Liefde is... spreuken en cartoon plaatjes

Iedereen kent ze de poppetjes en de spreuken van Liefde is... De spreuken zijn soms waar, soms melig en soms vreemd. Waar komen ze eigenlijk vandaan en wanneer zijn ze ontstaan? Wie heeft deze grappige cartoon poppetjes bedacht en waar haalde ze haar inspiratie vandaan? Een verhaal over de liefde, wat begon in 1970 met de romantische film "Love Story".

Geschiedenis

In 1970 zag de Nieuw-Zeelandse Kim Grove de film “Love Story”. Deze film en haar hevige verliefdheid op haar latere echtgenoot Roberto inspireerde haar tot het maken van haar beroemdste cartoontekening: “Liefde is... te kunnen zeggen dat het je spijt”. Haar vriend wil haar tekeningen graag gepubliceerd zien. Zijzelf ziet er niets in, ze vindt de tekeningen te persoonlijk en ook te melig. Tot haar verbazing heeft Roberto succes met zijn pogingen de tekeningen aan de man te brengen. Op 1 mei 1970 zet de krant “Los Angeles Times” de eerste tekening in de krant. Kim heeft gelijk succes. Ze krijgt fanmail van verliefde koppels en gevangenen. Psychologen gebruiken haar tekeningen tijdens sessies voor huwelijksproblemen. Al snel begint de productie van een ware Liefde is... collectie, bestaande uit horloge's, dekbedovertrekken, T-shirts, ondergoed, nachtkleding, horloges, mokken, wenskaarten, briefpapier, agenda's enz.

Kim Casali Grove

Marilyn Judith Grove werd geboren op 9 september 1941 in Auckland. Op negentien jarige leeftijd verliet ze Nieuw-Zeeland om op wereldreis te vertrekken. Ze reisde door Australië, Europa en de Verenigde Staten en voorzag met diverse baantjes, zoals receptioniste en serveerster in haar onderhoud. Tijdens skilessen in Los Angelos leert ze de Italiaanse Roberto Alfredo Vincenzo Casali kennen. Ze wordt gelijk smoorverliefd op hem en stuurt hem eigengemaakte Liefde is... cartoons om hem haar liefde te tonen. Kim's vader was jong gestorven en toen Roberto haar vroeg zijn vrouw te worden, stelde ze één voorwaarde. Hij mocht niet sterven voor haar. Ze trouwen in 1971 in Nieuw-Zeeland voor dezelfde kerk als waar Kim's ouders elkaar hun jawoord gaven. Financieel hadden ze geen zorgen want begin de jaren zeventig waren de Liefde is cartoons ongekend populair en verdiende het echtpaar meer dan vier miljoen per jaar. In 1972 verhuizen ze naar Groot-Brittannië.

Kind uit ingevroren spermacellen

In 1974 wordt hun leven verrijkt met de geboorte van een tweeling. De jongens Stefano en Dario. Het echtpaar is dolblij en wil snel meer kinderen. Dan slaat het noodlot toe. In 1975 wordt bij Roberto teelbalkanker gediagnosticeerd. Vanwege de kinderwens worden zijn spermacellen ingevroren en Roberto ondergaat een operatie. Helaas is de kanker reeds uitgezaaid en in 1976, slechts 31 jaar oud, overlijdt Roberto. Kim is ontroostbaar en besluit het enige wat ze nog van hem heeft, zijn zaadcellen, te gebruiken om in iedere geval een deel van hem weer tot leven te wekken. Op 10 juli 1977 wordt Milo Roberto Andrea geboren. Zestien maanden na het overlijden van zijn vader. De geboorte krijgt veel aandacht in de pers en Kim vertelt de journalisten dan ze blij is met deze herinnering aan haar geweldige man. Er zal nooit meer een andere man in haar leven zijn. In het midden van de jaren tachtig verhuist Kim met haar zoons naar Australië, waar ze zich toelegt op het fokken van Arabische paarden. In 1990 verhuist ze terug naar Groot-Brittannië (Leatherhead). Zeven jaar later overlijdt ze op de leeftijd van 55 jaar aan bot-, en leverkanker.

Liefde is...

Een paar van de beroemdste liefde is spreuken zijn:

• Liefde is... nooit vragen om meer dan je bereid bent te geven.
• Liefde is... het beste in elkaar naar boven halen.
• Liefde is... hem ook in je toekomst zien.
• Liefde is... grenzeloos.
• Liefde is... trouwt met je beste maatje.
• Liefde is... alles samen delen.

Na haar dood werden de Liefde is cartoons voortgezet door haar zoon Stefano. Hij beheert de zaken maar het tekenen wordt na het overlijden van Kim gedaan door Bill Asprey, een Britse tekenaar.