Alarmnummer 112 voor noodoproepen in binnen- en buitenland

Noodsituaties kunnen overal ontstaan: thuis, onderweg of op vakantie. De mobiele telefoon is in die gevallen doorgaans snel bij de hand om met een noodoproep hulp te vragen. Het nummer 112 is in ons land algemeen bekend als alarmnummer, maar lang niet alle burgers weten, dat ze ook in andere Europese landen met 112 gratis hulp kunnen vragen. Het maakt niet uit of de noodoproep met 112 wordt gedaan vanaf een vaste of mobiele telefoon. In Nederland, andere EU-landen, alsook in landen als Zwitserland, Noorwegen, IJsland en Turkije, bereik je met het alarmnummer 112 gratis en zonder netnummer de lokale hulpdiensten. Een noodoproep wordt door aanbieders van vaste en mobiele telefoondiensten altijd met voorrang behandeld. Ook als het draadloze netwerk van de eigen provider op dat moment niet beschikbaar is, kan de oproep zonder extra kosten met je mobiele telefoon worden gedaan. Een prepaid tegoed is evenmin nodig.

Alarmnummer 112 wordt altijd herkend

Stel je een zwaar auto-ongeluk voor. De enige mobiele telefoon die beschikbaar is, is de iPhone van een bewusteloos slachtoffer. Zelfs al is het Apple-apparaat met een toegangscode beveiligd tegen misbruik door vreemden, dan nog ben je in staat om de hulpinstanties te bellen. Om een noodoproep te doen, volstaat het om het driecijferige alarmnummer 112 in te typen en op het groene telefoontje te drukken. Daarna zul je binnen enkele seconden met de alarmcentrale worden doorverbonden.

Noodoproep in het buitenland

Tot zover de theorie. Maar in de praktijk kan een noodoproep in sommige vakantielanden tot een onaangename verrassing leiden. Wat veel iPhone-bezitters waarschijnlijk niet weten: de alarmfunctie van een vergrendeld apparaat accepteert alleen het alarmnummer 112, en géén traditionele alarmnummers uit die betrokken landen zelf. En dat geldt ook voor de smartphones van andere fabrikanten.

Vergrendeling met pincode of wachtwoord

Verkeersongevallen en andere noodsituaties brengen vaak acute stress met zich mee. Of men in een dergelijke situatie de tegenwoordigheid van geest bezit om 112 te bellen, is nog maar de vraag. Maar als het mobieltje niet met een PIN-code of wachtwoord ontgrendeld kan worden, heeft men geen andere keus en is 112 het eerst aangewezen alarmnummer. Voorwaarde voor gesprekken in sommige landen is wel, dat een geactiveerde SIM-kaart in de mobiele telefoon is geplaatst.

Andere nationale alarmnummers
In diverse Europese landen bestaan nog andere nationale alarmnummers, maar die worden niet automatisch herkend door mobiele apparaten. Het bellen van dergelijke nummers wordt beschouwd als het plegen van normale telefoongesprekken. De gebruiker moet daarom niet alleen beschikken over een geldige en actieve SIM-kaart en een contract met een mobiele operator, maar hij moet ook bekend zijn met PIN of wachtwoord voor zover hij die geactiveerd heeft.

Je belt in Nederland 112. En dan?

Als men 112 belt maakt het verschil uit of dit met een vaste telefoon of mobiel gebeurt:

• Wie met een vaste telefoon 112 belt, wordt meteen doorgeschakeld naar de meldkamer in zijn/haar regio. Daar verbinden ze je door met politie, brandweer of ziekenwagen;
• Wie mobiel 112 belt, wordt doorgeschakeld naar een landelijke meldkamer. Daar vraagt men je locatie (plaats, straat en nummer) en welke assistentie nodig is: politie, brandweer of ambulance. De centrale probeert zo veel mogelijk details van je te verkrijgen over de situatie ter plekke: wat is er gebeurd, hoeveel personen moeten hulp hebben, zijn er gewonden, zijn ze al dan niet bij kennis, bloeden ze? Op grond van de informatie die jij ze geeft, maakt men een inschatting van de situatie en besluit men om ziekenvervoer, politie of brandweer in te schakelen.

112 bellen of de huisarts?

Als je pijn op de borst hebt en bang bent dat het een hartaanval is, dan is er geen discussie mogelijk: direct 112 bellen. Je wordt per ambulance naar het ziekenhuis gebracht, en wel direct naar de juiste plek.

Liever een keer te veel 112 bellen, dan een keer te weinig
Die slogan gaat altijd op. Bij een beroerte bijvoorbeeld, geldt het principe "time is brain". Dat betekent: hoe sneller je in het ziekenhuis bent, hoe meer hersenfuncties gered kunnen worden. Dan komt het werkelijk op elke minuut aan. Samengevat: als je eigen toestand of die van je partner kritiek lijkt, nooit de huisarts bellen. Daarmee gaat te veel tijd verloren. Maar als het gaat om verhoging tijdens een griep, dan natuurlijk eerst de huisarts bellen.