Trouwringen, de symbolische betekenis

Een huwelijk zonder trouwring is tegenwoordig vrijwel ondenkbaar. Slechts in weinige gevallen wordt een (kerkelijk) huwelijk niet voltrokken zonder ringen. De ring is onmisbaar geworden. Maar wat is nu de betekenis van een trouwring? Welke gedachten zit erachter en waar komt het idee vandaan?

Griekenland

Het idee van de trouwring is zo’n drie eeuwen voor Christus ontstaan in het oude Griekenland en komt van de opvatting dat de vierde vinger van de hand een ader heeft die in verbinding staat met het hart. Deze ader werd ‘vena amori’ genoemd, wat vertaald kan worden naar ‘ader der liefde’. Door een ring aan deze vinger te dragen kon het niet misgaan.

Vriendschapsring en verlovingsring

Aan de trouwring gaan vaak nog een of twee ringen vooraf. De vriendschapsring komt meestal bij jongere stelletjes voor, die net verkering hebben en elkaar eeuwige trouw beloven – vaak op speelse wijze – door een vriendschapsring te dragen. Dit hoeft overigens niet alleen bij stelletjes voor te komen. De verlovingsring gaat al een stap verder, want dat is de voorloper op de trouwring. Als een stel in ondertrouw gaat, wordt vaak de verlovingsring tevoorschijn gehaald.

Getuige

Normaal gesproken is het de bedoeling dat een van de getuigen bij een huwelijk de ringen bij zich houdt tot aan het huwelijk. Deze worden tijdens de huwelijksceremonie plechtig aan het bruidspaar overhandigd.

Verlovingsring – aan welke vinger

In tegenstelling tot Noord-Amerika, waar verloofden hun ring veelal aan de ringvinger van hun linkerhand dragen, dragen Nederlandse rooms-katholieken deze ring aan dezelfde vinger, maar dan aan de rechterhand. Nederlandse protestanten dragen de ring aan dezelfde vinger als de Noord-Amerikanen. Dit is gebaseerd op het volksgeloof, waarmee de trouwring voor het eerst wordt omgeschoven. Volgens dat geloof dient de verlovingsring altijd aan de derde vinger van de linkerhand gedragen te worden en op het moment van omschuiven – dus wanneer de ring voor het eerst om de vinger wordt geschoven – moet de ring drie keer worden rondgedraaid, terwijl er tot tien wordt geteld.

Trouwring – aan welke vinger

Een trouwring wordt als de normaalste zaak van de wereld beschouwd. Je hebt ze in allerlei kleuren en maten. Vroeger waren het vooral gouden en ronde ringen, tegenwoordig kunnen ook zegelringen of ringen ingelegd met edelmetalen als trouwring dienen. Toch is de trouwring er niet zomaar gekomen.

Vroeger zat er veelal een diamantje in een trouwring. De term ‘diamant’ is afgeleid van het Griekse ‘adamas’. Dat betekent zoveel als ‘onoverwinnelijke’ en dat is precies wat het huwelijk moet kenmerken. In de oorsprong kreeg een vrouw een ring van een man, als teken dat zij hem toebehoorde en niet meer beschikbaar was voor anderen. Op die manier was de ring een teken van bezit en eigendom. Alleen de vrouw droeg in die tijden een ring. Tegenwoordig wordt de ring als teken van eenheid en gelijkwaardigheid gedragen door zowel de man als de vrouw. De ring vormt nu de verbintenis tussen de man en de vrouw en is een symbool voor trouw.

Geen einde

Wat voor alle ringen geldt, staat als belangrijkste betekenis bij de trouwring. Een ring heeft geen begin en geen einde. Datzelfde is de bedoeling bij een huwelijk – al heeft een huwelijk natuurlijk wel een begin. Tegenwoordig wordt er minder waarde gehecht aan de vinger waaraan een ring wordt gedragen, maar gebruikelijk was om de trouwring om de ringvinger van de rechterhand te dragen. Ook zijn er rooms-katholieken die de trouwring links dragen. Een gebruik dat voorkomt bij weduwen en weduwnaren, is dat zij de ring van hun overleden echtgenoot of echtgenote achter hun eigen trouwring dragen.

Volksgeloof

Er doen zich veel volksgeloven en mythen de ronde over de trouwring. Hier en daar hebben deze een vrij morbide en lugubere achtergrond, zoals een gebroken trouwring – die een voorteken is dat man en vrouw vroeg zullen sterven. En wanneer een vrouw haar trouwring verliest, zal ze ook snel haar man verliezen. Een ander verhaal is dat een trouwring altijd gedragen moet worden, omdat anders het geluk in het huwelijk ernstig verstoord kan worden. Vroeger dienden deze verhalen vooral als waarschuwen, om toch vooral voorzichtig te zijn met een ring – die meestal behoorlijk wat geld kostte.