Henriette, 29-07-2017
Mijn dochter woont met man en 3 kinderen in Zuid Frankrijk. Zo af en toe ga ik daar naar toe. Nu heb ik de laatste keer dingen gezien waar ik heel bezorgd over ben. Mijn dochter en schoonzoon laten hun kinderen vaak alleen thuis voor een paar uur. De oudste is net 11 en past dan op haar zusje van 8 en broertje van 5. Ze hebben het telefoonnummer van de ouders weliswaar maar niemand in de buurt weet dat zij alleen zijn want zij wonen in een groot ommuurd huis zonder buren, die wonen 50 meter verder en daar hebben zij weinig contact mee. De ouders zijn dan aan het begin van de avond soms drie a vier uur weg.
Ook gaat mijn dochter wel eens een paar uur weg als de jongste dochter van 8 met haar broertje van 5 alleen thuis is. Ik maakte me hier ernstig zorgen om. Ik heb haar uiteindelijk een mail geschreven over wat het met mij doet en waar ik bang voor ben en dat in mijn ogen het te zwaar voor een kind van 11 is om die verantwoording te dragen want als er paniek uitbreekt ergens door is er geen volwassene die kan helpen. enz.
Nu kreeg ik van mijn schoonzoon een hele lelijke sms dat ik me er niet mee moet bemoeien als ik nog welkom wil zijn in hun huis. Ze zijn heel erg boos op me. Er was toch al niet zo'n hele innige band meer met mijn dochter sinds zij is getrouwd maar nu ben ik bang dat alles is bedorven. Had ik die mail niet mogen schrijven? Ik houd zoveel van die kinderen, het zijn mijn enige, dat ik dacht dit te moeten doen om voor hen op te komen. Ben een beetje radeloos nu. Was dit fout?
Reactie infoteur, 31-07-2017
Uw dochter en schoonzoon kunnen u niet kwalijk nemen als u uw oprechte bezorgdheid uitspreekt. Wel kun je zulke kritiek altijd beter mondeling brengen dan schriftelijk, want als iemand in een gesprek gepikeerd is kun je de persoon gelijk kalmeren.
U zou uw schoonzoon in eerste instantie kort kunnen antwoorden per sms of mail dat het u spijt dat uw woorden verkeerd zijn overgekomen, en dat het zeker niet uw bedoeling was om kritiek te geven. En dat u hoopt dat alles weer goed komt tussen u beiden.
En dan lijkt het me handig dat u een paar dagen later uw dochter hierover belt (niet mailen!), en nog eens uitlegt, waarom u het met de beste bedoelingen in aller belang uw zorgen hebt gedeeld.
Hopelijk haalt dat de kou uit de lucht.
Uiteraard is dit maar een suggestie, zoals ik het zou doen.
Maar u kent uw dochter het best om te beoordelen of u mijn advies moet opvolgen.
Succes.
M. Rovers, 20-05-2013
Ik ken mijn schoondochter al 20 jaar, ik heb eenmaal een probleem veroorzaakt en daar mijn excuses voor aangeboden. Daarna ging het weer als vanouds. Bij ons gaat het om familiebijeenkomsten de feestjes dus. Er was voor de 50 jarige bruiloft van mijn man en mij een weekend georganiseerd door de kinderen in een groot huis. Iedereen vond het een goed plan behalve mijn schoondochter. Maar naar bedenktijd van 3 dagen vond ze het wel leuk. Toen werd er gepraat over de invulling van dit weekend 21 personen. En er werd een spel bedacht en besproken op ook weer een feestje wat weer niet goed viel bij dezelfde schoondochter. Ze hielt niet zo van spellen waarop gereageerd werd van komop joh als je meedoet vind je het vast wel leuk. Toen maakte ze de opmerking Ja ik heb me al op moeten opofferen om mee te gaan wat dus verkeerd viel bij mijn dochter en schoonzoon. Die waren van mening dat je gewoon gezellig mee moest doen en niet zo zeuren. En dat ze vond dat ze niet zo flauw moest doen In ieder geval gesprek liep hoog op.en er werd teveel door een ieder gezegd. Er is daarna door verschillende familieleden geprobeerd een gesprek op gang te krijgen maar schoondochter stelling is. Er moet excuses komen door dochter en schoonzoon. Wij als ouders hebben geprobeerd te bemiddelen maar krijgen geen voet aan de grond. Ze negeert al de telefoontjes ingesproken berichten en smssen. Zoonlief bemiddelt en wordt ondertussen stapelgek en is zeer ongelukkig. Maar krijgt de verzoening niet voor elkaar. Dochter wil praten en heeft op diverse manieren contact gezocht. Uiteindelijk vanavond via de kleinkinderen een telefoongesprek met haar gevoerd. Daarin blijft ze stoistijns volhouden dat er niemand door haar gekwetst is (wat ook zo is) laat echtgenoot alles zeggen ruzie maken excuses maken ons verwijten maken maar zelf niks. De boosheid loopt steeds harder op. Zoon gaat wel gewoon zonder vrouw en met de kinderen mee naar dat weekend. Wij vinden dat we dit weekend moeten afzeggen ook al is het betaald. Mijn zoon heeft zelf erkent dat er bij hen veel problemen zijn ook over onze familie. Ze haat familiefeestjes maar doet of ze het leuk vind en verdenkt verschillende fam.leden dat ze over haar praten en lachen. Iedereen was stom verbaasd we hadden geen flauw idee. in ieder geval voelt ze zich dus niet thuis maar heeft er niks van laten merken. Elk jaar geven wij een sinterklaasfeest voor de kleinkinderen. We nodigen ze allemaal uit en zelfs de grote kleinkinderen met vriend en vriendin komen en hebben er plezier in.
Rijmen en kadotjes en een leuk etentje na. Nu gehoord dat dat ouderwets is en alleen maar verplichtingen zijn die ze niet wil. wat wij als grootouders vinden of willen is niet belangrijk. Zoonlief heeft het allemaal uitgelegd en vraagt ons dit te respecteren. De andere kinderen we hebben er 4 en de kleinkinderen zien er altijd naar uit. Moeten we nu ons feest afzeggen en zo'n sintfeest voor 1 persoon. Ze kan toch ook een grote meid zijn en zeggen dat ze zelf niet meer komt dat kunnen we begrijpen. Niet alsmaar tegen haar man klagen ruziën en hij moet het dan aan ons uitleggen. Wat kan je nu nog doen? wat moet je met een persoon die niet wil communiceren en alleen maar excuses van anderen wil horen en komt er meteen achteraan Ik ga niet mee naar dat Fam.feest. HELPHELP
Reactie infoteur, 20-05-2013
Om een probleem/geschil tussen mensen te kunnen oplossen, moet er van beide kanten de intentie en goede wil zijn om er samen uit te komen en water in de wijn te doen. Wat ook inhoudt dat je open moet staan voor eerlijke kritiek. Als uw schoondochter daartoe niet bereid is zal het moeilijk worden. Maar misschien komt dat nog eens.