Totale ontspanning ... je kunt het leren
Totale ontspanning is eigenlijk wat het woord ook zegt... even helemaal niets doen. Je realiseren en bewust er op aansturen dat je met lichaam en geest even met helemaal niet bezig bent. Hoe moeilijk is dat proces?! De westerse maatschappij is ingesteld op presteren, combineer dat met de calvinistische inslag en het “niets doen” past niet in het vocabulaire.Bezinning
Want een “rustdag” wordt binnen het geloof gezien als een dag die voor een groot deel aan het geloof “gespendeerd” wordt. Maar echte bezinning is niet binnen in de kerk volgen wat “iemand” ooit gepredikt heeft, maar terugkijken op de processen die in je leven spelen. Hoe heb je het gedaan, hoe voelt de ervaring, wat kan je er van leren etc. etc.Geef “niets doen” een plaats
Daarnaast is het van belang om je te realiseren dat “niets doen” niet verkeerd is. We verlangen onderling vaak van elkaar dat we moeten presteren, laten zien wat we waard zijn en bij voorkeur beter zijn dan de “concurrentie”. Maar feitelijk is er geen concurrentie en dus ook geen competitie . Pas wanneer je je dit beseft is die competitie er ook niet meer. Een dag dat je alleen, voor sommige als heel egoïstisch betiteld, met en voor jezelf bezig bent, is een dat die je helpt in het proces tot “heel wording”. Heel wording staat boven de processen die ons dagelijks bestaan bezighouden.Heel wording
Heel wording is naar jezelf kijken, doorlopend in een leerproces jezelf ontwikkelen, leren van gemaakte fouten en langzaam beseffen wat “heel zijn” is. Je weet pas wat dit wil zeggen, als je (bijna) zover bent. Geen issues meer hebben die je belemmeren in je besluitvorming, geen status of egoproblemen, en je beslissingen baseren op het totale proces. Dat wil dus ook zeggen dat je je niet laat leiden door emoties. En laten weten eerlijk zijn, dit is zo ongeveer het moeilijkste proces wat er is. Voor sommige zelfs hun “mens zijn” uitschakelend.Wanneer ben je zover?
Dat is een heel moeilijke vraag, want wanneer weet je dat je je beslissingen baseert op die volledig rationele beslissingen. Geen emotie die een proces beïnvloed of persoonlijke gevoeligheid. Op het moment dat je, als je eerlijk bent, geen factoren mee laat spelen die iets van jezelf in zich hebben, zoals:
- Een uitkomst heeft effect op mensen, wat zegt dat over mij?
- Een uitkomst heeft effect op mensen, hoe denkt men over mij?
- Een uitkomst heeft effect op mensen, heb ik alle kanten van het proces mee laten wegen? Zo ja, welke?
- Een uitkomst heeft effect op mensen, wat doet dat met mij?
- Een uitkomst heeft effect op mensen, zou ik de besluitvorming volgende keer weer zo laten verlopen?
Spreekt voor zich dat de vragen eerlijk beantwoord moeten worden. Dit geeft langzaam een beeld van hoe eerlijk je in je besluitvorming zit. Of en zo ja, welk belang speelt nog mee in de besluitvorming.
