Jodendom - Chassidische leer: vastbeslotenheid-ziele-eenheid

Vastbeslotenheid wordt veroorzaakt door de eenheid van lichaam en geest. Zijn er te veel tegenstrijdigheden in de ziel dan kan een doel nimmer bereikt worden. Men kan proberen om te vasten, maar halverwege gooit men het bijltje erbij neer. Zaak is dus om eerst eenheid in de ziel te creëren en dan pas de uitdaging aan te gaan. Over vastbeslotenheid en ziele-eenheid volgens de Chassidische leer. Dit artikel is een bewerking van een hoofdstuk uit het boek 'De weg van den mens volgens de Chassidische leer' van Martin Buber.

Vastbeslotenheid – ziele-eenheid

Mensen die een ondeelbare ziel hebben kunnen hun daden uit één stuk volbrengen. Zij hebben bijvoorbeeld geen moeite met vasten. Maar anderen hebben een ziel vol tegenstrijdigheden die van invloed is op hun handelen. Zij hebben de grootste moeite om te vasten. Zij moeten zich extra inspannen om hun doel te bereiken c.q. hun verzoekingen te overwinnen. Soms lukt dat niet en moet het doel opgegeven worden om de ziel te redden. Hieruit leren we dat de mens van zijn ziel een eenheid moet vormen alvorens een doel bereikt kan worden. Toch moet men realiseren dat deze eenheid nooit definitief is. Zelfs de meest harmonieuze ziel ondervindt innerlijke moeilijkheden. Desondanks leidt ziele-eenheid weer tot een grotere eenwording. En die eenwording is zo groot dat spelenderwijs de tegenstrijdigheden kunnen worden overwonnen.

Naast ziele-eenheid moet ook het lichaam een eenheid vormen. Pas wanneer lichaam en geest één zijn kan het doel bereikt worden.