Het afschuwelijke verhaal van Robert Pickton

Zijn vrienden en familie noemen hem Willy. Deze 58-jarige ongeschoren varkensfokker houdt er een eigenaardige hobby op na. De afgelopen 25 jaar slachtte hij, naar eigen zeggen, 49 vrouwen af. Robert William Pickton is daarmee de grootste seriemoordenaar die Canada ooit gekend heeft.
‘Goh, wat aardig’, zullen zijn buren door de jaren heen gedacht hebben. De varkensfokker deelde zo nu en dan eens wat vlees uit. Nooit verkeerd, een lekker gekruid balletje varkensgehakt op je bord. Wat zijn buren niet wisten, was dat dit gehakt vermengd was met mensenvlees. Het vlees van kansloze, volgespoten heroïnehoertjes uit de achterbuurten van Vancouver, welteverstaan!

Afgrijselijke stank

Vijf jaar geleden nam een groep rechercheurs een kijkje op het erf van Willy. Er zouden volgens getuigen ‘vreemde dingetjes’ gebeuren op de boerderij. Bovendien zou Willy in het bezit zijn van een vuurwapen. De afgrijselijke stank die op het erf rondhing, was niet te harden. De varkens die op stal stonden, waren zo verwaarloosd dat ze niet meer op hun rottende poten konden staan van ellende. De stank leidde de agenten naar een oude schuur. De gruwelijke ontdekking die zij daar deden, zou hen het hele leven bijblijven.

Achter in de schuur stonden twee vriezers. Eén van de agenten opende er één en werd onmiddellijk ziek. Wat de agent in deze vriezer aantrof was verschrikkelijk: bebloede voeten, handen en zelfs hoofden! De andere vriezer werkte waarschijnlijk niet optimaal, er lag een soort soep van bloed en rottend vlees in. Het heeft, zo zei de agent, wekenlang geduurd voor hij weer normaal een hap door zijn keel kon krijgen.

Vingers en tenen

Later bleek dit bloed en vlees afkomstig te zijn van zowel mens als varken. Het rottende vlees was al zo ver vergaan dat identificatie onmogelijk was. Er werd een forensisch expert ingehuurd om stukje voor stukje aan te tonen of het een afkomstig was van een mens of dier.

Dit was slechts het begin van een reeks gruwelijke ontdekkingen in en rond de boerderij van Pickton. Ergens in dezelfde schuur stond in de hoek een emmer. Een agent vertelde later aan de pers, “het leek op een kaaklijn wat ik daarin zag, dus ik veronderstelde al dat het een hoofd moest zijn. Toen ik de inhoud van de emmer wat beter bekeek, zag ik tot mijn grote schrik dat het hoofd letterlijk door midden gehakt was. De rillingen liepen over mijn rug”.

Het hoofd bleek van Andrea Joesbury te zijn, één van Picktons slachtoffers. Een verslaafd hoertje uit Vancouver dat al tijden vermist werd. De voeten van het meisje werden later onder in de emmer aangetroffen en ook de handen waren er bij gepropt. In een andere emmer lagen ook een hoofd, handen en voeten. Maar het was duidelijk te zien dat deze lichaamsdelen er minder lang lagen, want de vingers en tenen waren nog goed te zien. Ze waren afkomstig van Sereena Abbotsway, ook een kansloos meisje.

Undercover agent als celmaatje

Willy woonde samen met zijn broer en zus op het erf, maar sliep niet op de boerderij zelf. Zijn leefgedeelte bestond uit een caravan, die in een uithoek van het erf stond, ver bij de boerderij vandaan. In deze uitgewoonde caravan vond de recherche een magnum die geladen was en een dildo met daarop sporen van DNA van één van Picktons slachtoffers. Ook lagen er pijpjes waarmee je crack kunt roken en een onverstuurde kerstkaart met daarop de tekst: 'To Dinah, from Willy. Your best friend 2001. Merry Christmas and Happy New Year. Have a good one…’. Hoogstwaarschijnlijk is deze, nog steeds vermistte Dinah later ook een slachtoffer geworden van Pickton.

