De individualistische persoonlijkheid in een werksituatie

Iemand met een individualistische persoonlijkheid heeft als kind al het gevoel dat hij anders is dan andere mensen in zijn omgeving. Enerzijds ervaart hij zichzelf als 'bijzonder', met talenten en kwaliteiten die anderen niet hebben. Hij leeft in een fantasiewereld waarin anderen hem bewonderen. Aan de andere kant heeft hij juist heel sterk het gevoel, waardeloos te zijn en er niet bij te horen. Hij is een gevoelig mens, die zich heel sterk laat leiden door zijn emoties. Alledaagse dingen zijn doorgaans onbevredigend voor hem. Als het om werk gaat, heeft hij een hekel aan routinewerk. Net als alles in het leven, moet ook zijn werk een speciale betekenis hebben voor hem. Een in zijn ogen saai baantje als postbode of magazijnmedewerker, is geen werk wat hij ambieert. Het liefst heeft hij een baan waarin hij zich kan onderscheiden en zijn creativiteit kwijt kan.

De individualist als persoonlijkheidstype

De term individualist (als het gaat om dit persoonlijkheidstype), zou mensen gemakkelijk op het verkeerde been kunnen zetten. Bij een individualist denk je algauw aan iemand, die graag alleen is, alles op zijn eigen manier doet en zich daar ook goed bij voelt. De waarheid is dat hij zich een individualist voelt, in de zin dat hij het gevoel heeft anders te zijn en er niet bij te horen. Mensen met een individualistische persoonlijkheid voelen zich doorgaans in de steek gelaten en niet verbonden met andere mensen. Alleen dus, onbegrepen. Al heel jong hebben ze voor hun gevoel moeten leren, alleen te kunnen staan in dit leven.

De individualist leeft doorgaans in een fantasiewereld, waarin hij droomt van de ultieme geliefde of het doen van bijzondere dingen, die hem in de ogen van anderen uniek en speciaal maken. In zijn dromen, kijken mensen tegen hem op en houden ze van hem, omdat hij zo bijzonder is. In werkelijkheid let de individualist echter vooral op de dingen, die hij niet goed vindt aan zichzelf. Hij voelt zichzelf waardeloos en heeft het idee dat anderen dat ook vinden. Daar kan hij enorm depressief van worden. Dus blijft hij dromen en fantaseren over hoe zijn leven er onder ideale omstandigheden zou kunnen uitzien.

Diep vanbinnen heeft hij het gevoel dat hij iets mist, wat andere mensen wel hebben. Hij is afgunstig op andermans geluk. Steeds heeft hij het gevoel dat er iets wezenlijks ontbreekt in zijn leven. In zijn fantasiewereld creëert hij een ideale relatie, waardoor de werkelijkheid altijd tegen valt. De vrouw van zijn dromen, blijkt ook haar gebreken te hebben. De vrouw uit zijn fantasieën bestaat niet en ontgoocheld trekt hij zich terug. Bij andere mensen ziet hij het gedroomde geluk wel. Zij lijken wel een harmonieus gezin te hebben, of de relatie die alleen in zijn dromen bestaat.

Een vat vol emoties

De individualistische persoonlijkheid wordt ook wel een romanticus genoemd. Dit komt waarschijnlijk omdat hij als geen ander op zoek is naar de ideale partner. Deze heeft hij in zijn fantasie gecreëerd. Deze fantasieën zijn omgeven door romantiek en gaan over het veroveren van een partner, die in alle opzichten perfect is. Hij houdt van alle gevoelens die horen bij verliefdheid en droomt ervan ooit de volmaakte liefde te vinden. Hij haalt daarvoor doorgaans alles uit de kast en laat zich daarbij leiden door zijn emoties. Hij is ook heel gevoelig voor de stemmingen en emoties van anderen. Hij onderscheidt zich graag van anderen door iets bijzonders te presteren. Hij kan heel creatief zijn en voelt zich sterk aangetrokken tot het onbereikbare. Hij kan beter op afstand verliefd zijn, dan dag in dag uit met iemand omgaan. Wanneer zijn relatie tegenvalt, of als hij teleurgesteld raakt in zichzelf omdat waar hij over fantaseert niet bereikbaar lijkt voor hem, ligt depressie op de loer. Omdat individualistische persoonlijkheden zo sterk vanuit hun gevoel leven, kunnen ze heel emotioneel reageren met veel tranen en drama.

Iemand met een individualistische persoonlijkheid heeft de wens om speciaal te zijn en iets bijzonders te presteren. Hij houdt niet van 'gewoon' en wil positief opvallen. In zijn fantasiewereld wordt hij bewonderd en gerespecteerd. Daar is hij zeker van zichzelf en wordt hij gewaardeerd omdat hij zich onderscheidt van de rest. Hij verafschuwt saaiheid en routine. Onder deze façade zit echter een kwetsbaar mens, die bang is dat hij ooit ontmaskerd zal worden. Hij voelt zich doorgaans waardeloos, onzeker over zijn eigen kunnen. Vaak wil hij iemand anders zijn, ergens anders zijn of iets anders hebben. Dingen die voor zijn gevoel onbereikbaar zijn. Hij breekt zijn hoofd over de vraag waarom anderen wel gelukkig zijn en hij niet. Hij is bang dat niemand van hem kan houden en verstopt zichzelf voor anderen door zich terug te trekken. Soms kan hij zichzelf ook verschuilen achter zijn excentriciteit. Door zich bijvoorbeeld opvallend te kleden, kijken mensen naar zijn kleding en zien ze niet de mens die daarachter zit. (Het zogenaamde Karin Bloemen effect).

