Valentijnsdag verklaard
Valentijnsdag wordt gevierd op 14 februari. Het is de dag waarop geliefden extra aandacht aan elkaar besteden. In het jaar 496 werd 14 februari uitgeroepen tot de dag van de Heilige Valentijn door Paus Gelasius I. Sint Valentijn is de beschermheilige voor imkers en geliefden.
Van oorsprong was Valentijnsdag de dag waarop je iemand anoniem de liefde kon verklaren met een kaart, brief of anderszins in de hoop dat 'jouw valentijn' zou begrijpen van wie de boodschap afkomstig was en er hetzelfde over dacht. Vanaf de 18e eeuw beweert men ook wel dat het Valentijnsfeest op 14 februari is gesteld om oude vruchtbaarheidsfeesten te vervangen.
Commercie en Valentijnsdag
De laatste jaren zien we echter dat Valentijnsdag meer en meer door de commercie wordt overgenomen. Niet het anoniem de liefde verklaren staat centraal, maar de commercie heeft bedacht dat het een dag is om elkaar de liefde te verklaren. Net als Vaderdag en Moederdag is het meer een meer een feest geworden voor cadeauwinkel, giftshops, bloemenzaak en snoepwinkels. Voor bloemen geld op die dag net als op Moederdag een topprijs.
Historie en Legenden
Valentijn (of Valentiuns in het Latijn) zou verbonden zin aan een of twee martelaren uit de derde eeuw. Men is er nog steeds niet uit of dit om twee verschillende Valentijnen gaat of dat deze twee martelaren eigenlijk een en dezelfde persoon is. Een van de Valentijnen zou een Romeinse priesteres zijn geweest die omkwam tijdens een christenvervolging tijdens keizer Claudius II Gothicus (268-270). De ander was bisschop van Terni die ook door de Romeinen als christen gestorven is als martelaar. Er is echter nooit een biografie geschreven over Valentijn.
Een legende wil dat twee jonge geliefden bij bisschop Valentijn kwam met het verzoek om te trouwen. De vrouw was een christen, de man een heidense soldaat. Valentijn vond dat de liefde genoeg was om het huwelijk te bezegelen ook al mocht dit officieel niet van de Romeinse wetten. Na de echt verbonden te hebben tussen een heiden en een christen ging dit als een lopend vuurtje de ronde en meerdere paren die met dit zelfde dilemma zaten gingen naar Valentijn om te trouwen.
Al snel werd hij hiervoor gearresteerd en moest hij voor de keizer verschijnen. Valentijn probeerde keizer Claudius tot het christendom te bekeren, maar de keizer voelde zich hierdoor beledigd en liet Valentijn martelen en onthoofden. Naar verluid gebeurde dit op 14 februari. Valentijn zou voor de uitvoering van het vonnis nog een briefje aan het dochtertje van de cipier hebben gegeven met de tekst: Van je Valentijn.
Een andere vertelling wil dat een gevangenisbewaarder uit Rome waar bisschop Valentijn toen gevangen zat een verzoek aan hem deed om zijn blinde dochter te genezen. Een geneesmiddel wat Valentijn verstrekte werkte echter niet. De cipier probeerde op de dag van de onthoofding deze nog tegen te houden. Na de onthoofding van Valentijn kreeg de blinde dochter een briefje van Valentijn. Uit het briefje vale een gele bloem (Valentijn gaf mensen die hem een om raad vroegen een bloem). Het briefje droeg de tekst 'Van Valentinus' het verhaal wil dat het meisje vanaf dat moment weer kon zien. De familie bekeert zich hierna tot het christendom.