Filosofie van de voeding
Eten doet iedereen. Maar hoe eten we. Waardoor laten we ons leiden bij de keuze van de voeding en het bepalen van de hoeveelheid.
Het functionele element in de voeding
Om te leven hebben we een aantal bestanddelen nodig:
- Voor de opbouw van de cellen
- Voor het in stand houden van het lichaam
- Om arbeid te verrichten
- Om ons lichaam op temperatuur te houden, enz.
Onze nodige input bestaat uit voedingsstoffen, uit water en – wat vaak vergeten wordt – uit zuurstof, zonder dewelke een heleboel reacties in ons lichaam niet zouden kunnen plaatsvinden.
Het culturele element in de voeding
Het opnemen van het voedsel gebeurt meestal in het gecultiveerde ritueel dat we maaltijd noemen. In de meeste gevallen is de maaltijd een activiteit die samen met andere mensen gebeurt. De nadruk ligt hier niet enkel in het opnemen van nutriënten, maar vooral in het ontmoeten van de ander.
Daarom gebruiken we maaltijden in gezin, met collega’s, vrienden of zakenpartners.
Het hedonische element in de voeding
In een samenleving met welvaart ontstaat nog een derde element in verband met voedselopname: het genot.
Bij mensen bij wie het omwille van de streek waar ze leven, of omwille van hun budgettaire beperkingen, zelfs in de rijke landen, vooral op aan komt aan eten te geraken, komt de hedonie of het lustprincipe niet aan bod.
Prioriteiten
Voor een voedseltheoreticus zou het evident zijn dat we in de eerste plaats naar het functionele element van onze voeding kijken. Gezondheid gaat voor alles. Daarna is er het culturele element, zolang het dit eerste niet te veel in de weg staat. Uiteindelijk is het hedonische principe in de voeding geen probleem, als het de andere twee elementen niet te erg verstoort.
Maar in de praktijk…
In de praktijk is het vaak zo dat te weinig tijd wordt genomen om te eten en vaak voedsel wordt genomen waar heel weinig nuttigs in zit. Junkfood verkoopt nog steeds het best. Vaak eten we niet om ons te voeden, maar om de honger te stillen, of onze zenuwen wat te kalmeren.
Eten we in gezelschap, dan zal vaak de nadruk worden gelegd op het genot. Er worden vooral zaken geserveerd waar meer aandacht werd besteed aan uitzicht en smaak dan aan voedingswaarde. In hoeveelheid wordt dan vaak ook ziekelijk overdreven.
Ook de snoepindustrie draait op volle toeren, met alle gevolgen van dien.
Een realistische kijk
We kunnen ons terecht afvragen of we dan niets meer mogen? Dit is zeker niet de boodschap.
Wel is het de bedoeling tussen deze drie elementen in onze voeding, dus het functionele, het culturele en het hedonische een gezond evenwicht te betrachten. Van af en toe te snoepen ga je niet dood. Een familiefeest of zakenlunch met wijn overgieten, zal niet dadelijk onze gezondheid ondermijnen.
Laat ons de uitspraak in gedachte houden:
overdaad schaadt, middelmaat baat.