Wat weten we over parapsychologish onderzoek?

Parapsychologisch onderzoek houdt de bestudering in van verscheidene verschijnselen die dikwijls worden aangeduid met de term 'psi'. In deze verschijnselen onderscheiden we twee groepen: de mentale en de fysieke verschijnselen. De mentale verschijnselen kunnen we plaatsen onder de term ESP van het Engelse Extra Sensory Perception (buitenzintuiglijke waarneming), de fysieke verschijnselen omvatten psychokinese of PK.

Algemeen

Alhoewel heden ten dage de wetenschappelijke opinie de parapsychologie gunstiger gezind is dan ruim een halve eeuw geleden, is het terrein van de menselijke geest nog steeds omgeven door een waas van emotie, vaagheid en wantrouwen. Verhalen over parapsychologische ervaringen worden afgedaan als voortvloeisel van een ziekte of een mentale crisis of als een ervaring met weinig bewijskracht. Velen staan zeer kritisch tegenover de parapsychologie en verwerpen al vlug het bewijs dat door proeven is geleverd. Betreffend bewijs wordt dan terzijde geschoven als zinsbegoocheling, als 'geloven-wat-men-graag-geloven-wil' of als regelrechte leugens en men meent dat verdraaiing van feiten in een laboratorium even algemeen is als in een kroeg. In weerwil van dit ongeloof is er nog altijd een aantal wetenschappelijke onderzoekers dat poogt helderheid te krijgen in het mysterie van de bovennatuurlijke krachten van de menselijke geest.

ESP

Extra Sensory Perception of de buitenzintuiglijke waarnemingen omvatten telepathie, helderziendheid, psychometrie, precognitie en retrocognitie.

Telepathie

Telepathie is een woord dat de parapsychologische onderzoeker F.W.H. Myers als eerste gebruikte in zijn boek 'Human Personality and Its Survival of Bodily Death. Met het woord telepathie duidde hij de 'gedachtenoverdracht los van de erkende kanalen van de zintuigen' aan. Ook de Engelse onderzoekster Rosalind Heywood geeft in haar autobiografisch werk 'The Infinite Hive' (De Oneindige Bijenkorf) een boeiend verslag van talrijke telepathische ervaringen die in haar eigen leven hebben plaatsgevonden.

Helderziendheid

Helderziendheid is het vermogen van een persoon om buitenzintuiglijke kennis te ontvangen van een voorwerp of een gebeurtenis die aan geen ander menselijk wezen op dat ogenblik bekend is.

Een voorbeeld van helderziendheid is wanneer de leider van een experiment in een parapsychologisch laboratorium een pak kaarten schudt en het aan een proefpersoon geeft, waarna die proefpersoon erin slaagt om de juiste volgorde van de kaarten in het geschudde pak te raden.

Voorbeelden van pure helderziendheid zijn erg zeldzaam, want meestal kent iemand (hoever weg die persoon ook mag zijn)
de informatie. In zo'n geval heb je eerder te maken met telepathie dan met helderziendheid.

Psychometrie (het lezen van voorwerpen)

Dit is een speciaal soort helderziendheid, waarbij de betrokken persoon langs buitenzintuiglijke weg informatie over iemand anders ontvangt door een voorwerp dat aan die ander toebehoort te betasten.

De Franse parapsycholoog Eugene Osty beschrijft in zijn boek 'Bovennatuurlijke Vermogens in de Mens' hoe mevrouw Morel (een medium) een vermiste persoon opspoorde door haar een sjaal van die persoon te geven, zonder diens naam te noemen. Mevrouw Morel gaf de beschrijving van een bos en gaf ook de preciese ligging ervan aan. Vervolgens beschreef ze de vermiste persoon op die plek in het bos. Het opsporingsteam vond het lichaam van de vermiste man op de plaats en in de houding die mevrouw Morel had genoemd.

Precognitie en retrocognitie

Dit zijn termen voor paranormale kennis van de toekomst en het verleden. We kennen veel raadselachtige verhalen van precognitie of kennis van de toekomst. Zo verklaarde het Amerikaanse medium Jeane Dixon in een artikel dat de verkiezingen van 1960 door een democraat gewonnen zouden worden, doch dat hij zou worden vermoord of overlijden terwijl hij nog aan de regering is. Een paar weken voor de moord op president Kennedy in Dallas vertelde Jeane een vriendin die de Kennedy's van nabij kende: "De president heeft zojuist besloten naar een plaats in het zuiden te gaan. Dit zal hem noodlottig worden. Je moet hem laten weten dat hij die reis niet moet maken".

Over retrocognitie bestaan niet zoveel gegevens. Het is veel moeilijker verschil te maken tussen paranormale en normale kennis van het verleden. Als voorbeeld geldt het verhaal van twee Engelse dames (de juffrouwen Moberly en Jourdain) die
tijdens een bezoek aan het Paleis van Versailles op een zomeravond in 1901 zich plotseling bevonden in de 18de eeuw. Ze zagen de hovelingen (in kostuums van die tijd) en alle paden en gebouwen zoals die ten tijde van Marie Antoinette waren geweest.

Een ander voorbeeld van retrocognitie is het verhaal van twee andere Engelse dames die in 1951 een bezoek brachten aan Dieppe aan de Normandische kust. Zij werden midden in de nacht wakker van het oorlogsgebulder. Vanuit hun hotelkamer
konden ze niets zien, maar ze hoorden heel duidelijk het geluid van kanonnen dat uit de richting van het strand kwam. Ook hoorden ze tanks over de wegen denderen en vliegtuigen overvliegen. Later kwamen ze tot de ontdekking dat het op die dag negen jaar geleden was dat de geallieerden in 1942 bij Dieppe hun landingen uitvoerden. Het verslag van de beide dames kwam precies overeen met het tijdschema van de werkelijke invasie.