Israëlisch-Arabisch conflict: Jom Kippoeroorlog

In de maanden naar de aanloop van de Jom Kippoeroorlog in 1973 had de Israëlische militaire inlichtingendienst (Aman) rapporten verzameld van een Arabische troepen opbouw en de mogelijkheid van oorlog. Om zo'n oorlog te kunnen weerstaan moest Israël haar reservisten inschakelen. Maar Golda Meir vond het niet noodzakelijk de bevolking in paniek te brengen. Maar ze had het mis. Op Jom Kippoer vielen de Arabieren Israël aan.

• Oproep reservisten had een oorlog kunnen voorkomen
• Damascus werd niet veroverd
• Het Derde Leger van Egypte werd niet tot overgave gedwongen
• Goddelijk wonder

Oproep reservisten had een oorlog kunnen voorkomen

Als Israël haar reservisten had opgeroepen dan had een oorlog voorkomen kunnen worden. De Arabieren hadden dan kunnen zien dat Israël gereed was voor oorlog en zouden dan hebben geaarzeld een aanval uit te voeren. Het oproepen van de reservisten had Israël op zijn minst in een positie kunnen brengen van een tegenaanval.

Dat Golda Meir geen reservisten wilde oproepen was om Amerika te laten zien dat Israël geen agressor was en dat het vredelievende intenties had zodat het wapens van de VS kon krijgen. Dit argument klinkt zo absurd dat het moeilijk is om het op te schrijven, maar dit is wat er gebeurde. Dus om te laten zien dat Israël een vredelievende natie is werden 2.500 Joden opgeofferd. Een groot deel van de slachtoffers viel in de eerste dagen van de oorlog plaats.

Damascus werd niet veroverd

Toen Israël een tegenaanval lanceerde tegen Syrië en Egypte was er onmiddellijk succes. De Israëlische troepen heroverden de Golan en konden richting Damascus optrekken. Maar hoewel ze slechts een aantal kilometers van Damascus verwijderd, stopten de Israëlische troepen. Damascus werd niet veroverd en de Syrische troepen konden zich hergroeperen. Zo vielen er nog meer Israëlische slachtoffers. Als Damascus was veroverd dan was Syrië tientallen jaren uitgeschakeld. Nu bleven ze na de oorlog Israëls belangrijkste vijand.

Waarom greep Israël deze mogelijkheid niet? Omdat de diplomaten haar generaals tegenhield. Zij waren bang voor de wereldopinie. Maar wiens opinie? Niet die van het communistische blok. Zij stonden sowieso niet aan de kant van Israël. Van de Amerikanen? Die zouden blij zijn als Syrië werd veroverd. Syrië collaboreerde met de Russen. Het is waar dat Amerika geprotesteerd zou hebben. Maar ze zouden niet geïntervenieerd hebben. Het is ook waar dat zo'n campagne verliezen aan Israëlische zijde hebben veroorzaakt. Maar er waren al Israëlische verliezen. En de kansen op grotere verliezen bleef bestaan.

Het Derde Leger van Egypte werd niet tot overgave gedwongen

Eenzelfde fout werd gemaakt aan de Egyptische grens. Het Derde Leger van Egypte was de Sinaï binnengedrongen, maar het werd omsingeld door Israëlische troepen. Hun voorraad lijn werd afgesneden en ze kwamen zonder voedsel en water. Ook waren er Israëlische troepen op weg naar Caïro. Egypte drong aan op een staakt-het-vuren.

Vroeg Israël of het Derde Leger zich overgaf? Nee. Het Derde Leger kreeg zelfs haar posities terug in de Sinaï na onderhandelingen. Israël gaf weer aan de onderhandelingstafel toe op doelen die ze tijdens de oorlog bereikt hadden.

Goddelijk wonder

De Lubavitcher Rebbe drong er bij de Israëliërs op aan te erkennen dat ze gered waren door een Goddelijk wonder: in plaats van hun tocht voort te zetten in de Sinaï en op de Golan waren de Egyptische en Syrische troepen gestopt. Die stop gaf Israël de gelegenheid haar reservisten te mobiliseren. Israël mocht de veroverde gebieden niet opofferen aan de onderhandelingstafel.

Lees verder

• Israëlische leger en oorlogen: Startpagina - Israëlische leger (IDF) / Israëlische oorlogen (special)