Voodoo: kwade krachten en poppen of normale religie?

Voodoo staat over het algemeen bekend als een kwade, enge religie. Voodoo zou duister zijn, en het zou allemaal draaien om het pijn doen van andere mensen door middel van voodoopoppen. Dit is een vertekend beeld van deze religie. In dit artikel wordt ingegaan op de beeldvorming over voodoo, de overeenkomsten met het katholicisme en de eigenlijke inhoud van de religie. De voodoo uit Haïti wordt vaak verward met de santéria uit Cuba. Er zijn mensen die denken dat voodoo alle 'zwarte' religies uit Afrika voorstelt en gelijk is aan zwarte magie, tovenarij en heksenwerk. Dit is niet waar. Ten eerste wordt er in de voodoo gemeenschap hoofdzakelijk Frans gemixt met Creools gesproken, en de santéria aanhangers spreken Yorubaans, een taal uit Nigeria. Bij de santeria wordt er hoofdzakelijk een West-Afrikaanse taal gesproken. Ook zijn er veel basisprincipes uit andere geloven hetzelfde in de voodoo als bijvoorbeeld bij de katholieken.

Voodoo verschilt van de meeste religies maar er zijn ook veel overeenkomsten. Er zijn bijvoorbeeld veel overeenkomsten met de rooms-katholieke godsdienst. Veel geesten hebben een tegenhanger in het katholieke geloof, daar vertegenwoordigd door een heilige. Er zijn ook verschillen, bijvoorbeeld het voodoopantheon verschilt van de meeste andere godsdiensten en de ceremonies verschillen ook. Het is dus niet zo dat bij voodoo mensen alleen maar met zwarte magie bezig zijn en merkwaardige dingen doen bij een ceremonie.

Voodoo en kwade krachten

In elke religie zijn er wel goede en slechte 'krachten'. Vij voodoo zijn die weliswaar iets meer dan bij bijvoorbeeld het christendom, voodoo wordt toch veel te veel gezien als een godsdienst alleen bestaande uit demonen, duivels en duistere krachten. Er is een zwarte afdeling van voodoo (Petro Voodoo) gemixt in de 'echte' voodoo. Deze afdeling, waarin slechte en gewelddadige krachten een grote rol spelen, vormt echter slechts een heel klein deel van het totaal. Voodoo zelf is hoofdzakelijk een religie waar goede, positieve krachten de hoofdmoot spelen. Zij mogen misschien een slechte kant hebben en naar westerse maatstaven tot duivelse dingen leiden, maar de geesten zijn in geen enkel opzicht duivels. Zowel in de voodoo als in het christendom probeert men de kwade krachten te vermijden. In de voodoo proberen mensen deze krachten te sussen en te vermijden, men eert ze niet en men geeft ze geen enkele waarde. Buiten Haïti zeggen veel mensen dat de slechte toestand in dat land (op het gebied van economie en politiek is er een achterstand) vooral komt door voodoo, omdat die godsdienst door velen als bijgelovig en duivels wordt gezien.

Beeld over Voodoo in Nederland

In Nederland bestaan er nog erg veel vooroordelen over voodoo. Zo denken veel mensen dat het duistere magie is, men mensen en dieren slachte en dat voodooaanhangers alleen maar spelden zitten te prikken in poppetjes, zogeheten 'voodoodolls'. Een voorbeeld: om informatie in te winnen ging ik naar de bibliotheek. Ik ga naar de balie om boeken te lenen en de man achter de balie vraagt of ik niet 'van die duistere dingen ging doen zoals mensen slachten en in poppetjes prikken.' Natuurlijk was dit een grapje, maar het geeft wel aan wat het algemene beeld over dit onderwerp is. Als in films een voodoopriester of een andere figuur uit de voodoo wordt gebruikt, wordt deze altijd afgeschilderd als iemand uit de tovenarij en hekserij, die mensen kwaad doet. Deze voodooman staat vaak ook voor het kwade in de film. Op dit soort manieren wordt het slechte beeld over voodoo in stand gehouden.