Waris Dirie: Vechten tegen vrouwenbesnijdenis
De Somalische Waris Dirie ontvluchtte op veertienjarige leeftijd haar geboorteland en kwam terecht in Londen, waar ze als model ontdekt werd. Sinds 1994 is ze speciaal ambassadeur van de Verenigde Naties in de strijd tegen vrouwenbesnijdenis. Daarnaast heeft ze al drie boeken geschreven.Haar leven
Kindertijd in AfrikaWaris Dirie werd in 1965 geboren, in de somalische woestijn bij de grens van Etiopië, als dochter van nomaden. Op haar vijfde nam haar moeder haar mee naar een zigeunervrouw. Gezeten op een rots en vastgehouden door haar moeder, sneed de vrouw zowel haar clitoris als haar grote en kleine schaamlippen weg met een verroest scheermesje. Achteraf naaide ze de wond dicht, ze liet slechts een kleine opening om te plassen. Dit alles zonder lokale verdoving. De wond ontstak en kreeg Waris dagenlange koortsaanvallen. In tegenstelling tot vele andere meisjes overleefde ze de lijdensweg.
De vlucht
Op dertienjarige leeftijd kreeg Waris te horen dat ze de vrouw van een oude man zou worden. Ze besloot te vluchten. Het lukte haar om het huis van een tante te bereiken en toen ze hoorde dat een oom, die net was aangesteld als ambassadeur voor Somalië in Londen, een nieuwe huishoudhulp zocht, nam ze deze kans met twee handen aan. De reis naar Londen was een heel avontuur voor Waris: ze sprak geen engels, kon lezen noch schrijven en had nog nooit een vliegtuig of sneeuw gezien.
Toen haar oom enkele jaren later terug naar Somalië verhuisde, trok Waris haar stoute schoenen aan en besloot in Londen te blijven. Met slechts enkele ponden op zak slaagde ze er in een nieuw leven op te bouwen: ze vond een appartement en een job bij McDonald's.
Modellenwerk
In de tijd dat ze nog bij haar oom woonde, werd Waris regelmatig aangesproken door een man. Ze kon de man echter niet verstaan, gezien ze nog altijd geen engels sprak. Haar nieuwsgierigheid was wel geprikkeld en na een taalcursus nam ze contact met hem op. De man bleek een fashionfotograaf en na een eerste fotoshoot, begon Waris als model te werken. Al snel liep ze op de catwalks van Milaan, Londen en Parijs. Ze poseerde voor o.a. Levi's, Revlon en L'Oréal. In 1987 verscheen ze op het witte doek als Bondgirl aan de zijde van Timothy Dalton in The Living Daylights. In 1991 verhuisde ze naar New York.
Vechten tegen vrouwenbesnijdenis
In 1994 werd ze door Kofi Annan aangesteld als speciaal ambassadrice van de VN, om het fenomeen van vrouwenbesnijdenissen en de strijd ertegen wereldwijd bekend te maken. In 2002 stichtte ze de Waris Dirie Foundation, waarop ze zich sinds 2003 volledig toespitst; zodoende oefent ze haar functie voor de VN niet meer uit.
Heden
Anno 2007 woont Waris in Wenen, Oostenrijk. De brutale verminking van haar eigen genitaliën werd operationeel zo goed als mogelijk ongedaan gemaakt zodat de pijn tijdens het plassen en de menstruatie is verminderd. Ze heeft één zoon.
Haar boeken
Waris Dirie heeft tot nu toe al drie boeken geschreven over haar leven en genitale verminking. De boeken werden in verschillende talen vertaald en werden bestsellers in meerdere landen.Mijn woestijn
Mijn woestijn, Waris' debuut, verscheen in 1998. Waris vertelt in het boek openhartig over haar jeugd, over haar vlucht naar Europa en over haar werk als model en speciaal VN-ambassadeur in de strijd tegen vrouwenbesnijdenis.
