mijn kijk op

China: het eenkindbeleid en abortus

In China is er naast de abortuswetgeving al jaren het eenkindbeleid van toepassing. Een tweede kind mag wanneer er ruim voldoende financiele middelen aanwezig zijn en indien (gebleken uit de praktijk) op zijn minst een van de twee kinderen een jongetje is. Echter is het een-kindbeleid ook niet helemaal wat het lijkt..

Het eenkindbeleid

China heeft in 1979 het één-kind beleid ingevoerd. Dit beleid houdt dat men in principe maar een kind mag hebben of er moeten o.a voldoende financiele middelen voor een tweede kind.
Families die zich niet aan de wettelijke limiet houden, worden gestraft: ze moeten een boete betalen, ze kunnen hun baan verliezen, ze worden opgepakt en gevangen gezet of er wordt een gedwongen abortus uitgevoerd.

In de jaren is het beleid uiteraard aangepast en versoepelt, echter is dit in de praktijk niet altijd even zichtbaar.

Abortus in China

In China wordt reeds sinds vele jaren al een pro-abortus houding afgedwongen maar het is vermomd in de wetten van de provincies. De Nationale wetgeving schrijft dokters voor om abortus aan te raden wanneer de baby een ernstige erfelijke ziekte of een "ernstige misvorming" heeft of de zwangerschap en/ of de gezondheid van de moeder in gevaar brengt. De Nationale wetgeving zorgt ook voor stimulansen voor abortussen. In de provinciale wetgeving komt het ware doel van de regering echter duidelijk naar boven..

Het ware doel van de abortuswetgeving

In de provinciale wetgeving zijn er vele "redenen" opgesteld door de provincie waarvoor de staat een abortus vereist. Zulke "redenen" omvatten:

• "onbevoegde'' zwangerschappen
• niet de mogelijkheid hebben om een geboorteakten te verkrijgen
• ongepaste timing voor een tweede kind.
• In sommige provincies moet u een abortus laten uitvoeren indien u jong of ongetrouwd bent en de staat zal voor de armen voor een stimulans zorgen indien zij een abortus uit laten voeren.

Op deze manieren is het voor iedere provinincie mogelijk om voor iedereen (verplicht) een abortus uit te laten voeren.

Een zwangerschap moet 'legaal'zijn

Of de zwangerschap wettelijk 'legaal' is hangt af van of de zwangerschapgeschiedenis van de ouders en of zij gequalificeerd zijn om een (nieuw) kind te hebben en of de kinderquota in het jaarlijkse plan van het dorp al volledig is of niet. De regels verschillen per gebied.
Het proces om te oordelen of de zwangerschap 'legaal' is kan bestaan uit de uitgave van een formeel certificaat van de plaatselijke familieplanningsautoriteit. Echter laat onderzoek van twee stedelijke gebieden laat zien dat dit erg ingewikkeld gemaakt kan worden en het meer is dan alleen maar een formaliteit.

Abortus van meisjes

Ieder jaar, worden er volgens onderzoekers, misschien wel een miljoen meisjefoetussen voortijdig afgebroken en tienduizenden meisjebaby's achtergelaten de babies worden regelmatig achtergelaten op vuilnisbelten rondom Peking, soms zelfs wanneer zij nog in leven zijn.

Familie en gemeenschap eisen als het ware een jongen.Veelvoorkomende uitspraken zijn:
''Een jongen zal status brengen.''
'' Hij zal de familielijn voortzetten''
''Jongens zijn het beste, want die kunnen werken'' en
"Indien mijn dochter een zoon heeft, zal iedereen vreugde vieren. "

In een tempel in Peking komen vrouwen zelfs om te bidden dat de foetus in hun baarmoeder die van een jongen is. De Chinese traditie veracht het meisjekind. En deze machtige culturele voorkeur voor zonen wordt door het een-kinderbeleid verhoogd

"Gelukkig'' zijn er een aantal voltooide zwangerschappen met een meisjes baby waarvan het niet geregistreerd staat. Dit is vaak de enige manier om het kind in leven te houden echter heeft het kind dan geen recht op medische verzorging, scholing en weerk dat normaal gesproken beschikbaar wordt gesteld door de lokale authoriteiten.