nieuws uitgelicht

De Mexicaanse drugsoorlog

Mexico is de laatste jaren in de ban van de drugsoorlog. Vrijwel wekelijks zien of lezen wij hier de gruwelijkste verhalen over. Meest recent is de aanslag op een casino, waarbij meer dan 50 mensen omkwamen. Hoe heeft het zover kunnen komen en zal al dit geweld ooit nog eens ophouden?

De geschiedenis

Mexico is altijd al een belangrijk doorvoerland geweest voor de smokkel van drugs naar Amerika. Dit gezien de strategische ligging. In de jaren 80 en begin jaren 90 kwamen de drugs vooral uit Colombia. Het was Pablo Escobar die een internationale organisatie leidde. Om de drugssmokkel een halt toe te roepen, voerde Amerika diverse operaties in Florida en het Caribisch gebied uit. Hier uitvoortvloeiend, besloten de Colombianen met de Mexicanen te gaan samenwerken. Gezien het feit dat Mexico al langer bekend was met de smokkel van drugs, verliep de samenwerking voorspoedig. Wanneer er een cocaïne transport werd gearrangeerd, kregen de Mexicanen een vast percentage cash uitbetaald. Later veranderde dit en kregen de Mexicanen in cocaïne uitbetaald. Naarmate de jaren verstreken werden de cocaïne transporten overgenomen en zelf gereguleerd door de Mexicanen. De grote man achter de Mexicaanse drugstransporten was Miguel Angel Felix Gallardo. Hij werkte nauw samen met het Medelin-kartel, dat werd geleid door Pablo Escobar. In deze periode, we praten nu over de jaren 80, waren er nog geen kartels in Mexico en Gallardo werd dan ook gezien als de Mexicaanse drugskoning; hij leidde de drugstransporten en kocht politici om in ruil voor bescherming. Eind jaren 80 besloot Gallardo de drugshandel onder te verdelen in verschillende divisies: dit werkte efficiënter en voor zichzelf was dit ook veiliger. In deze periode ontstonden ook de kartels. Diverse handelsroutes en territoria werden ondergebracht bij verschillende families , waaruit de kartels uiteindelijk zijn ontstaan. De belangrijkste kartels zijn;

• Het Sineloa kartel
• De Golfkartel
• Tijuana-kartel
• Los Zetas kartel
• La Familia kartel
• Het Béltran-Leyva kartel

Gallardo raakte naast de controle uiteindelijk ook steeds meer macht kwijt aan de kartels. Deze namen het heft in eigen handen en werden onafhankelijke organisaties. Gallardo zelf werd op 8 april 1989 gearresteerd. Dit leidde tot veel geweld, zowel tussen de kartels onderling als tegen de overheid. In het midden van de jaren 90 werd er een verbond tussen de diverse kartels gesloten, dat leidde tot een relatief rustige periode tussen de kartels onderling en tussen de overheid.

De toename van het geweld

In 2000 besloot president Vicente Fox troepen te zenden naar de Mexicaanse grens, om zo de kartels een halt toe te roepen. Er werden kleine successen geboekt, maar er vielen in deze periode ook tientallen slachtoffers. In de jaren die volgden, werd het ook onrustig tussen de kartels onderling. Door acties van de regering gingen kartels zich verplaatsen en claimden gebieden die in handen waren van andere kartels. Gedurende deze jaren vielen bij de vetes tussen de kartels onderling ook vele doden.
In 2006 was voor de nieuw gekozen president, Felipe Calderón, de maat vol en om een poging het geweld een halt toe te roepen stuurde hij 6500 regeringstroepen naar Michoacan, alwaar er al jaren een oorlog woedde tussen het La Familia-kartel en het Golfkartel. Deze actie wordt nog steeds gezien als begin van de oorlog tussen de drugskartels en de regering. Momenteel zijn er 45000 regeringstroepen en federale politie betrokken bij de oorlog tegen de kartels. Echter, deze deinsden niet terug en in deze periode vielen er duizenden doden. Door corruptie en omkoping kregen de kartels steeds meer grip op de situatie en probeerden zelfs hun eigen wetten door te voeren. Ondertussen ging de strijd tussen de kartels onderling gewoon door en is nog steeds gaande.

De huidige situatie

Voorlopig lijkt president Calderón de strijd verloren te hebben en de grip volledig kwijt te zijn. In 2010 waren het aantal drugsgerelateerde moorden meer dan 11000 en regelmatig werden deze moorden op beestachtige wijze uitgevoerd.
Nog steeds strijden de kartels onderling om territoria en grotere afzetgebieden, om zo nog meer inkomsten te genereren. De regering zit middenin deze oorlog en probeert het geweld een halt toe te roepen, maar voorlopig zonder succes Het einde van het geweld is dan ook nog lang niet in zicht en het is te hopen dat deze geweldsspiraal ooit doorbroken gaat worden.