Acclimatiseren in een ander gebied

Voor een vakantie hoef je weinig te acclimatiseren, je weet dat je daar voor een kortere tijd naar toe gaat en natuurlijk probeer je de sfeer te proeven, maar echt opgaan in het land is er niet bij. Hoe anders is dat als je er je vaste verblijfplaats van wil maken. Wat zijn de voorwaarden waar je aan moet voldoen, om het een kans van slagen te geven?

We gaan weg …

Hoewel het zich het ene moment lijkt te stabiliseren, lijkt men het andere moment weer volop de ruimte te zoeken en het eigen gebied of zelfs Nederland te verlaten. Feit is wel, dat de mensen die gaan duidelijke redenen hebben waarom ze dit doen. Enkele van de meer voorkomende redenen:

• Een droom invulling geven
• Het huidige gebied of zelfs Nederland is verstikkend in regels
• Nederland is verstikkend in drukte
• Kosten van wensen invulling geven zijn in het buitenland lager

Natuurlijk zijn er meer redenen te bedenken, maar dit zijn er enkele die vaak leiden tot het elders te gaan kijken en het geluk op te zoeken.

Betekenis

Wat is de letterlijke betekenis van acclimatiseren:

• “Aan een ander klimaat wennen”
• “Aan een nieuwe omgeving gewennen”
• “Het inheems maken van planten en dieren”

Maar feitelijk komt het er op neer dan je hetgeen verplaatst is, ergens aan moet wennen. Of dat nu een dier is, planten of de mens. Over die laatste hebben we het in deze context en dat wil zeggen dat je “meer” aan de slag moet dan de gemiddelde toerist.

Hoe acclimatiseer je?

Met hulp

Het gaat allemaal een stuk gemakkelijker als je inmiddels mensen kent in het gebied waar je naar toe gaat. Deze mensen wonen en leven daar en kennen de gebruiken van de streek. Ze kunnen je mee op sleeptouw nemen en je kunt de omgeving zo “spelenderwijs” opsnuiven. Voor kinderen is de school een perfecte plaats om te acclimatiseren, want kinderen zijn weliswaar hard en (meestal) direct, het komt ook uit een zuiver hart zonder bijbedoelingen. Soms een vuurdoop en soms easy going.

De volwassenen moet zelf aan de slag, bij voorkeur zoals gezegd, met mensen die je kunnen helpen. Dan nog moet je opgenomen worden in de gemeenschap en dat moet je dus willen (tja, maar anders zou er niet naar toe gegaan zijn, toch?). Wat hulp geeft duidelijke aanknopingspunten voor je eigen acclimatiseringsproces. Denk aan alle benodigde winkels, leuke plekjes, waar je mensen kunt ontmoeten etc. Bovendien kan een lokale bewoner je, als men niet van vertrouwen als basis uitgaat, je introduceren en versnel je dit proces.
Als je niet een eigen bedrijf hebt of start, dan is een baan in loondienst natuurlijk ook een manier om sneller door dit proces te gaan. Alleen is het maar afwachten of het lukt en of je er “toegelaten” wordt voor een baan.

Zonder hulp
Zonder hulp wordt het lastiger, ook dan moet je acclimatiseren en helpt het als je in een loondienstbaan stapt. Echter, veel mensen zoeken het buitenland ook op om zelf iets te beginnen, niet zelden in het toerisme of aanverwant. Dan wordt het een stuk lastiger om tussen de mensen te komen. Natuurlijk is het wel zo dat wanneer je de locatie bevolking nodig hebt voor werk, bijv. een tuinman voor je tuin, de aannemer voor je woning etc., het al weer gemakkelijker gaat. Het klinkt wellicht lullig, maar je levert werk en dan willen mensen nog wel eens toegankelijker zijn.

Verder is het toerisme een pre, want als je doelgroep uit je oorspronkelijke thuisbasis komt, zal je niet snel vereenzamen. Alleen is het natuurlijk niet de lokale bevolking, tenzij deze er ook weer een rol in spelen.

Anders wordt als je de lokale bevolking niet nodig hebt en je eigen inrichting van je eigen kleine Utopia doet. Dan is het feitelijk afhankelijk van de omgeving in hoeverre het acclimatiseren snel gaat of niet. Het ene volk is toegankelijker dan het andere en waar het ene je graag opneemt in hun midden, immers “hoe meer zielen hoe meer vreugd” zal het andere volk je je niet gemakkelijker opnemen. Dit kan ingegeven zijn door de cultuur, de historie of uit eigen ervaring.
Vertrouwen en toegankelijkheid liggen niet bij iedereen even gemakkelijk en als men van “wantrouwen tenzij …” uitgaat, moet je jezelf eerst als het ware bewijzen. Soms kan het dan alsnog snel gaan en soms kost dit veel tijd.

Tijd

Dat je er genoeg tijd voor uit moet trekken is evident, maar als je met al je plannen en ideeën aan een groot avontuur begonnen bent, is het niet altijd even prettig dat je je ook nog nadrukkelijk bezig moet houden met de omgeving. Zeker niet als je vanuit je eigen intenties met de beste bedoelingen aan de slag gaat.
Het is een belangrijk aspect als je naar een wezenlijk ander gebied gaat, wat nog wel eens onderschat wordt. Natuurlijk is een goede voorbereiding erg belangrijk, maar dan nog kan het anders uitpakken dan verwacht. Goed dus om acclimatiseren als duidelijk onderdeel van je to do-lijst te maken.

Tot slot

Bepaal en ervaar zelf hoe je het acclimatiseringsproces in gaat, stem het alleen niet af op het toerisme. Als je er al toerist geweest bent, hebt je geld gebracht en dan is men toegankelijk. Het klinkt wellicht niet aardig, maar niet iedereen is van nature aardig, totdat het geld oplevert en dit kan (hoeft niet per se) in het toerisme een rol spelen. Als je van plan ben er te gaan wonen en je bezoekt het als toerist, probeer dan niet “de toerist” te zijn en kijk of je tot de mensen komt. Zoek de niet toeristische zaken op in een gebied en ervaar hoe het voelt.

Gelukkig slagen er ook veel mensen in een ander gebied, omdat ze én hun passie uit kunnen oefenen én ze opgaan in de bevolking (mensen willen ergens bij horen, dat haal je niet uit de mens). Beide aspecten zijn belangrijk en kunnen die belangrijke (prettige) draai aan het leven geven. Succes!