Turkse achternamen
Welke achternamen worden het meest gebruikt door de Turken? Wat is de betekenis van deze achternamen? Sinds wanneer is het in Turkije verplicht om een achternaam te hebben?
Geschiedenis
Mustafa Kemal Atatürk (1881-1938) was de man die van Turkije een modern land maakte. Hij voerde belangrijke hervormingen door. Eén van deze hervormingen was het verplicht stellen van achternamen. In juni 1934 werd iedereen verplicht een achternaam te nemen. Mustafa Kemal kreeg toen als enige de achternaam Atatürk, wat “vader van de Turken” betekent.
De meest voorkomende Turkse achternamen
Yılmaz is de meest voorkomende Turkse achternaam. Hieronder zie je de volledige top 5.
- Yılmaz
- Kaya
- Demir
- Şahin
- Çelik
Deze achternamen worden ook gebruikt als voornaam. Een bekende Turkse acteur heet bijvoorbeeld Yılmaz Erdoğan, terwijl een andere bekende Turkse acteur Cem Yılmaz heet.
Wat verder opvallend is aan deze 5 achternamen is de betekenis. De meest voorkomende achternamen hebben allen een betekenis die te maken heeft met kracht. Hieronder zie je de betekenis van de achternamen.
- Yılmaz = doorzetter
- Kaya = rots
- Demir = ijzer
- Şahin = havik
- Çelik = staal
Andere Turkse achternamen
Andere veel voorkomende achternamen
Uiteraard zijn er veel meer achternamen dan de reeds besproken 5. Andere vaak voorkomende achternamen zijn bijvoorbeeld Yıldırım, Yıldız, Aslan, Arslan, Aydın, Doğan, Kara, Kılıç, Koç, Kurt, Özkan, Şimşek, Çetin en Tekin.
Een andere vaak voorkomende achternaam is Öztürk, wat “echte Turk” betekent. De personen die geen achternaam hadden gekozen toen de wet inging, kregen allen de achternaam Öztürk. Vandaar dat er veel mensen met deze achternaam zijn.
Voor- en achtervoegsels
Veel Turkse achternamen hebben een voor- of een achtervoegsel. Bekende voegsels zijn öz, er, kara en el.
- Öz betekent "echt".
- Er betekent "man" en "soldaat".
- Kara betekent "donker".
- El betekent "hand".
Op deze manier zijn er in het verleden achternamen als Eryılmaz, Özdemir, Karakaya, Demirel en Şahiner ontstaan.
Oğlu
Een bijzonder achtervoegsel is oğlu, wat “zoon van” betekent. Dit achtervoegsel komt vaak voor bij Turkse achternamen. Bakkalcıoğlu betekent bijvoorbeeld “de zoon van de kruidenier.”
Sommige Grieken hebben een achternaam die op "oglou'" eindigt. Dit zijn van oorsprong Anatolische Grieken die hun achternaam ten tijde van de Ottomaanse overheersing hadden moeten veranderen.