Zelfacceptatie: de sleutel tot vrijheid
Zelfacceptatie kan een lastig proces zijn als je dit in je eentje wilt doen. Er is echter een andere weg: je kunt al je sociale contacten benutten om jezelf zelfacceptatie te onderwijzen. Hierbij wordt gebruik gemaakt van het principe dat je ontvangt wat je geeft. Je ontvangt wat je geeft, omdat het nou eenmaal zo is dat eerst iets moet hebben voordat je het kunt geven.
Zelfacceptatie
Omdat alleen kunt geven wat je hebt, is
geven daarom het bewijs van hebben. Je gaat dus acceptatie
geven aan anderen. En terwijl je dat doet, zul je merken dat je je
zelfacceptatie ontvangen hebt. Je hoeft je dus niet in te spannen om allerlei vervelende dingen van jezelf te accepteren, je geeft die acceptatie aan anderen en de rest gaat vanzelf.
Opgelegde beperkingen
Als je er aanspraak op wilt maken te mogen zijn wie je werkelijk bent, dan is het redelijk dat jij het ook anderen toestaat te zijn wie ze werkelijk zijn. Dat betekent dat jij het jezelf dan niet mag toestaan anderen
beperkingen op te leggen. Dat is de eerlijke prijs die je bereid moet zijn te betalen voor je aanspraak te mogen zijn wie je werkelijk bent. Anderen geen beperkingen opleggen, is
vrijheid geven. Doordat je vrijheid geeft, zul je ervaren dat je jouw vrijheid ontvangt.
Onschuld
Omdat je, op grond van jouw aanspraak te mogen zijn wie je bent, anderen vrij moet laten, kun jij het je niet permitteren anderen ergens van te beschuldigen. Het zien van de onschuld van de ander is jouw
verantwoordelijkheid geworden, op grond van je aanspraak te mogen zijn wie je bent. Er verantwoordelijkheid voor nemen dat de ander in jouw ogen onschuldig is, is hetzelfde als verantwoordelijkheid voor jezelf nemen. Je zorgt ervoor dat jij niet het gevoel krijgt dat een ander jou iets heeft aangedaan. Hier verantwoordelijkheid voor nemen is
onschuld geven. Doordat je onschuld geeft, zul je ervaren dat je je schuldgevoelens kwijtraakt.
Ieder van ons kan voorbeelden noemen van mensen van wie we de onschuld onmogelijk kunnen zien. Het is belangrijk niet met deze mensen te beginnen. Begin met mensen in je eigen omgeving, begin met je eigen sociale contacten.
Afwijzingen
Als jij door anderen geaccepteerd wilt worden zoals je werkelijk bent, dan is het redelijk van jou te vragen dat jij anderen accepteert precies zoals ze zijn. Dit betekent dat jij het je niet kunt permitteren anderen af te wijzen, omwille van je aanspraak te mogen zijn wie je werkelijk bent. Hiermee geef je
acceptatie. Doordat je acceptatie geeft, zul je ervaren dat je jezelf steeds leuker en aardiger gaat vinden.
Gedragscode
Samengevat: je zult ervaren dat je mag zijn wie je werkelijk bent, als je bereid bent je aan de volgende gedragscode te houden:
- je staat het jezelf niet toe anderen beperkingen op te leggen en je geeft hiermee vrijheid
- je staat het jezelf niet toe anderen te beschuldigen en je geeft hiermee onschuld
- je staat het jezelf niet toe anderen af te wijzen en je geeft hiermee acceptatie
Voorzichtig
Als je dit wilt gaan uitvoeren, is het, zeker in het begin, belangrijk dat je heel erg voorzichtig bent. Niet iedereen zal de vrijheid en de acceptatie die jij geeft kunnen hanteren en mensen die zelf moeite hebben zichzelf te accepteren, kunnen jou gaan beschuldigen. Als dit gebeurt is het belangrijk dat je ook dit als onschuldig ziet en je niet verdedigt. Daarnaast zijn er natuurlijk ook mensen die je beter op een afstand kunt houden. Daar zul je een strategie voor moeten ontwikkelen, want het zien van hun onschuld is jouw verantwoordelijkheid geworden en je mag ze niet helemaal afwijzen.
Om alle misverstanden te voorkomen, dit is niet de enige manier. Het is
een manier om jezelf te leren accepteren en in balans te komen.