Jezus-belijdende Joden ingelijfd in christendom en Kerk?

Jezus-belijdende Joden ingelijfd in christendom en Kerk? Onder zowel christenen als Joden (die Jezus niet als Messias aanvaarden) leeft het hardnekkige misverstand dat Jezus-belijdende Joden (ook wel Messiaanse - of Messiasbelijdende Joden genoemd) niet langer Joods zouden zijn en opgaan in het christendom. Welnu, deze gedachte is niet in lijn met de Bijbel én de praktijk. Jezus-belijdende Joden zijn en blijven bijbels gezien Joden. Het is net als bij Paulus die zich ná zijn Damascus-ervaring een Israëliet bleef noemen (Romeinen 11:1 en Galaten 2:15).
Het onderhavige artikel komt met een Bijbelse visie op de gedachte dat Jezus-belijdende Joden niet langer Joods zouden zijn en opgaan in het christendom.

Paulus, Rembrandt (1633 of 1635) / Bron: Rembrandt, Wikimedia Commons (Publiek domein)Paulus, Rembrandt (1633 of 1635) / Bron: Rembrandt, Wikimedia Commons (Publiek domein)

Worden Jezus-belijdende Joden ingelijfd bij het christendom?

Joden die Jezus (Hebreeuws: Jesjoea) als hun Messias aanvaarden, worden bijbels gezien niet ingelijfd bij het christendom. Het zijn juist (gelovigen uit de) heidenen (in de betekenis van niet-Joden) die worden toegevoegd aan het heilsplan van God (Romeinen 11). Paulus (Sha'ul) gebruikt in de Romeinenbrief het beeld van de olijfboom om de verhouding van gelovigen uit de heidenen met Israël te verduidelijken. Paulus maakt een onderscheid tussen Messiaanse Joden en gelovigen die uit heidense volken komen. Paulus laat geen spaan heel van het idee dat Joden die tot geloof in Jezus zijn gekomen ophouden Joods te zijn. "Laat ieder blijven wat hij was toen hij geroepen werd," zegt Paulus (1 Korinthiërs 7:20). Een Jood legt zijn Jood-zijn niet af op het moment dat hij Jezus als Messias aanvaardt. Evenzo wordt een gelovige uit de heidenen geen Jood als hij Jezus erkent als de opgestane Heer.

Deelhebben aan het burgerschap van Israël

Doordat gelovigen uit de heidenen bijbels gezien verbonden zijn met Christus, hebben ze deel aan het burgerschap van Israël (Efeziërs 2:12). Door het geloof in de Joodse Messias zijn de gelovigen uit de heidenen toegevoegd in de toen reeds bestaande Gemeente, Israël. Zij zijn daarmee mede-erfgenamen geworden. Gelovigen uit de heidenen worden dus géén Israëlische staatsburgers, maar krijgen wel de burgerrechten van Israël. Zij integreren met behoud van de eigen identiteit. Kortom, de Joden behouden hun identiteit en de gelovigen uit de heidenen behouden hun identiteit. De oudste broeder (Israël) en de jongste broeder (gelovigen uit de heidenen) zijn twee groepen met allebei hun eigen roeping, en tegelijk zijn Jood en niet-Jood één in Jesjoea. Er is maar één Gemeente waarvan Jesjoea het hoofd is.

