Kinderen en paranormale waarnemingen

Veel kinderen spreken over geesten. Vaak nemen deze kinderen 's nachts verschijningen waar. In dit artikel achtergrondinformatie over dit fenomeen vanuit spirituele en wetenschappelijke hoek en tips voor ouders om hiermee om te gaan.

Geesten in de kamer

Veel jonge kinderen tussen de leeftijd van 2,5 en 5 spreken over geesten die ze vooral 's nachts waarnemen. Vaak zijn het onbekenden, maar soms ook geesten van overledenen die ze hebben gekend. Sommige geesten proberen hen bang te maken of doen gek terwijl anderen gewoon door de kamer lopen. Na de leeftijd van 5 jaar spreken nog weinig kinderen hierover. Dit kan zijn doordat er geen waarnemingen meer zijn of doordat het niet sociaal aanvaard is om erover te praten.

De waarneming leidt vaak tot angstaanvallen, nachtelijke huilbuien en nachtmerries. Deze kinderen zijn dan ook bang om alleen te slapen of willen niet alleen in hun kamer zijn. Door een slechte nachtrust zijn ze overdag moe, humeurig en staat hun ontwikkeling even op een laag pitje. Sommige kinderen beginnen te bedwateren of hebben overdag veel plasongelukjes.

Verklaring vanuit spirituele hoek

In de spiritualiteit gelooft men dat er een tastbare en ontastbare wereld is. Doordat we materialiseren vanuit het ontastbare dragen we nog een deel ervan in ons. Sommige noemen dit de ziel van de mens, terwijl anderen een opsplitsing maken in ziel, geest en levenskracht. Kinderen zijn pas neergedaald uit het ontastbare en hebben er nog een sterke band mee. Voor hen is het ontastbare even echt als het tastbare. Daarom kunnen ze de ontastbare wereld ook nog altijd waarnemen. De ontastbare wereld wordt vaak afhankelijk vanuit het vertrekpunt verder opgedeeld in engelen en demonen of geesten en andere energetische wezens.

Het moment tussen waken en slapen zijn we ons nog bewust van onze omgeving maar is ons bewustzijn verminderd. We zijn dan bijna in een soort trance. Dit is ook het moment dat kinderen vaak geesten of andere verschijningen waarnemen. Doordat de hersenen niet meer beredeneren en alles klasseren, kan de ziel vrij waarnemen. Vaak gelooft men dat 's nachts de overledenen hun dierbaren ofzoeken of dat engelen het kind komen geruststellen. Soms spreekt men van demonen of onrustige geesten van overledenen die het kind bang komen maken. Ook aardstralen of negatieve energiën (residuen) kunnen soms tot deze waarnemingen leiden. Aardstralen en energiën worden sterk beïnvloed door de energie van hemellichamen. Omdat de maan de dichtsbijzijnde hemellichaam is, zijn er 's nachts schommelingen in deze energiën en energiebanen.

Er heerst ook het geloof dat de huidige generatie kinderen (sterrekinderen of nieuwetijdskinderen) een sterkere binding heeft met de energetische wereld waardoor ze meer kunnen waarnemen dan hun (voor)ouders. Deze kinderen zullen volgens de aanhangers van deze theorie de nieuwe tijd inleiden. De nieuwe tijd start volgens dit geloof in 2012 en zal een tijdperk van harmonie worden, niet enkel op aarde, maar ook tussen het tastbare en ontastbare.

Verklaring vanuit wetenschappelijke hoek

De kleuterleeftijd is een verwarrende tijd voor kinderen. Op ongeveer 2,5 jaar leert een kind de echte wereld kennen. Tot dan bestaat zijn wereld voornamelijk uit het gezin. Het kind komt in contact met meer mensen en ontdekt sociale interacties en regels. Er komen steeds meer vragen in een poging om alles te begrijpen en juist te klasseren. Veel kinderen beginnen op deze leeftijd ook vanzelf ordestructuren te vormen in hun kamer. Deze structuren zijn vaak niet duidelijk voor ouders, maar zijn een houvast voor het kind om de wereld om zich heen te kunnen bevatten. De wereld wordt ingedeeld in hokjes. Een veel voorkomende indeling is bijvoorbeeld eetbare en niet eetbare dieren of familie en geen familie of speelgoed en geen speelgoed. Er zijn overdag ontzettend veel indrukken die het kind een plaats moet geven in zijn wereld. Ook overlijdens of ruzies zijn moeilijk te bevatten voor een kind.

