Hoe reageer je als kinderen met vragen komen over God?

Ongeveer één op de vijf mensen gelooft in God. Zij bekeren zich tot God, gaan naar de kerk, bidden en houden zich aan de tien geboden. De meeste gelovige werden vroeger dan ook door hun ouders gedoopt, deden hun communie, lieten zich vormen, trouwde met de man van hun dromen en laten zich uiteindelijk begraven op het kerkhof. Voor deze mensen is het geloof heel normaal. Voor een kind is het echter niet zo normaal en roept het vaak vragen op. Vooral kinderen die niet geloven, vinden het lastig om een beeld te creëren van God. Daarnaast zijn er ook veel gelovige kinderen die eigenlijk niet weten waarin ze geloven. Hoe leg je het kinderen uit en wat als ze vragen stellen over God?

"Wie is God?"

"Wie is God" of "Hoe ziet God eruit?", is de vraag die vaak door kinderen wordt gesteld, wanneer ze zich een beeld gaan creëren van Hem. Hierbij is het eerst goed om aan te geven wat God in ieder geval niet is. De mens is namelijk zekerder van wat God niet is en niet doet, dan van hoe Hij er wel uitziet en wat het wel is. Zodra we proberen God vast te leggen en te spreken over wat Hij wel is, zijn we gedwongen om metaforen te gebruiken en zijn we enigszins misleidend en onnauwkeurig bezig. In het geval dat je God wilt omschrijven, kan je het beste aangeven dat het een soort kracht, een macht, een proces en een vorm van relatie is. Gelovige noemen God eigenlijk de kracht achter hun groei- en leerproces, hun nieuwsgierigheid om ontdekkingen te doen en de drang om dingen te delen en behulpzaam te zijn. God is niet minder werkelijk omdat Hij geen ding of een persoon is. Een kracht kan ook werkelijk zijn. Een idee kan werkelijkheid bezitten; wanneer het effectief is kan het de wereld beïnvloeden en veranderen.

Vergelijking met elektriciteit

God zou je kunnen vergelijken met elektriciteit. Niemand zal beweren dat elektriciteit denkbeeldig is, omdat het geen ding maar krachten en processen zijn, die werkzaam zijn door het effect dat ze hebben op andere, tastbare zaken. Het is net zoiets als liefde en moed, je kunt het niet bewaren in een doosje, maar toch zal niemand beweren dat het niet reëel is. Het is geen persoon of iets dat je kan aanraken en toch is het een reëel iets.

"Straft God mensen?"

Veel mensen zeggen tegen iemand die iets slechts/verkeerds doet: "Pas op hoor, God straft meteen!". Veel kinderen denken dan ook dat God echt mensen straft of beloont. Wanneer een kind hier over vraagt kan je het beste de volgende uitleg geven; God maakt niet per se iemand dood of houdt iemand in leven, maar geeft de mens eerder de kracht om over hun ellende heen te komen en geeft hen redenen om door te gaan met het leven. Het echte ingrijpen van God, is het moment waarop de mensen beslissen om door te gaan met hun leven na of met een erge gebeurtenis. God laat geen dingen gebeuren, Hij oordeelt niet en straft niet. Hij helpt wel als iemand iets overkomt en biedt steun in die moeilijke tijden. Daarnaast geeft God de mensen het verstand en de wil om anderen te helpen. Sommige mensen beweren dat God alles ziet en hen voor de slechte dingen straft. Aan de ene kant is het wel goed als ouders aangeven dat God alles ziet, aan de andere kant kan het heel beangstigend zijn voor kinderen. Ze hebben het idee dat wanneer zij iets fout doen, God hen straft. Je kunt een kind best waarschuwen en zeggen: 'God ziet alles', maar laat dan het deel met 'Hij zal je er ook voor straffen' weg.

"Is de bijbel geschreven door God?"

Wanneer God meer een kracht of vorm van relatie is, dan heeft God zelf de bijbel niet geschreven. Wel zijn het in een bepaald opzicht waarschijnlijk Gods woorden. Hij inspireert mensen om na te denken over de manier waarop men diende te leven. Hij heeft mensen dingen leren begrijpen die noch zijzelf, noch iemand anders voor die tijd ooit had begrepen. En Hij inspireerde mensen om die ideeën te verwerken tot verhalen, die je nooit meer vergeet als je die eenmaal hebt gehoord. Je kunt een kind vertellen dat de bijbel niet per se waar hoeft te zijn. De Bijbelverhalen zijn misschien waar in die zin dat ze over het leven rake en waardevolle dingen zeggen, maar niet in de zin dat ze feitelijke gebeurtenissen zo beschrijven als ze in werkelijkheid hebben plaatsgevonden. De bijbel hoeft een kind dan ook niet letterlijk te nemen, maar hij/zij moet er wel serieus over nadenken en de normen en waarden eruit halen.

"Helpt bidden?"

Het bidden helpt vooral de mens, doordat zij kracht krijgen door in iets te geloven. Het geeft hen extra steun en het zorgt ervoor dat ze nadenken over bepaalde dingen. Kinderen moeten het niet zien als een verlanglijstje die zij kunnen afwerken. Ze kunnen God wel om extra steun vragen, maar het is niet zo dat Hij er standaard wat aan kan doen.