Jezus en Israël zijn niet los verkrijgbaar

Jezus en Israël horen bij elkaar zoals de adem bij een lichaam. Ze zijn niet los verkrijgbaar! Israël is geen gepasseerd station. Jesjoea haMasjiach én Israël zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden, toen en nu. Jesjoea is de koning der Joden en de Joodse natie is zijn volk. Paulus zegt: “Voor dit evangelie schaam ik mij niet, want het is Gods reddende kracht voor allen die geloven, voor Joden in de eerste plaats, maar ook voor andere volken” (Romeinen 1:16). En let op de volgorde: ‘voor Joden in de eerste plaats, maar ook voor andere volken’. De gelovigen uit de heidenen mogen er deel van uitmaken, maar de Gemeente is niét van hun! Ik kan niet anders constateren dan dat de Kerk zich niet goed heeft verhouden met deze Bijbelse noties. En dan druk ik mij nog zacht uit. Maar er is een beweging gaande van christenen die erkennen dat de Gemeente van God geen enkel bestaansrecht heeft buiten Israël om. De Kerk moet zich verootmoedigen en de wettige erfgenaam zijn erfdeel teruggeven. De Kerk die niet is geworteld in Israël en haar Joodse wortels verloochend, is ten dode opgeschreven. Dat laat zich aftekenen in de ontkerstening en secularisering op het Europese continent.

De gelovigen uit de heidenen zijn toegevoegd aan Israël en niet andersom

Het zijn dus de gelovigen uit de heidenen die zijn toegevoegd aan Israël, althans het gelovige deel van Israël. Het is een toevoeging en geen vervanging wat eeuwenlang werd gedacht; denk aan de anti-Bijbelse vervangingstheologie waarbij de Kerk in de plaats van Israël zou zijn gekomen. Wat een diabolische hoogmoed! Joden die geloofden in hún Messias moesten opgaan in de inmiddels verheidenste kerk en leven zoals alle andere leden van de kerk - ze moesten assimileren, hun Jood-zijn afleggen. Deze vreselijke vervangingstheologie heeft eeuwenlang het denken over Israël en Joden bepaald. Er was geen aparte plaats voor het geslacht van Abraham. Gelukkig worden de ogen van steeds meer christenen geopend voor het feit dat zij (de Joden) het volk van God zijn en blijven. Jawel, zij zijn en blijven de eerstgeborenen. Punt uit. Het verbond is niet opgezegd en god heeft zijn volk niet verstoten. Paulus schreeuwt het bij wijze van spreken van de daken: "Heeft God zijn volk soms verstoten? Beslist niet” (Romeinen 11:1). BESLIST NIET. Het kan niet duidelijker. De kerk was lange tijd stekeblind voor deze geestelijke zaken, ze heeft vreselijk gedwaald en op allerlei manieren het Joodse volk veel pijn en leed aangedaan. De kerk moet schuld belijden voor het aandeel in het lijden van het Joodse volk en vergeving vragen voor alle wandaden die gepleegd zijn in naam van nota bene de Joodse Messias van Israël. Ook moet de kerk alles in het werk stellen om de anti-Bijbelse en antichristelijke vervangingstheologie met wortel en tak uit te bannen en moet zij met alle beschikbare middelen alle vormen van antisemitisme bestrijden.

De saprijke wortel van de olijf
"De samenzwering van satan om de Kerk af te houden van een relatie met het joodse volk, heeft de Kerk eeuwenlang ervan weerhouden deel te hebben aan 'de saprijke wortel van de olijf' (Rom. 11:17). De Kerk begon er totaal anders uit te zien en zich anders te gedragen dan de eerste gelovigen, die allen joods waren, en dat had tot gevolg dat de relatie met het joodse volk verslechterde. De Kerk maakte het voor Joden onmogelijk om tegelijkertijd in de Messias Yeshua [Jezus] te geloven en hun joodse identiteit te behouden. Daarom is het ook zo moeilijk om joodse mensen te bereiken, immers zij kunnen het ‘joodse’ evangelie van hun eigen Messias niet meer zien of horen."[1]

Ze bleven 'ijveraars voor de wet'

