Tijdens holocaust 18.000 Nederlandse kinderen vermoord

Het is onvoorstelbaar dat volwassen mensen op koelbloedige wijze kleine onschuldige kinderen kunnen vermoorden. Toch hebben de Nazi’s, op fabrieksmatige wijze, honderdduizenden jongens en meisjes uit allerlei landen vernietigd. Zelfs voor baby’s en kleuters gold geen pardon. 18.000 is een abstract getal, maar als die kinderen tegelijk een schoolreisje zouden maken heb je 350 autobussen nodig, dat is een kilometers lange rij. (En dat zijn slechts de Nederlandse kinderen).

Oorlogsmisdaden

Zolang de mens er is, bestaat er oorlog. En bij oorlog horen misdaden. Onder meer door Nederlanders, Spanjaarden, Engelsen, Portugezen, Amerikanen en Duitsers zijn er in de loop der geschiedenis afschuwelijke misdaden begaan. Zoals de talloze platgebrande en uitgeroeide dorpen, in Vietnam, Indië of waar ook ter wereld. En die ellende gaat in het derde millennium onveranderd door. Er is echter één oorlogsmisdaad die wat betreft omvang en perversiteit niet te bevatten is, namelijk de systematische, fabrieksmatige uitroeiing van 9.000.000 Joodse, Roma en Sinti medemensen.

Geoliede vernietigingsmachine

Hoe is het mogelijk dat mensen achter de tekentafel gaan staan om gasinstallaties/kamers te construeren die voldoende productieaantallen op gebied van afslachting halen. Alsof het om de bouw van een kippenverwerkingsbedrijf gaat. En ook dat er door boekhouders des doods, administratieve procedures worden ontwikkeld om bij te houden wie waar en wanneer is/wordt vergast. Logistieke processen worden door experts bedacht, om de massa’s zonder vertraging of filevorming van huis t/m gaskamer te brengen. Dat waren veelal geen bloeddorstige strijders aan het front, maar zullen vaak normale huisvaders geweest zijn. Zoals iedere werknemer maakten ze ongetwijfeld grappen onder hun werk en bespraken maandagochtend de sport. “Zeg Heinrich mag ik even dat staatje van het laatste transport naar Auschwitz, maar drink eerst rustig je koffie op, en hoe gaat het trouwens met de griep van je zoontje”.

Transport per goederentrein in veewagons

In de Tweede Wereldoorlog zijn er tijdens de Holocaust bijna 102.000 Nederlanders (waarvan dus 18.000 minderjarigen) gedeporteerd en vermoord door het Naziregime. Omdat ze Joods bloed hadden dan wel van Roma- of Sinti-komaf waren. Het eerste transport vertrok op 15 juli 1942 van kamp Westerbork naar Auschwitz (Polen). De laatste goederentrein verliet het kamp 13 september 1944 naar concentratiekamp Bergen-Belsen (Duitsland). In totaal hebben er vanuit Nederland 102 treinen des doods gereden, vooral naar Auschwitz en Sobibor.

In Memoriam

Hoewel het de bedoeling was dat ze volkomen anoniem van de aardbodem werden weggevaagd, is het anno 2012 toch gelukt hun identiteit voor eeuwig te bewaren in de indrukwekkende uitgave: “In Memoriam”. Het is een dik boek geworden van Aline Pennewaard en Guus Luijters. De beide auteurs hebben daarvoor foto’s en namen verzameld van die 18.000 kinderen die tussen 1942 en 1945 uit Nederland zijn gedeporteerd en o.a. in Polen zijn vermoord. Van 3000 kinderen is de foto achterhaald en in het boek gepubliceerd. Dat zijn weliswaar veel foto’s, maar het impliceert tevens dat er van 15.000 kinderen zelfs geen foto bewaard is gebleven.

Tentoonstelling

In het Stadsarchief te Amsterdam (20 minuten wandelen vanaf het CS-station) was t/m 20 mei 2012 een fototentoonstelling van de weggevoerde en vermoorde kinderen. N.a.v. deze expositie zijn er overigens nog een paar honderd foto's van kinderen boven water gekomen.

Gedicht "Joods Kind"

Zij wacht hem elke avond aan de trein
Het meisje met d'on-arisch zwarte haren.
Met ogen, die verstrakken in een staren
of vader gauw de tunnel door zal zijn.

Forensen schuif'len langs de binnendeur
en schieten van de trap in daag'lijks jachten.
Het donkre kind kan enkel staan en wachten
vlak bij het hokje van de conducteur.

Dan zwaait een mannenarm een verre groet,
Op 't klein gezicht bloeit plotseling herkennen.
Ze moet op slag hard naar haar vader rennen.
Hij bukt zich laag en zoent haar smalle toet.

Nu gaan ze samen door de late dag,
De man gebogen en van zorg gebeten,
Het ratelstemmetje wil erg graag weten
Waarom ze nog niet naar het zwembad mag.

O Heer, ik heb vandaag één bede maar:
Elk Joods gezin wordt haast vaneengereten,
Laat de Gestapo deze twee vergeten,
Laat die in Jesus' naam toch bij elkaar.

Henk Fedder (1890-1979)

uit: Geuzenliedboek 1940-1945