Wolfskinderen: wilde kinderen

Wolfskinderen zijn kinderen die zonder contact met mensen zijn opgegroeid en daardoor verwilderd zijn. Een bekend verhaal is dat van Genie: een meisje dat twaalf jaar lang opgesloten zat in een donkere ruimte, zonder enig contact. Lees het trieste verhaal over Genie, maar ook over een Nederlands wolfskind en anderen.

Wolfskinderen

De benaming wolfskinderen komt van het feit dat gevonden mensenkinderen soms door wolven zijn opgevoed. Maar ook andere dieren zoals beren kunnen deze taak op zich genomen hebben.

Wolfskinderen zijn kinderen die geen menselijke ouders of verzorgers hebben. Vaak zijn deze kinderen zoek geraakt of zijn de ouders gedood. Vervolgens vinden dieren deze kinderen en nemen de taak van verzorging op zich. Soms groeit een kind ook helemaal in afzondering op zonder dat hij of zij verzorgers te zien krijgt, of vrij weinig. Toch is er een mens dat zich over het kind ontfermt in de vorm van eten en drinken. Ook dit kind word dan een wolfskind genoemd. Het kind komt niet in contact met andere mensen.

Amala en Kamala

Deze twee zusjes werden in 1912 in India gevonden. Of ze daadwerkelijk zusjes waren is niet geheel duidelijk, omdat ze een leeftijdsverschil hadden van ruim zeven jaar. De een was bij vondst 18 maanden oud, de ander acht jaar oud. In veel boeken over wolfskinderen is het verhaal van Amala en Kamala terug te vinden. De kinderen liepen op handen en voeten en spraken geen woord. Ze waren opgevoed door wolven.

Dhr. Singh ontfermde zich over de meisjes en observeerde de twee ruim tien jaar lang. Amala stierf vroeg, Kamala kon binnen één jaar leren lopen en wist uiteindelijk 40 woorden te maken. Ondanks dat het verhaal jarenlang wel werd geloofd, is het nu sterk in twijfel getrokken. Waarschijnlijk waren de twee meisjes autistisch en vertoonden ze daarom ander gedrag en konden niet praten of lopen.

Opgevoed door honden

Er zijn gevallen bekend van kinderen die bij honden werden achtergelaten door de ouders. De Thaise jongen Prateep Chumnoon werd door zijn oma bij de hond achtergelaten als zij ging werken. In 2003 hoorde de buren hem blaffen en waarschuwden de politie. Ze vonden het tweejarig jongetje en hij werd meegenomen. Later werd het jongetje dood in een container gevonden. Waarschijnlijk is het jongetje erin gevallen en is zo om het leven gekomen.

Oxana Malaya uit Oekraïne leefden vijf jaar lang in een kennel in de achtertuin, van haar derde tot haar achtste leeftijd. Haar ouders mishandelden haar en daarom bracht het meisje liever tijd door tussen de honden. Het meisje liep op handen en voeten en blafte als een hond toen ze gevonden werd.

Mockingbird Don't Sing

De film Mockingbird Don't Sing is gebaseerd op het waargebeurd verhaal van Genie. Genie was een meisje van 18 maanden oud en ontwikkelde zich wat traag. Haar moeder was gedeeltelijk blind, haar vader was depressief. Het was haar vader die Genie vreselijk mishandelde.

Toen ze 18 maanden oud was werd Genie opgesloten in een donkere ruimte. Ze werd vastgebonden op een potje, later op een stoel. Ze kreeg geen contact met anderen en wanneer ze geluid maakte, sloeg haar vader haar. Ze kreeg minimaal te eten of te drinken. 's nachts werd Genie vastgebonden in een soort jas met riemen en sliep op een matras. Zo leefden Genie twaalf jaar lang in deze donkere koude ruimte zonder contact met mensen. Toen Genie dertien jaar oud was, werd ze ontdekt doordat haar moeder haar meenam naar een maatschappelijk werker.

Genie had een grote achterstand in de sociaal-emotionele ontwikkeling en kon niet praten. Ze wist niet hoe ze moest communiceren met mensen. Genie leefden in verschillende gastgezinnen en op haar achttiende werd ze terug geplaatst bij haar moeder. Haar vader had zich de dag van de terechtstelling door het hoofd geschoten. Haar moeder was vrijuit gegaan omdat die ook slachtoffer was van de heer des huizes.

Haar moeder kon de zorg voor Genie niet aan en Genie ging weer terug naar pleeggezinnen, en later naar een opvanghuis. Haar moeder overleed in 2003. Dit alles speelde zich af in Los Angels.

Nederlands wolfskind

Er zijn nog meer gevallen bekend van wolfskinderen. Meestal worden ze in India gevonden. In Nederland zijn er eeuwen geleden twee wolfskinderen gevonden, later nooit meer. In 1700 werd de zestien maanden oude Anna uit Antwerpen ontvoert door een goede kennis van Anna's moeder. De ouders van Anna zochten tevergeefs naar hun dochter. In 1717 werd in de bossen van Zwolle een meisje gevonden dat naakt was en bladeren en gras at. Ze werd meegenomen door boeren en al snel ging het bericht via de kranten rond. De moeder van het meisje deed navraag naar de uiterlijke kenmerken, zoals het samengegroeid zijn van twee tenen en een litteken bij de wenkbrauw. Het bleek hier inderdaad om de verloren Anna te gaan.