De essentie van Paulus' prediking is dat er alleen redding is door het geloof in de Joodse Messias Jezus. Er kwamen in de begintijd vele duizenden Joden tot geloof en allen leefden vol overtuiging volgens de wet (Handelingen 21:20). In een andere vertaling staat het heel treffend: ze waren 'ijveraars voor de wet'. Joden die Jezus als Messias aanvaardden, lieten absoluut niet de Tora los. Zij bleven ijveraars voor de Tora toen ze eenmaal tot geloof in Jezus gekomen waren. Dit werd - zo maken we uit de tekst op - als een positieve kwalificatie beschouwd. Aldus blijven hedendaagse Messiaanse Joden vasthouden aan hun Joodse identiteit en gaan ze niet op in het christendom. Messiaanse Joden blijven hun eigen Joodse levenswijze volgen. Het geloof dat de Jood Jesjoea uit het geslacht van David, de koning van Israël, de beloofde Messias van Israël is, zoals voorzegd door de profeten van Israël, zet geen streep door het Jood-zijn, maar is de ultieme bevestiging daarvan. Vanaf de 19e eeuw zien we (weer) dat Joden die geloven in Jesjoea haMasjiach hun eigen identiteit behouden. De Hongaarse rabbijn Isaac (Ignatz) Lichtenstein (1824 - 1909) is daar een goed voorbeeld van.

De roeping van Israël

Evert van der Poll beschrijft in zijn boek ‘De Messiaanse beweging en haar betekenis voor christenen’ een reeks motieven waarom Messiaanse Joden blijven vasthouden aan hun Joodse identiteit. Hij bespreekt onder meer het theologische motief. Na de (eerste) komst van Jezus is de rol van Israël als volk niet uitgespeeld. God heeft niet de kerk in de plaats van Israël gesteld als Volk des Heren. Nee, want 'de genade die God schenkt neemt hij nooit terug, wanneer hij iemand roept maakt hij dat niet ongedaan' (Romeinen 11:29). De Messiaanse Joden willen het volksbestaan in stand houden en hun Joodse identiteit behouden, aangezien Israël is geroepen 'een licht voor alle volken' te zijn’ (Jesaja 49:6). Jezus is de ultieme en volkomen belichaming van deze roeping (Johannes 8:12). Het volk Israël heeft een getuigende functie: door te leven naar de geboden van God (Tora), getuigt het van de Ene ware God. Door zijn fysieke voortbestaan en terugkeer naar het Land Israël, getuigen de Joden van Gods absolute trouw aan zijn beloften. En door Jesjoea haMasjiach op een Joodse manier te volgen geeft de Messiaanse beweging concreet inhoud aan de roeping van Israël. Messiaanse Joden zeggen dat hun volk is geroepen om op deze manier de volken de weg te wijzen naar de God die ook hun Redder is. En dat kan alleen maar als het Joodse volk blijft bestaan en niet opgaat in de andere volken.[2]

'Laat ieder blijven wat hij was toen hij geroepen werd'

Paulus verduidelijkt in zijn brieven dat gelovigen uit de heidenen zich niet tot het Joodse naleven van de Tora hoeven te bekeren door zich te laten besnijden. De Israëlieten worden besneden, aangezien zij behoren tot het natuurlijke nageslacht van Abraham, Isaak en Israël. Dat geldt vanzelfsprekend niet voor gelovigen uit de heidenen. Evenmin hoeven Joodse gelovigen, net als Paulus zelf, afstand te doen van hun verplichtingen ten opzichte van de Tora (zie o.a. 1 Korintiërs 7:17-24). Paulus zegt: "Laat ieder blijven wat hij was toen hij geroepen werd" (1 Korinthiërs 7:20). Een gelovige uit de heidenen wordt geen Jood als hij Jezus erkent als de opgestane Heer en een Jood legt, kortom, zijn Jood-zijn niet af als hij Jezus als Messias aanvaardt en in zijn eigen Joodse Bijbel begint te geloven (dus naast de Tenach in de B’rit Chadasja, het Nieuwe Testament).

Op een website van de Messianic Jewish Alliance of America (MJAA) staat het kernachtig uitgedrukt:

Should Jews really attempt to assimilate into churches and forego their Jewish identity when they choose to put their faith in the Jewish Messiah? Messianic Judaism answers, ‘No!’

