze theorieën te verkennen. Uiteindelijk kan men zelf een mening vormen over wat er is gebeurd met de Titanic. Relevantie termen om op te zoeken zijn bijvoorbeeld James A. Fenton of 401-evidence Titanic.