Willy werd meteen gearresteerd wegens verdenking van 26-voudige moord. Hij werd in een cel gestopt samen met een undercoveragent. Aan zijn celmaatje vertelde Willy dat hij in totaal 49 vrouwen afslachtte en er nog graag eentje wilde afmaken om er een mooi rond getal van te maken. Na een break zou hij er vervolgens weer 25 vermoorden. Dat hij nu gepakt was, kwam volgens hem omdat hij stomweg slordig geweest was.

Antivries

Maar de moordenaar zal zijn plannetjes niet na kunnen leven, onlangs werd de man veroordeeld voor de eerste zes moorden tot een levenslange gevangenisstraf. Het voorkomen moet vast heftig geweest zijn voor Willy. Kennissen, buren en zelfs vrienden druppelden één voor één de rechtzaal binnen om tegen hem te getuigen. De ene getuigenis nog afschuwelijker en wreder dan de andere. De jury stond volgens de Canadese pers met de oren te klapperen bij het horen van deze ranzige details. Overigens kregen alle juryleden, journalisten en rechercheurs die op de zaak stonden, psychische hulp om de heftige details te kunnen verwerken.

Zo vertelde één van Willy’s vrienden dat hij wel eens sprak met hem over wat Pickton deed met hoertjes die hij naar zijn slachterij lokte. Hij bedacht de meest afgrijselijke manieren om zijn slachtoffer van kant te maken. Zo spoot hij ze wel eens in met antivries voor autoramen. Hier zou Willy over gegrapt hebben dat ze zich immers toch al volspoten met allerlei troep. Ook vertelde de vriend dat Willy het vlees van zijn slachtoffers aan zijn varkens voerde.

Piggy’s Palace

Een oude werknemer heeft ooit eens gezien hoe Pickton een vrouw van achter aanviel met een mes. “Ik zag dat hij haar stak in de rug en haar toen een tijdje liet bloeden. Daarna gooide hij haar, terwijl ze nog leefde, bij de varkens”, getuigde de man aan de jury. Er werden zoveel afschuwelijke getuigenissen afgelegd, dat het volgens de jury een wonder was dat Pickton al die jaren ongestoord zijn gang heeft kunnen gaan. Nabestaanden van de slachtoffers die in de rechtzaal aanwezig waren, konden evenmin geloven de politie niet veel eerder gewaarschuwd was. “Als ik zou horen dat iemand vrouwen vermoordt, zou ik gillend naar de politie rennen”, jammerde een moeder van één van de slachtoffers.

Maar er speelden zich nog meer ‘vreemde dingetjes’ af op de boerderij. Zo organiseerden Willy en zijn broer Dave wilde feesten op het erf. De boerderij werd dan omgedoopt tot ‘Piggy’s Palace’. Willy vertelde aan nieuwsgierige buren dat het opgebrachte geld werd geschonken aan liefdadigheid. Vrienden van Willy getuigden dat dit grote drugsfestijnen waren waar veel hoertjes aanwezig waren en dat Willy zelf ook veel drugs nam op deze feesten.

Eén van de getuigenissen was zo gruwelijk dat sommige toeschouwers de zaal verlieten. Een vrouw vertelde dat zij een met bloed besmeurde Willy heeft betrapt toen hij bezig was met het villen van een lichaam terwijl het aan een vleeshaak hing. Daarna smeet hij stukken vlees bij zijn varkens. Willy moest lachen toen de vrouw dit vertelde. Hij vond het wel “grappige verhaaltjes”.

De zaak ‘Robert William Pickton’ is nog lang niet gesloten. Voor nog twintig moorden zal hij veroordeeld worden. Ook zijn broer David Francis Pickton wordt in verband gebracht met minstens één vermistte vrouw.