As Yeshua Himself embraced His Jewishness, Messianic Jews seek to embrace theirs, by meeting in congregational communities with other Jewish believers and by maintaining a Biblically Jewish expression of their faith. Every congregation is different, but this expression often means worshiping in Hebrew, following Mosaic Law, dancing as King David did before the Lord, and keeping Biblical holidays such as Pesach, Sukkot, or Shavuot.[3]


Moeten Joden assimileren in de kerken en hun Joodse identiteit afleggen, wanneer zij ervoor kiezen te geloven in de Joodse Messias? Het antwoord van het Messiaanse Jodendom is een duidelijk en ondubbelzinnig: "NEE!" Zij behouden hun eigen Joodse identiteit.

Geen nieuwe religie
"Onze Messias, Jezus, is niet gekomen om een nieuwe religie te stichten. Hij kwam om een juist begrip te brengen van het Woord van God en ons te leren hoe we dienovereenkomstig moeten handelen. Hij kwam niet om de Tora (instructies) af te schaffen. (...) Romeinen 3:31 zegt nadrukkelijk: 'Stellen wij dan door het geloof de wet buiten werking? Volstrekt niet; veeleer bevestigen wij de wet'.”[4]

Noten:
  1. http://www.davidstabernakel.nl/index.php?type=nieuws&mid=39
  2. Evert van der Poll: De Messiaanse beweging en haar betekenis voor christenen; Shalom Books, Putten, 2001, p. 149-150.
  3. http://www.mjaa.org/site/PageServer?pagename=Spg_About_History_MesJud_Identity
  4. http://www.davidstabernakel.nl/index.php?type=nieuws&mid=39

Fotoverantwoording:
Het betreft een bordje van de Beth Messiah Messianic Synagogue (synagoge van Messiaanse Joden) in de Verenigde Staten. Zij zeggen van zichzelf: "At Beth Messiah, we as Messianic Jews believe Yeshua (Jesus in Hebrew) is the Messiah, live a Jewish lifestyle, raise our children to be Jewish, and worship the G-d of Israel in Jewish manner." (http://www.bethmessiahfla.com)

Lees verder

© 2011 - 2024 Tartuffel, het auteursrecht van dit artikel ligt bij de infoteur. Zonder toestemming is vermenigvuldiging verboden. Per 2021 gaat InfoNu verder als archief, artikelen worden nog maar beperkt geactualiseerd.
Gerelateerde artikelen
Joodse volgelingen van Jezus - Kees Jan RodenburgrecensieJoodse volgelingen van Jezus - Kees Jan Rodenburg'Joodse volgelingen van Jezus - Een overzicht in 40 vragen en antwoorden', rolde in 2010 van de persen. Het is geschreve…
Wie zijn de Ioudaioi in Johannes: Joden of Judeeërs?Wie zijn de Ioudaioi in Johannes: Joden of Judeeërs?Het Nieuwe Testament in het algemeen en het Johannesevangelie in het bijzonder, worden er soms van beschuldigd anti-Jood…
Bronnen en referenties
  • Inleidingsfoto: istock.com/Massonstock
  • Evert van der Poll: De Messiaanse beweging en haar betekenis voor christenen; Shalom Books, Putten, 2001.
  • http://www.bethmessiahfla.com
  • http://www.davidstabernakel.nl/index.php?type=nieuws&mid=39
  • http://www.mjaa.org/site/PageServer?pagename=Spg_About_History_MesJud_Identity
  • Afbeelding bron 1: Rembrandt, Wikimedia Commons (Publiek domein)
Tartuffel (2.972 artikelen)
Laatste update: 26-05-2023
Rubriek: Mens en Samenleving
Subrubriek: Religie
Bronnen en referenties: 6
Per 2021 gaat InfoNu verder als archief. Het grote aanbod van artikelen blijft beschikbaar maar er worden geen nieuwe artikelen meer gepubliceerd en nog maar beperkt geactualiseerd, daardoor kunnen artikelen op bepaalde punten verouderd zijn. Reacties plaatsen bij artikelen is niet meer mogelijk.