Dochter van de nomaden
Twintig jaar na haar vlucht naar Londen bezocht Waris haar familie in Somalië. In Dochter van de nomaden vertelt ze over de confrontatie met haar verleden. Het boek verscheen in 2002.
Onze verborgen tranen
In juli 2005 verscheen Onze verborgen tranen: een persoonlijk en gevoelig verslag over vrouwenbesnijdenis in Europa. Waris Dirie vertelt over haar leven sinds ze naar buiten kwam met haar verschrikkelijke ervaringen: over haar ontmoetingen met slachtoffers en daders, over de moeizame onderzoeken, over haar tegenslagen en de successen.
Haar gevecht
"Female Genital Mutilation has nothing to do with culture, tradition or religion. It is a torture and a crime, which needs to be fought against."Tijdens een interview met Barbara Walters voor Marie Claire, sprak Waris voor de eerste keer over het ritueel van vrouwenbesnijdenis en haar eigen ervaringen. Hierdoor veroorzaakte ze een golf van sympathie en protest over de hele wereld.
De voormalige secretaris-generaal van de Verenigde Naties, Kofi Annan, stelde haar aan in 1994 als ambassadeur in de strijd tegen vrouwenbesnijdenis. Sindsdien reist ze voor de Verenigde Naties de wereld af, ontmoet ze presidenten, nobelprijswinnaars en filmsterren om geld en steun te verzamelen voor haar campagne. In 2002 stichtte ze de Waris Dirie Foundation, die wereldwijd campagne voert tegen vrouwenbesnijdenis, oftewel female genital mutilation.
Haar campagne
Vrouwenbesnijdenis komt overal voor, ook in Europa. Samen met drie journalisten kwam ze tot een vreselijke conclusie: deze genitale verminking treft meer dan 500.000 vrouwen in de Europese Unie. Het gaat voornamelijk over allochtone vrouwen.
Met haar campagne Waris Dirie iedereen bewust maken van deze misdaad tegen vrouwen. Ze wil vrouwenbesnijdenis mee helpen uitroeien, eerst in Europa en daarna in de rest van de wereld.
Haar manifest
Haar manifest zegt dat Waris wil dat:
- iedereen in Europa toegeeft dat vrouwenbesnijdenis een probleem is, waarvoor we onze ogen niet mogen sluiten,
- elk geloof klaar en duidelijk aangeeft dat het tegen vrouwenbesnijdenis is,
- elk slachtoffer de nodige hulp krijgt,
- alle Europese regeringen voorschriften uitschrijven om meisjes en vrouwen te beschermen tegen genitale verminking, zowel in Europa als tijdens vakanties,
- alle Europese regeringen wetten uitschrijven zodat de uitvoerders van vrouwenbesnijdenissen en hun medeplichtigen eerlijk gestraft worden,
- elke verminking van een minderjarige moet worden aangegeven aan de bevoegde instantie,
- alle Europese landen genitale verminking aanvaarden als reden voor het verlenen van asiel,
- iedereen bewust wordt dat vrouwenbesnijdenis geen onderdeel van een religie of cultuur is, maar een regelrechte misdaad,
- alle slachtoffers van genitale verminking op een zorgzame en menselijke manier worden behandeld,
- iedereen die werkzaam is in de verpleging geïnformeerd is over genitale verminking en weet hoe de slachtoffers behandeld en geholpen moeten worden,
- elke vrouw, indien gewenst, gratis chirurgische en psychologische hulp krijgt,
- er openlijk over vrouwenbesnijdenis gediscussieerd kan worden,
- alle hulporganisaties voor genitale verminking zich verenigen en samenwerken aan gemeenschappelijke doelen,
- deze hulporganisaties daarvoor de nodige financiën krijgen,
- iedereen haar droom deelt en helpt verwezenlijken: het einde van genitale verminking!
Wil jij Waris helpen in haar strijd tegen vrouwenbesnijdenis, teken dan haar manifest.
"If genital mutilation were a problem affecting men, the matter would long be settled."
