Hemel, Hel, Reïncarnatie, Komende Wereld - een Joodse visie

Wanneer we overlijden gaat de ziel naar de Hemel of de Hel waar het beloning krijgt of straf. Het Jodendom gelooft hierin (zie de dertien geloofspunten van Maimonides). Maar Hemel en Hel zijn anders dan zoals in het christendom wordt beschreven. De Hemel is geen plaats van glorie en harpen, noch is de Hel een plaats van eeuwige pijn. Na de dood keert de ziel terug naar zijn Goddelijke Bron. Nu herleeft de ziel haar ervaringen op een ander niveau. Dit is het vervolg op deel I.

Wat is Hemel en Hel?

beloning en straf

Na de dood ervaart de ziel het goede dat het verkreeg gedurende het fysieke leven als ongelooflijk geluk en plezier en het negatieve als ongelooflijk pijnlijk. Dit plezier en pijn zijn geen beloning en straf in de conventionele manier. Het is eerder dat we onze eigen leven in haar realiteit ervaren -een realiteit vanwaar we werden beschut gedurende onze fysieke levens. We ervaren nu de ware invoer en effect van onze handelingen. Het plezier of de pijn is afhankelijk van hoe we onze levens hebben geleefd.

Hemels Gerecht doet verslag; de ziel de beoordeling

Wanneer de ziel het lichaam verlaat staat het voor het Hemels Gerecht om te worden beoordeeld en verslag te doen van het aardse leven. Maar het Hemels Gerecht doet alleen het verslag; de beoordeling kan de ziel alleen zelf doen omdat het alleen zelf in staat is de ware omvang te weten en te voelen van wat het bereikte, of niet bereikte gedurende het fysieke leven. Bevrijd van de beperkingen van de fysieke toestand kan het nu de Godzaligheid zien; het kan nu terugkijken naar haar eigen leven en ervaren wat het werkelijk was. De ervaring van de ziel van de Godzaligheid die het in de wereld bracht met de mitswot en positieve handelingen is het uiterste plezier van het Hof van Eden (Paradijs); haar ervaringen van de vernietiging is de uiterste pijn van de Hel (Gehinom).

de waarheid is pijnlijk, maar heelt ook

De waarheid doet pijn. De waarheid heelt ook. De spirituele pijn van de hel - de pijn van de ziel in het zien van de waarheid van haar leven -heelt de ziel. Bevrijd van negativiteit, is de ziel nu in staat volledig te genieten van het goede uitgestraald door de Godzaligheid. Zelfs de meest goddeloze zielen, zeggen de Joodse wijzen, ervaren ten hoogste twaalf maanden Hel, gevolgd door een eeuwige Hemel. Bovendien kan de ervaring van de ziel in de Hel verzacht worden door de handelingen van zijn of haar kinderen en geliefden hier op aarde. Dit kan door het zeggen van het Kaddiesj-gebed en het verrichten van goede daden.

ziel van overledene houdt contact met nabestaanden

De ziel blijft in contact met degenen die hij verlaat. De ziel van een ouder kijkt naar de levens van zijn/haar kinderen en kleinkinderen en ervaart trots of pijn van hun daden en prestaties en doet voorspraak bij de Hemelse Troon. De relatie van de ziel met de achterblijvers is groter dan ten tijde van het fysieke leven omdat de ziel nu geen beperkingen meer heeft. We kunnen slechts alleen contact hebben met de ziel van de overledene door goede handelingen. We kunnen niet met de ziel communiceren. De Tora verbiedt medium praktijken.

Reïncarnatie: een tweede maal

Iedere individuele ziel wordt gezonden naar de fysieke wereld met haar eigen individuele opdracht. Alle Joden hebben dezelfde Tora met dezelfde 613 mitswot; maar elk van ons heeft zijn of haar eigen uitdagingen, talenten en vermogens en bijzondere mitswot die de crux vormen van zijn of haar missie in het leven.

Het kan voorkomen dat een ziel zijn doel in één enkel leven niet volbrengt. In zulke gevallen keert het terug naar de aarde om zijn karwei af te maken. Dit is het concept van gilgoel neshamot (reïncarnatie) dat uitgebreid in de Kabbala (Joodse mystiek) wordt bediscussieerd. Dit is waarom we ons vaak aangetrokken voelen tot een bijzondere mitswa en het tot doel van ons leven maken.

De Komende Wereld

Net zoals de individuele ziel drie stadia doorgaat (voorbereiding van de missie, de missie zelf en de opvolgende fase van genoegdoening en beloning), zo ondergaat de Schepping als geheel ook drie stadia. Een ketting van spirituele 'werelden' overstijgt de fysieke realiteit om te dienen als een bron van Goddelijke vitaliteit en kracht. Dan komt het tijdperk van Olam HaZeh (deze Wereld) waarin het Goddelijke doel van de schepping wordt ontvouwen. Uiteindelijk, wanneer de mensheid als geheel zijn missie -om de fysieke wereld als woonplaats voor God te maken- heeft volbracht komt het tijdperk van de universele beloning: de Komende Wereld (Olam HaBa).

verschil tussen Paradijs en Komende Wereld

Er is een groot verschil tussen de individuele beloning van de ziel in het Paradijs en de algehele universele beloning van de Komende Wereld. Het Paradijs is een spirituele wereld bewoond door zielen zonder lichaam; de Komende Wereld is een fysieke wereld, bewoond door zielen met een lichaam (hoewel de aard van de fysieke wil een fundamentele transformatie ondergaat)

Goddelijke realiteit

In de Komende Wereld zal de fysieke realiteit de Goddelijke realiteit reflecteren en zal de eindigheid en tijdelijkheid overtreffen. In de Komende Wereld zullen ziel en lichaam weer bij elkaar komen en samen de vruchten plukken van hun arbeid. De dood zal voor eeuwig overwonnen worden en de wereld zal vervuld zijn met kennis van God. Onze ervaring van goedheid zal absoluut zijn.