Feiten en weetjes over Latijns-Amerika

Latijns-Amerika, ook wel Zuid-Amerika genoemd, is een bijzonder deel van Amerika met veel cultuurrijke landen, ontdekt door de beroemde Christopher Columbus. Met hun swingende muziek stijlen en dansen en hun levensstijl vol passie, is het tijd om dit deel van de wereld onder de loep te nemen.

Trots

Van welk land in Latijns-Amerika ze ook vandaan komen, ze zijn trots op hun afkomst. Vol passie hoor je ze praten over hun land, de geschiedenis, natuur, gewoontes en het eten. Ondanks het feit dat in veel van deze landen er toch nogal wat armoede is en het verschil tussen arm en rijk heel groot is, blijven ze vaderlandslievend. Bezoek één van deze landen en je zult het merken en de kans is groot dat ze je hierin meeslepen.

Herkomst van de landsnamen

Sommige landsnamen in Latijns-Amerika danken hun naam aan historische gebeurtenissen:

Argentinië

Komt van het Latijnse woord "argentum" dat zilver betekent. De eerste Europeanen die kwamen hebben dit land zo genoemd omdat ze de oorspronkelijke bevolking veel zilveren sieraden zagen dragen.

Bolivia

Vernoemd naar Simon Bolivar, een generaal die vele Latijns-Amerikaanse landen hielp bevrijden van de Spaanse bezetting. Hij werd ook de eerste president van Bolivia.

Costa Rica

Costa Rica is Spaans voor "rijke kust" en is zo genoemd door Christopher Columbus omdat hij verwachtte er kostbare metalen te vinden.

Columbia

Dit land is vernoemd naar Christopher Columbus zelf, maar wel pas na de 19e eeuw.

Muziek(stijlen)

Latijns-Amerika staat bekend vanwege de vele ritmische muziekstijlen. Welk land je ook zult bezoeken in dit werelddeel, je zult meteen merken dat muziek en dans hoog in het vaandel staat. Overal waar je komt hoor je muziek, en als er ergens een dansvloer is dan wordt hier zeker gebruik van gemaakt tot in de kleine uurtjes. Bij het dansen wordt het hele lichaam gebruikt van schouders tot heupen en voeten. Dit wordt ze van jongs af aan met de paplepel ingegoten, en je zult dus ook peuters zien die levendig hun schouders en heupen bewegen op de muziek die ze horen. Een aantal van de muziekstijlen zijn:

Música Andina

Typische muziek gemaakt door de mensen die in of in de nabijheid van het Andesgebergte leven (in Bolivia, Peru en Chili). Deze muziekstijl maakt gebruik van de houten fluit-instrumenten, waaronder de panfluit. Ook wordt voor deze muziek de tamboerijn of de ukelele gebruikt.

Música de los Llanos

Deze muziekstijl komt voornamelijk uit Columbia en Venezuela en maakt gebruik van muziekinstrumenten zoals de harp en de maracas.

Música Criolla

Creoolse muziek is eigenlijk afkomstig uit Spanje en Afrika maar de invloeden zijn ook meegebracht tot in Latijns-Amerika, waarschijnlijk in de tijd van de Spaanse bezetting. Bij deze muziekstijl wordt er vooral veel gebruik gemaakt van de gitaar en de drums.

Salsa

Salsa is één van de bekendste en meest ritmische muziekstijlen, niet alleen in Latijns-Amerika maar ook in andere delen van de wereld. Deze muziek heeft een gelijknamige dans waarbij veel gebruik gemaakt wordt van heupbewegingen.

Tango

Deze muziekstijl met bijpassende dans komt oorspronkelijk uit Argentinië. De tango is een ritmische dans vol passie die veel coördinatie vergt van de danspartners. Je vindt in Argentinië speciale lokalen of clubs waar de tango gedanst wordt. Deze lokalen of clubs zijn de moeite waard om te bezoeken.

Ontmoetingen en afspraken

Als het op punctualiteit en op tijd zijn aankomt, dan hoef je van de Latijns-Amerikanen niet veel te verwachten. Bij hen geldt vooral "als het vandaag niet is, dan komt het morgen wel", en ze houden er niet van om zich te haasten. Spreek je dus bij informele gelegenheden iets met ze af, wees dan niet verbaasd als ze dan een half uur tot een uur later pas komen. Dit is niet uit onbeleefdheid (al wordt het in andere culturen zoals de Nederlandse cultuur wel zo opgevat), maar ze nemen gewoon de tijd om zich voor te bereiden. Als ze dan eenmaal arriveren dan nemen ze ook de tijd voor hun afspraken. Ze zullen andersom ook niet boos zijn als jij wat later komt, dit hoort er immers gewoon bij. Bij formele gelegenheden, vooral werk gerelateerde gelegenheden zullen ze wat meer stipt zijn.

Gesprekken

afstand houden niet nodig

De afstand tussen personen die in gesprek zijn verschilt van cultuur tot cultuur. In Nederland is het bijvoorbeeld zo dat er tussen de gesprekspersonen ongeveer een armlengte afstand is. Natuurlijk is het ook afhankelijk van de relatie tussen de personen. In Latijns-Amerika is de afstand tussen personen een stuk kleiner, ook bij personen die elkaar nauwelijks kennen. Bij een ontmoeting (ook de eerste) wordt er een kus op de wang gegeven tussen vrouwen en mannen en ook vrouwen en vrouwen. Mannen geven elkaar dan een hand. Wees ook niet verbaasd als ze je, vooral tijdens informele conversaties, aanraken op de schouder of arm. Dit heeft geen bijbedoelingen. Latijns-Amerikanen zijn wat dit betreft veel lichamelijker qua uitingen, kijk bijvoorbeeld maar naar de gebaren die ze maken tijdens gesprekken. Ze spreken niet alleen met hun mond maar met hun hele lichaam als het ware.

Beleefd zijn

Zowel bij informele als formele gelegenheden nemen de Latijns-Amerikanen de tijd in hun gesprekken, en zullen ze ook niet meteen op het doel van het gesprek komen (als deze er zou zijn). Eerst wordt er gesproken over hoe het met je gaat, hoe het met hen gaat, de alledaagse beslommeringen, enzovoorts. Daarna wordt er dan langzamerhand overgegaan op het eigenlijke doel van het gesprek. Doe je dus zaken met iemand uit Latijns-Amerika, houdt hier dan ook rekening mee. Meteen op het doel afgaan (zoals in Nederland vaak gebeurt) wordt gezien als zijnde onbeleefd, alsof je de ander niet op prijs stelt. Zoals al eerder genoemd werd, nemen ze gewoon de tijd voor je.