De verrijkingen van schrijven: meer dan slechts communicatie

Of je nu droomt van een bestseller en de roem van J.K. Rowlins of gewoon wat voor jezelf wil neerkrabbelen, het doet er niet toe. Velen onder ons voelen zich geroepen om zodra we op school leren om met letters woorden en met woorden zinnen te vormen, er mee aan te slag te gaan. Zowel de creatieve dichter als de bloedserieuze journalist heeft nood aan schriftelijke communicatie. Indien je iemand bent die niet graag woorden op papier zet, hoop ik dat je na het lezen van dit artikel van gedachte kan veranderen, want schrijven is meer dan enkel het neerpennen van fictie of het opstellen van een formele brief.

Nadenken over wat je wilt zeggen

Verbaal kan je nogal een flapuit zijn. Wat je schrijft blijft en kan nog erger tegen je keren. De sociale netwerksites bewijzen dat je het best uitkijkt met wat je schrijft. Ook mis je op papier je mimiek en houding, die normaal je woorden kracht bijzetten en de betekenis duidelijk maken als je spreekt.

Het is wetenschappelijk bewezen dat mensen je toon dikwijls belangrijker vinden dan je woorden. Ook kleine kinderen, die nog niet kunnen lezen, kan je schriftelijk niet bereiken. Dat betekent dus dat je met je pen anders over contexten zal leren nadenken. Een voorbeeld is sarcasme. Veel humoristen maken er gretig gebruik van. Heel je lichaamshouding en je toon het tegengestelde laten zeggen van wat je zegt. Deze humor kan perfect aanslaan in zalen, maar kan op papier compleet de mist in gaan. Dus je moet anders creatief gaan worden. Eigenlijk moet je over alles twee keer nadenken voor je het op papier zet en zeker voor je het gaat verspreiden. Taalfouten kunnen je woorden ontsieren en kunnen beter gecheckt worden. Kijk ook na wat je waar publiceert. Jouw mening kan niet overal gewaardeerd worden en zelfs onwettelijk zijn in bepaalde regio’s. Dus schrijven is een vorm van leren en een positieve zelfcensuur ontwikkelen. Je gaat ook meer nadenken over jezelf, over wat je wilt zeggen, over hoe en waarom. Per slot van rekening deel je woorden met mensen die je misschien niet kent en die je geloofwaardigheid er op kunnen afstellen. Dus schrijven doen we allemaal. We kunnen het allemaal leren, ook al heeft niet iedereen de gave een literair talent te worden. Maar je begrijpt dat als je een zakelijke brief vol fouten en grove taal schrijft, dit niet goed is voor je PR en dat niemand een boek met zoveel fouten dat je het verhaal verliest, gaat lezen.

Je leert er van bij

Van je fouten kan je leren. Ook kan je leren om te verbeteren. Wil je beter worden, dan kan je raad en feedback vragen aan anderen. Daarnaast zal je merken dat om realistischer over te komen, je informatie zal opzoeken. Als je dus serieus bezig bent met schrijven, zal je meteen onderzoek doen. Er zijn duizenden naslagwerken en online bibliotheken die je erbij kunnen helpen. Het lezen van andere artikelen kan je helpen inspireren om zelf te schrijven. Alles wat je weet, weet je ook maar van anderen. Daarom is het belangrijk zoveel mogelijk artikelen te lezen om kennis op te doen. Hoe pakt die schrijver het aan? Wat maakt zijn/haar schrijfsels populair? Je komt nieuwe woorden tegen. Ook van fictieboeken kan je veel leren. Er is geen minderwaardig genre. Alles wat je leest kan je verrijken en inspireren om te schrijven. En alles wat je schrijft, doet je nadenken over jezelf. Welke emoties wil je opwekken? Wat wil je vertellen? Je kunt mensen entertainen met je verhalen.

Ook heb je een manier om anderen te informeren over wat jou bezig houdt. Je kunt zonder een diploma te hebben toch je kennis of ideeën delen. Als je bijvoorbeeld jaar en dag eigenaar bent van een dier met een bepaalde ziekte of afwijking en je hebt dat dier zo goed mogelijk verzorgd, zal jouw kennis hierover misschien toegankelijker zijn voor lotgenoten dan een zwaar wetenschappelijk artikel van een gespecialiseerd dierenarts, waar zijn collega’s misschien meer aan hebben. Dus iedereen kan verrijken en je leert er positief door in het leven staan.

Je kunt er je financieel mee verrijken

Denk hierbij niet meteen aan grote sommen geld. Ja, er zijn schrijvers die het geluk hebben dat ze veel geld verdienen of verdiend hebben, maar hier speelt de factor geluk een grote rol. Maar het is wel een feit dat als je goede kwaliteit artikelen schrijft en je bereid bent te werken en jezelf te verbeteren, dat je er een klein voordeel mee kan doen. Veel verdien je echt niet, dus mag dit zeker niet de verrijking zijn die voorop staat, tenzij je echt jezelf door en door bewezen hebt. En dan nog? Helpt het op je lauweren te rusten? Je moet het ook in je hebben om je publiek te behouden. Je kunt veel geld verdienen, maar als je daarna niet meer presteert, zakken je inkomsten ook drastisch. Om realistisch te blijven: de gemiddelde schrijver werkt zeer hard, maar kan het enkel als hobby of als bijverdienste doen, want het is, zeker in het Nederlandstalig taalgebied, niet simpel om van je pen te leven. Zoals al aangehaald: iedereen kan leren schrijven. Iedereen kan zich ermee verrijken, maar hoe meer schrijvers er zijn, onder hoe meer de koek verdeeld zal worden en niet iedereen kan evenveel krijgen. Ook zullen er niet meteen meer mensen gaan lezen, omdat jij gaat schrijven. Vrienden en familie die niet graag lezen zijn trouwens geen goede proeflezers.

Conclusie

Om te leren schrijven, moet je vooral veel lezen. Hiervan verrijkt je geest. Ook moet je nadenken over wat je op papier zet, want het kan tegen je keren. Het is niet omdat je vrienden of familie gek zijn op je werk, dat het echt goed is. Schrijvers zijn ook perfectionisten, omdat ze weten dat kwaliteit hetgeen is waarin ze zich moeten onderscheiden, naast originaliteit, wat ook heel belangrijk is. Zit er nog iemand te wachten op een zoveelste artikel over een onderwerp dat al uitgemolken is?