Noachieden: Zionisme en racisme – Elie Wiesel

In zijn boek 'Een Jood vandaag' heeft Elie Wiesel een artikel geschreven over Zionisme en racisme. Het was naar aanleiding van de VN-resolutie in 1975 waarin het Zionisme gelijkgesteld werd aan racisme. De vijanden van het Joodse volk gebruiken een wapen om Joden van misdaden te beschuldigen waaraan zij zelf schuldig is. Deze tactiek wordt al eeuwenlang toegepast om de positie van de Joden te verzwakken.

Zionisme en racisme – Elie Wiesel

VN resolutie - Zionisme = racisme

In 1975 werd door de VN een resolutie aangenomen waarin gesteld werd dat het Zionisme gelijk is aan racisme. De slachtoffers werden gebrandmerkt zoals destijds met de Wetten van Neurenberg. De Jood wordt afgesneden van zijn bestemming als mens. Er zijn Joden en andere mensen. De Jood is het onding van de geschiedenis. Hierin ligt de oorzaak van VN resoluties tegen Israël.

misdaden waaraan men zelf schuldig is

De tactiek is duidelijk. De vijand van de Joden probeert hen misdaden toe te schrijven waaraan hij zelf schuldig is. Joden werden beroofd en daarna beschuldigd van inhaligheid. Joodse kinderen werden doodgeslagen en daarna beschuldigden ze Joden van rituele moord. Dit alles om de Joodse positie te verzwakken.

Joden tegen elkaar uitspelen

Ook worden Joden vaak tegen elkaar uitgespeeld. Men zegt geen hekel te hebben aan Joden maar wel aan Zionisten. Vroeger zeiden ze tegen Duitse Joden: wij hebben geen hekel aan jullie, alleen aan Poolse Joden omdat die niet willen assimileren. Dan vertelde men tegen Franse Joden: jullie hoeven niets te vrezen, wij hebben alleen een hekel aan Duitse Joden. Maar feitelijk ging het om alle Joden. Als één Joodse gemeenschap in gevaar is dan zijn allen dat. Wie zich aan Israël vergrijpt, vergrijpt zich aan alle Joden. De resolutie tegen het Zionisme treft alle Joden.

goed voor de vreemdeling zorgen

Hoe kunnen Joden met een messiaanse verwachting racistisch zijn? Het Zionisme is een beweging van geestelijke, nationale en politieke wedergeboorte dat niets met racisme van doen heeft. Het Jodendom sluit racisme uit. Ieder mens is geschapen naar Gods evenbeeld. In de Tora staat goed voor de vreemdeling te zorgen.

Zionist

Hoewel Elie Wiesel niet formeel Zionistisch is beschouwt hij zich door de aanvallen op het Zionisme wel als Zionist.

Visie van Jehoeda

Het Zionisme komt voort uit het Jodendom. Joden hebben altijd naar Zion verlangt tijdens ballingschap. In het Jodendom staat de Tora centraal. Daarin staat dat je je naaste net zo lief moet hebben als jezelf. Dat geldt dus ook voor de vreemdeling. De Tora is een instructieboek om de Schepping te vervolmaken. Elk mens dient hierbij een partner van God te zijn. De ene mens is niet beter dan de andere. Elk mens is gelijk alhoewel ieder mens een ander taak heeft.

Met deze achtergrond kennis is het onmogelijk om het Zionisme als racisme te brandmerken. Hoewel Israël een Joodse staat is (voor 75%) leven ook veel niet-Joden (25%) in Israël. Zou het Zionisme racistisch zijn geweest dan zou er geen plek voor niet-Joden in Israël zijn geweest. De cijfers weerspreken dit dus: niet-Joden kunnen vrijelijk in Israël wonen.

Overigens spreekt het boekdelen dat veel Arabische landen die de resolutie hadden ingediend juist zelf helemaal geen Joden c.q. Israëliërs in hun land dulden. De Palestijnse Autoriteit streeft naar een eigen staat waar geen Joden mogen wonen. In Gaza is dat al het geval sinds 2005. De wereld beschouwt dit als de normaalste zaak van de wereld. Om dit feit te verdoezelen is het tegenwoordig ook mode om Israël een apartheidsstaat te noemen.

Ik deel de visie van Wiesel dat Joden worden afgesneden van hun bestemming als mensen. Er wordt steeds een ander excuus gebruikt om zich tegen Joden te verzetten. Als de moderne staat Israël niet had bestaan dan zouden de vijanden van het Joodse volk allang weer met een andere smoes zijn gekomen.

De strijd tegen Joden is een strijd tegen God. Veel niet-Joden willen God niet dienen of beweren dat God aan hun kant staat en niet aan de kant van de Joden (dat laatste is onmogelijk omdat God een eeuwig verbond met het Joodse volk heeft gesloten; kennelijk spreken deze niet-Joden dan ook over een andere god die per definitie tegen de God van Israël is). Zouden niet-Joden de Noachidische geboden naleven dan zou er geen sprake meer zijn van Jodenhaat. Dan erkennen immers alle mensen de eenheid van God en bevestigen ze de boodschap die het Joodse volk uitdraagt.

Lees verder

• Noachieden: De schande van de honger – Elie Wiesel