Het leven van Benazir Bhutto
Benazir Bhutto was een van de bekendste figuren op het politieke toneel van Pakistan. Op 27 december kwam er helaas een einde aan haar leven, ze werd het slachtoffer van een zelfmoordaanslag.
Jeugd
Benazir Bhutto werd in 1953 in Karachi geboren. Ze was de dochter van Zulfikar Ali Bhutto, die in de jaren 70 president van Pakistan was. Op haar zestiende ging ze studeren in Harvard, aan Radcliffe College en later in Oxford. Ze bekwaamde zich in filosofie, politiek en economie en daarnaast deed ze een cursus internationaal recht en diplomatie. In 1977 studeerde ze af en keerde ze terug naar Pakistan.
Zulfikar Bhutto
Inmiddels was haar vader president van Pakistan geworden, een van de weinige democratisch gekozen presidenten. Zijn regering werd al snel omvergeworpen door generaal Zia ul-Haq, die vader Bhutto gevangen nam. In 1979 werd Zulfikar Bhutto geëxecuteerd. Benazir Bhutto werd ook gevangen genomen door het regime. Ze werd enkele keren vrijgelaten, maar werd steeds opnieuw opgepakt. Veel van haar tijd in de gevangenis bracht ze in eenzame opsluiting door. In 1984 kreeg ze toestemming om het land te verlaten.
Verzet
Benazir Bhutto vestigde zich in London, maar samen met haar twee broers zette ze en ondergrondse politieke organisatie op om zich te verzetten tegen het militaire bewind. In 1985 keerde ze terug naar Pakistan, in verband met de mysterieuze dood van haar broer Shahnawaz en opnieuw werd ze gevangen genomen op grond van deelneming aan demonstraties tegen het bewind. Opnieuw keerde ze terug naar London, maar toen in 1986 het militaire recht werd opgeheven namen de demonstraties tegen Zia ul-Haq opnieuw een aanvang en besloot Benazir opnieuw terug te keren naar haar vaderland. Ze riep op tot het aftreden van Zia ul-Haq, tot groot enthousiasme van de Pakistaanse bevolking. In 1988 kwam Zia ul-Haq om het leven bij een helicopter-ongeluk.
Pakistan People's Party
Samen met haar moeder werd Bhutto verkozen tot voorzitster van de Pakistan People's Party (PPP) en bij vrije verkiezingen in 1988 werd ze verkozen tot eerste minister. Ze was toen 35 en daarmee een van de jongste eerste ministers ter wereld en bovendien de eerste vrouwelijke van een moslimland. In 1990 echter werd ze door president Ghulam Ishaq Khan ontslagen uit haar ambt. Tijdens haar bewind zorgde ze voor scholen door het hele land en liet het electriciteitsnet uitbreidden naar het platteland. Ze zette een anti-corruptie campagne op en in 1993 werd ze opnieuw verkozen tot eerste minister. Honger, onderwijs en huisvesting hadden haar grootste belangstelling en ze wilde Pakistan moderniseren
Broer
Benazir Bhutto was na de dood van haar vader vervreemd geraakt van haar broer Mir Murtaza en deze diende, na een verblijf in Afghanistan, een aanklacht tegen haar man Asif Ali Zardari in wegens corruptie. Mir Murtaza stierf tijdens een vuurgevecht tussen zijn bodyguard en de politie van Karachi. Het Pakistaanse volk was geschokt en de PPP werd verdeeld door de vraag of Zardari daadwerkelijk schuldig was aan corruptie.
Militair bewind
In 1996 werd Bhutto opnieuw ontslagen, door president Leghari, hij verweet haar verkeerd management. In 1997 tijdens nieuwe verkiezingen werd Bhutto niet verkozen. De nieuwe regering werd al snel omvergeworpen door het leger. Zardari, de man van Bhutto werd gearresteerd en Bhutto zelf moest opnieuw het land ontvluchtten. Tien jaren woonde ze samen met haar drie kinderen in Dubai, waar ze zich al die tijd in bleef zetten voor de terugkeer van democratie in haar vaderland. In 2004 voegde haar man zich bij hen, na amnestie te hebben gekregen.
Aanslag
In 2007 voerde ze besprekingen met president Musharraf en die schonk haar en enkele anderen amnestie van beschuldigingen van corruptie. Daarop kondigde Bhutto aan terug te willen keren naar Pakistan, dit ondanks doodsbedreigingen door extremistische moslims. Op 18 oktober 2007 zette ze inderdaad opnieuw voet aan Pakistaanse grond en werd begroet door een enthousiaste menigte. Binnen enkele uren ontsnapte ze aan een aanslag waarbij meer dan honderd mensen om het leven kwamen. Benazir Bhutto was nog steeds populair en verwachtte opnieuw haar partij te kunnen leiden bij nieuwe verkiezingen. Aan deze verwachtingen kwam op 27 december een einde met een nieuwe aanslag, waarbij de daders er deze keer wel in slaagde haar te treffen. Met haar dood is er niemand meer over van de politiek geëngageerd familie Bhutto.
Lees verder