Het raadsel van de ontstaansplek van de mens op aarde
Nu er een Ramapithecus in India is ontdekt bestaat de mogelijkheid dat de mens uiteindelijk toch niet in Aftrika is ontstaan, maar dat hij op een aantal plaatsen in de wereld geevolueerd zou kunnen zijn. Anderzijds zou het ook niet zo kunnen zijn en is het wellicht verstandiger om vast te houden aan de argumenten voor Afrika als plaats van oorsprong van de mens.
Argumenten pro voor Afrika als oorsprongsplaats
Gesteld is dat het wellicht verstandiger is om vast te houden aan de argumenten voor Afrika als plaats van oorsprong van de mens. Argumenten die dit onderbouwen zijn:
- De vondst van paleoantropoloog Leakey bij Fort Ternan plaatst zijn Ramapithecus in Oost Afrika tenminste 2 miljoen jaar voordat hij in India te voorschijn kwam;
- (meest belangrijke argument) De Ramapithecus van Leakey is gevonden in een land waar Australopithecinae van grote ouderdom te voorschijn beginnen te komen.
Mogelijke uitzwerming
Het is heel goed mogelijk dat Ramapithecus-groepen vanuit Afrika zijn uitgezwermd (naar India en misschien naar andere plaatsen) gedurende een periode van verscheidene miljoenen jaren. Dit standpunt geeft echter geen garantie dat zij in die plaatsen verder hominide afstammelingen voortbrachten. Totdat fossiel bewijsmateriaal bevestigt dat zij dat deden, lijkt het logischer aan te nemen dat de vroege hominide evolutie beperkt blijft tot de plaats waar de fossielen gevonden zijn, namelijk in Afrika.
Het belang van Ramapithecus vondsten
Jongere of betere (of meer) Ramapithecus-vondsten zouden het probleem kunnen verhelderen. Dergelijke vondsten zouden eveneens de aanspraak van de Ramapithecus op hominide afstamming kunnen verbeteren. Bovenal zouden dergelijke vondsten licht kunnen werpen op de ontwikkeling van de tweebenige gang. Zonder een Ramapithecus-schedel of een essentiëel Ramapithecus achterhoofdsbeen is op geen enkele manier te bepalen of hij zich rechtop bewoog. De wetenschap zit te springen op de schedel, een beendeel of een bekken van een fijngebouwde Australopithecus uit Omo. Wordt zo'n vondst gedaan dan zou dat wat licht kunnen werpen op het tijdstip waarop de tweebenige gang op die plaats ontstond. Misschien op het tempo van de ontwikkeling, misschien op de manier waarop die ontwikkeling in zijn werk is gegaan. Over al deze zaken tast de wetenschap nog in het duister.
Achterhoofdsbeen van een superrobuust type
Wanneer een achterhoofdsbeen van een
superrobuust type gevonden zou worden, zou dat kunnen onthullen of het dier ooit echt op twee benen heeft rondgelopen. Wat Richard Leakey aan de oostelijke oever van het Rudolfmeer tevoorschijn bracht was een eerste vingerwijzing voor een slechte of slechts gedeeltelijke rechtopgaande houding. Immers de fragmenten van (aan het Rudolfmeer en in Omo) gevonden armbeenderen zijn verdacht zwaar en lang en leiden tot de veronderstelling dat zij zwaar gespierd waren.
Speculaties
In feite heeft de wetenschap een compleet skelet van een enkele Australopithecus nodig. Het is thans zo dat de mooie conclusies met betrekking tot de afstammingslijnen (die getrokken zijn met behulp van schedels, tanden en kaken) min of meer verhuld hebben dat deze fossiele delen niet alles zeggen over de levenswijze van de eigenaren van die schedels, tanden en kaken. Er kunnen enorm interessante speculaties worden gedaan over dergelijke zaken, maar het zou erg plezierig zijn voor de wetenschap om het zeker te weten.
Australopithecus-skelet
Tot nog toe is er nooit iets gevonden wat maar in de buurt kwam van een Australopithecus-skelet. Als alle bekende Australopithecus-beenderen van de wereld bijeengebracht zouden worden voor het samenstellen van een skelet, dan zou het een lappendeken worden van volwassen mannen, vrouwen en jongen (en dan zouden nog vele essentiële delen van dat skelet ontbreken). Hetzelfde geldt voor de Habilis (dat verwarrende late Australopithecinae-type) en zelfs voor de Homo erectus.
Neanderthaler
Het eerste complete stel beenderen van een menselijke voorvader is dat van een Neanderthaler. Het is ongeveer 60.000 jaar oud. Bij de Australopithecinae gaat het over een tijdvak van 1 tot 14 miljoen jaar geleden. Het is dus geen wonder dat die fossielen zo zeldzaam zijn en het is eveneens geen wonder dat de gevonden fossielen ervan uit zulke vreselijk kleine fragmenten bestaan. In feite is het zelfs een wonder dat dergelijke fossielen ons nog zoveel kunnen vertellen.
Ramapithecus: voorouder van de mens
Wanneer kan worden aanvaard dat de Ramapithecus als voorouder van de mens kan worden beschouwd, dan kan worden vastgesteld dat:
- de hominiden reeds minstens 15 miljoen jaar van de mensapen gescheiden zijn;
- deze hominiden ongeveer 5 miljoen jaar geleden geëvolueerd waren tot twee of drie verschillende vormen;
- één vorm bleef evolueren, waardoor betere hersenen en een primitieve cultuur tot stand kwamen;
- deze ontwikkelingen hem in staat stelden zijn verwant ongeveer 1 miljoen jaar geleden uit te roeien;
- deze hominide sinds die tijd de alleenheerschappij over de aarde heeft veroverd.