De elfde ontsnapping uit Alcatraz: Floyd Wilson

De gevangenis Alcatraz, gebouwd op een eiland vlakbij de stad San Francisco in de staat Californië, kende tijdens de 29 jaar dat er gevangenen verbleven vier verschillende directeuren. De eerste directeur was Warden Johnston, die van 1934 tot 1947 de leiding had. In die tijd werden er maar liefst tien ontsnappingspogingen gedaan. Zijn opvolger, Warden Edwin Swope (directeur van 1947 tot 1955), deed het beter: niemand probeerde in zijn tijd te ontsnappen. De laatste directeur, Olin Blackwell (directeur van 1961 tot 1963), kreeg met slechts twee ontsnappingen te maken. Hij volgde Warden Paul Madigan op, die van 1955 tot 1961 de leiding had. In zijn tijd werden er ook twee ontsnappingspogingen gedaan, waarvan in 1956 eentje door Floyd Wilson.

De gevangene

Floyd Wilson werd op 22 maart 1915 geboren in Chilhowie in de staat Virginia. Hij had vier zussen en een broer en ging met hen naar school. Nadat hij groep 8 afgemaakt had, ging hij van school om zijn vader te helpen met zijn werk: woningen inrichten.
Lange tijd was er niets aan de hand met Floyd. Hij werkte, trouwde en kreeg vijf kinderen. In 1947 ging het echter mis.

Overtredingen en arrestaties

Veel gevangenen op Alcatraz hadden een lang strafblad, maar op dat van Floyd Wilson stond maar één ding: moord. Hij was namelijk in 1947 zijn baan kwijt geraakt en kon zijn gezin niet meer onderhouden. De kinderen, in de leeftijd van achttien maanden tot negen jaar, hadden moeite de koude winter door te komen. Floyd wilde daarom kolen kopen, waarvoor hij 17 dollar nodig had. Hij verliet zijn huis in Washington D.C. en kwam onderweg een jonge winkelmedewerker tegen met een cheque van 10.162 dollar voor de bank. Floyd schoot de medewerker neer, raakte in paniek en vluchtte zonder het geld mee te nemen. Toen hij thuis opgepakt werd, gaf hij aan dat hij niet had willen schieten.

Atlanta

Floyd werd schuldig bevonden aan moord. Zijn straf was in eerste instantie dat hij ter dood veroordeeld zou worden, maar na betrokkenheid van toenmalig president Harry Truman werd dat omgezet in levenslang. In 1949 werd Floyd naar de staatsgevangenis Atlanta in de staat Georgia gebracht.

Naar Alcatraz

In Atlanta probeerde Floyd bijna onmiddellijk te ontsnappen. Hij werd gepakt en weer opgesloten. Na een tweede mislukte poging werd besloten dat hij beter zijn straf uit kon zitten in Alcatraz. Op 6 januari 1952 werd hij daarom AZ-956.

Op Alcatraz had Floyd moeite met zich aan te passen aan de regels. Hij weigerde vaak te communiceren, volgde instructies niet op en kon het niet goed vinden met andere gevangenen. Wel vroeg hij regelmatig of hij overgebracht kon worden naar een gevangenis aan de oostkant van de Verenigde Staten, zodat hij zijn kinderen vaker kon zien.

Het plan

Floyds plan was simpel. Nadat hij jaren in de haven van Alcatraz gewerkt had, kreeg hij werk als vuilnisman. Hier wist hij een touw van ruim acht meter te pakken te krijgen. Dit wilde hij gebruiken om drijfhout aan elkaar te binden en zo een vlot te maken om via het water te ontsnappen. Met het plan klaar, wachtte Floyd zijn kans af.

De ontsnapping

Floyd probeerde te ontsnappen op 23 juli 1956. Om vijf voor half vier ’s middags werden de gevangenen bij elkaar geroepen om geteld te worden. Dit had ermee te maken dat twee veerboten, die tussen de stad San Francisco en Alcatraz heen en weer voeren, bijna zouden vertrekken. Floyd was bij deze telling nog aanwezig.

Om tien voor vier kwam één van de veerboten terug bij het eiland. De gevangenen werden opnieuw geteld, maar nu ontbrak Floyd. Een van de bewakers, Jones, meldde later dat hij Floyd gezien had. Floyd gooide op dat moment een rubberen autoband in een vuurtje dat brandde, waardoor er heel veel zwarte rook ontstond. Later werd geloofd dat dit een soort rookgordijn voor had moeten stellen, zodat Floyd ongezien het water kon bereiken.

Na de ontsnapping

Met behulp van de kustwacht en politie uit de stad San Francisco werd de zoektocht naar Floyd gestart. Ook de FBI zocht mee door Alcatraz Eiland centimeter voor centimeter uit te kammen. Meer dan 65 mensen doorzochten tussen vier uur ’s middags en middernacht het hele eiland.
Toen het te donker werd om Floyd nog te kunnen zien, werden er grote lampen gebracht om de zoektocht voort te kunnen zetten. Zo werd een gat in het hek ontdekt, vlakbij de plek waar het vuurtje was.

Gevonden

Het duurde nog tot vijf voor drie ’s nachts voor Floyd gevonden werd. Hij zat onderkoeld en doorweekt in een opening tussen de rotsen aan de oostkant van het eiland. Directeur Madigan was blij dat hij niet van het eiland af had kunnen komen, maar woedend dat hij bijna twaalf uur had kunnen verdwijnen.

Floyd werd naar de isoleercel van Alcatraz gebracht. Hij verliet het eiland pas in 1963, toen de gevangenis zijn deuren sloot. Na nog jaren in de staatsgevangenis Atlanta gezeten te hebben en tijd doorgebracht te hebben in een tuchthuis werd hij in 1971 voorwaardelijk vrijgelaten. Hij ging terug naar Maryland, werd weer tapijtlegger en kwam niet meer in aanraking met de politie.