Franck Klusky, grootste fysieke medium van de 20ste eeuw

De effecten die Eva Carriere (Eva C.) produceerde waren bijna kinderspel vergeleken bij de door Franck Klusky voortgebrachte verschijnselen. Volgens parapsychologisch onderzoeker Gustave Geley was Franck het grootste fysieke medium van de eeuw. Gustave wijdde dan ook een groot deel van zijn boek aan dit medium.

Franck Klusky's achtergrond

Franck was een Poolse dichter en bankier, die zich pas op 46-jarige leeftijd bewust werd van zijn vreemde gaven. Aanvankelijk had hij er weinig zin in die gaven te gebruiken. Ten slotte wist men hem over te halen mee te werken aan serieus onderzoek.

Bizarre effecten

Tijdens een seance stond er naast Franck een kom met paraffine-was die op het smeltpunt werd gehouden door de kom op warm water te laten drijven. Wanneer een menselijke vorm zich materialiseerde werd hem gevraagd een hand, een voet of een gedeelte van het gezicht een paar maal in de was te dopen en daarna in een kom met koud water te steken om de was te laten stollen. Wanneer de verschijning verdween, bleef er een wasvorm over. Die vorm werd met gips gevuld. Op die manier verkreeg men verschillende afgietsels van handen en voeten van geesten.

Scherpe controle

Gustave Geley vermeldt in zijn verslagen van de seances dat Franck Klusky deze effecten met geen mogelijkheid door bedrog had kunnen produceren. Hij stond onder scherpe controle en men hield zijn handen voortdurend vast. Bovendien waren de polsopeningen van de 'washandschoenen' te nauw voor de hand van een levende om er uitgehaald te zijn zonder de mal te breken. Toen de handen van de 'geest' door experts werden geinspecteerd bleek dat ze kleiner waren dan de handen van degenen die tijdens de seance aanwezig waren geweest.

Materialisatie van dieren

Franck produceerde ook materialisaties van dieren. Het was niet ongewoon dat er katten, honden, eekhoorns en vogels in de kamer verschenen. De meest alarmerende ervaring voor de aanwezigen moet wel de verschijning geweest zijn van een schepsel dat zij de Pithecanthropus noemden. Dit was een grote, harige aapmens die gromde, knarsetandde, zich door de kamer slingerde en probeerde de handen en gezichten van alle aanwezigen te likken.

Seances voor onderzoekers

Franck produceerde soortgelijke effecten voor zowel de Franse onderzoekers als voor het Engelse Genootschap voor Parapsychologisch Onderzoek. Maar hij wilde geen seance met Harry Price. Harry verklaarde dat het mediumschap van Franck Klusky 'onbevredigend' is, gelet op het feit dat zijn beweerde wonderen niet door een wetenschappelijk lichaam zijn onderzocht.

Wetenschappelijk onaantastbare bewijzen?

Dit moet Gustave Geley en Charles Richet, de welbekende fysioloog en parapsychologisch onderzoekers danig geergerd hebben. Zij waren van mening dat hun onderzoekingen wetenschappelijk onaantastbaar waren. Om er bijvoorbeeld zeker van te zijn dat de 'washandschoenen' die tijdens Franck Klusky's seances werden verkregen ook inderdaad tijdens het experiment en met hun was werden gemaakt, mengden de onderzoekers een kleine hoeveelheid van een bepaalde chemische stof door de was. Deze chemische stof (waarvan men tijdens het experiment niets kon zien) veroorzaakte later een verkleuring in de was, als deze op een bepaalde manier werd behandeld. Charles Richet was ervan overtuigd dat dit en al het andere bewijs voor de realiteit van materialisatie, een wetenschappelijk bewezen geval vormden.

Hij schreef : "Het feit dat intelligente krachten geprojecteerd worden uit een organisme dat mechanisch kan handelen, voorwerpen kan verplaatsen en geluiden kan voortbrengen, is een verschijnsel dat even zeker is vastgesteld als welk feit dan ook in de natuurkunde".

Bewijs voor overleving van de geest of gedachtenvormen?

Waar Charles Richet over zweeg, was dat dit een bewijs inhield voor de overleving van de geest na de dood. Zelf neeg Charles meer naar het standpunt dat materialisaties gedachtenvormen waren die door het medium werden geprojecteerd of (in sommige gevallen) door een van de aanwezigen die aan de seance deelnam.