De hersenen verwerken 's nachts de emoties en indrukken van overdag. Het moment tussen waken en slapen komen deze indrukken bovendrijven. Doordat de hersenen op een lager pitje werken, is er enkel de waarneming van deze indrukken. Deze worden vermengd met de realiteit. De kamer is 's nachts vaak donker of schemerig. Hierin kunnen al snel menseljke gedaantes herkend worden. Door de verwarring van overdag kan het gebeuren dat deze waarnemingen bedreigend zijn. Ook kan een vertrouwde waarneming zoals de ouders die even slaapwel komen zeggen worden omgevormd tot een geest of monster. Slaapgebrek door angsten kan de waarneming overdag ook negatief beïnvloeden waardoor de angst voor komende waarnemingen versterkt wordt.

Soms is er echter ook een medische oorzaak: hersenbeschadiging, problemen met het zicht of gehoor, chemisch onevenwicht in het lichaam of een infectie (koortsaanvallen leiden vaak tot hallucinaties) zijn abnormale toestanden waarbij het kind dingen kan waarnemen die er niet zijn.

Er is niet altijd sprake van een echte waarneming: kinderen spelen graag en vaak beelden ze zich in dat er iemand bij hen is. De aanwezigheid symboliseert vaak iets dat ze nog moeten verwerken. Zo kan een kind dat gestraft is en de straf onterecht vindt, een monster of spook waarnemen die hem wilt straffen. Een kind die pas een overlijden heeft meegemaakt kan zich ook inbeelden dat de persoon bij hem is. Ook in emotionele situaties (kindermishandeling, pesten op school, ruzies met vriendjes, ouders op scheiden, ...) kan een kind zich een persoon inbeelden die hem komt kalmeren. Vaak zijn dit vertrouwde mensen die overleden zijn of engelen.

Hoe ga je ermee om als ouder?

Onafhankelijk van je eigen overtuiging is het het beste om je kind de kans te geven zich te uiten. Je kan het zelf belachelijk vinden of juist bang zijn, maar je kind heeft op het moment dat hij spreekt over waarnemingen een begrijpende ouder nodig. Laat je kind vertellen over wat hij waarneemt op het moment dat hij erover begint. Luister aandachtig zonder te oordelen.

Pas als je kind uitgepraat is en zijn emoties heeft kunnen uiten, kan je vertellen wat je zelf gelooft dat er aan de hand is. Als je gelooft dat het een echte waarneming is, kan je je kind dit vertellen. Als je echter gelooft dat het niet echt is, kan je dit ook aan je kind vertellen. Dit stelt je kind gerust.

Je kan ook samen op zoek gaan naar een oplossing. Hiervoor verwijs ik naar mijn andere gerelateerde artikels: Kinderen en rituelen en Angst bij kinderen. Betrek je kind bij de oplossing binnen het mogelijke, maar leg geen te grote druk op je kind. Als het kind merkt dat de ouder de situatie beheerst (ook al is dat zeggen dat je nu geen oplossing hebt), zal het kind zich veiliger voelen en geruster gaan slapen.

Bij vermoeden van medische problemen, kan je best een dokter raadplegen. Vaak gaat het hier om medische problemen die erfelijk zijn (zoals bijvoorbeeld onregelmatige suikerspiegel). Doe dit echter niet als je kind zich goed ontwikkeld en buiten deze angsten geen andere hallucinaties of problemen vertoont. Ook een therapeut of aangepaste medicatie is enkel aan te raden als het echt nodig is. Therapie kan het kind helpen, maar op zo'n moment heeft het kind genoeg aan de veiligheid die de ouders kunnen bieden. Medicatie is ook enkel symptoombehandeling en kan bovendien de ontwikkeling van het kind negatief beïnvloeden.

Toevoeging 6 juli 2009:

Paranormale waarnemingen zijn niet altijd paranormaal. Soms zijn het normale dingen die we anders waarnemen. Zoals eerder vermeld is de waarneming vervormd tussen waken en slapen. Eenvoudige geluiden en beelden kunnen akelige vormen aannemen. Daarom is het raadzaam om de geluiden en beelden in de kamer te observeren tijdens de nacht. Het kan bijvoorbeeld zijn dat het geluid van de rolluiken van de buren je kind doet denken aan naderende monsters of de weerkaatsing van koplampen van auto's tegen de muren lijken op flitsende ogen of de silhouetten van de kasten lijken op grote beren enz... .