De individualist in een werksituatie

Het zal niemand verbazen dat iemand met een individualistische persoonlijkheid een hekel heeft aan saai, routineus werk. Ook in zijn werk wil hij zichzelf onderscheiden. Het moet samenvallen met zijn persoonlijke waarden en wat hij doet, moet een speciale betekenis hebben. Zijn werk moet iets toevoegen. Eigen creativiteit is daarbij belangrijk. Vrije en aparte beroepen liggen daarom goed bij de individualist. Hij voelt zich aangetrokken tot beroepen waarin hij zijn unieke creativiteit en en individualiteit kan uiten. Snelheid en doelen zijn daarbij minder belangrijk. Ook in zijn werk wil hij geen huisje-boompje-beestje-leven, maar authenticiteit. Alleen datgene doen waar hij zelf voor de volle honderd procent achter kan staan. Nutteloos werk doen, wat niets toevoegt, vindt hij zonde van zijn tijd. Het zal dan ook niemand verbazen dat de individualist doorgaans een beroep kiest, waarin hij zijn creativiteit en zijn sterke eigenschappen ten volle kan benutten. Omdat individualisten erg introspectief zijn en veel met hun gevoelens bezig, doen ze het vaak goed als therapeut. Geïnteresseerd als ze zijn in hun eigen gevoelsleven, vinden ze het vaak fijn, hun gevonden inzichten in te zetten in hun werk, om zo ook anderen te helpen en zich daardoor speciaal te voelen.

Beroepen, die een individualist zou kunnen kiezen

Iemand met een individualistische persoonlijkheid zal doorgaans voor een beroep kiezen, waarin hij zijn talenten en creativiteit ten volle kan ontplooien. Hij voelt zich aangetrokken tot beroepen waarin hij zich kan onderscheiden. Beroepen waaraan hij zelf zijn eigen individuele invulling kan geven. Je kunt daarbij denken aan:

• Binnenhuisarchitect
• therapeut
• kunstenaar
• acteur
• schrijver
• muzikant
• artiest
• danser
• dichter
• ontwerper
• coach

Hoe de individualist zijn sterke kanten benut binnen een werksituatie

Wanneer iemand met een individualistische persoonlijkheid het gevoel heeft dat hij iets kan toevoegen door het werk dat hij doet, zal hij dit gepassioneerd en met overgave doen. In een leidinggevende functie is hij een enthousiast leider met een positieve uitstraling. Hij is emotioneel betrokken en inspireert anderen om bij hun kern en hart te blijven en geen concessies te doen. Geen compromissen, maar authenticiteit, waarbij respect voor de individuele prestatie hoog in het vaandel staat. Hij is een bezielend leider en ook in zijn werk op zoek naar de perfecte schoonheid. Hij zal niet snel tevreden zijn, maar als het werk hem ligt, is hij enorm gemotiveerd, zijn doel te bereiken. En omdat hij zo creatief is, bezit hij ook de gave om dat wat hij bedenkt, in de werkelijkheid vorm te geven.

Collega's kennen hem als mens met sterke emoties. Hij kan extreem blij zijn als iets lukt, maar ook onevenredig en onvoorspelbaar emotioneel reageren als iets niet gaat zoals hij dit in gedachten heeft. Hij is onderhevig aan stemmingswisselingen en kan behoorlijk wispelturig zijn. Het ene moment buiig en gedeprimeerd, teruggetrokken in zijn eigen wereld: het andere moment vrolijk de dialoog met anderen aangaand en hen op een leuke manier de kneepjes van het vak bijbrengen.

Een aantrekkelijke werksituatie voor de individualist

• Individualisme en vrijheid om 'zijn eigen ding te doen'
• Zichzelf kunnen onderscheiden door iets bijzonders te scheppen (in de kunst, als schrijver e.d.)
• Speciale positie en extra erkenning van anderen voor zijn bijdrage
• Creatieve mogelijkheden en open staan voor nieuwe dingen
• Stijlvolle omgeving en creatieve vrijheid
• Bijzonder werk en kans om zich te onderscheiden (bijvoorbeeld door het schrijven van een geweldig boek).
• De vrijheid om zichzelf uit te drukken op zijn eigen manier
• Een omgeving waar emoties een rol spelen en worden gewaardeerd

Aandachtspunten

Werk moet tegemoet komen aan de behoefte van de individualist om zich te kunnen onderscheiden. Helaas is de werkelijkheid vaak anders. Werk is toch vooral bedoeld om in iemands levensonderhoud te kunnen voorzien en vaak komt het voor dat mensen helemaal niet zo'n spannende baan hebben, maar puur werken om te leven. Beroepen als schrijver of kunstenaar kunnen uitdagend zijn, maar alleen degenen die hun vak echt goed verstaan, kunnen daar hun brood mee verdienen. Een individualist die voor zijn idealen gaat, is echter bereid een saai baantje aan te nemen, teneinde in zijn vrije tijd (bijvoorbeeld) te kunnen schrijven. Het saaie werk dient dan een hoger doel.

Over het algemeen heeft de individualist echter een hekel aan saai werk met veel regels en routine. Hij laat zich immers graag leiden door gevoelens en zal snel afhaken als iets 'niet goed voelt'. Hij heeft een hekel aan oppervlakkige gesprekken, die nergens over gaan. Dit kan weleens botsen met collega's, die in zijn voor een lolletje en zich niet willen bezighouden met dat wat ze voelen wanneer ze hun werk doen. De individualist stelt zichzelf namelijk voortdurend vragen omtrent de diepere zin van het leven en het werk dat hij doet. Offertes op alfabetische volgorde leggen, zal hij al snel als zinloos ervaren, omdat het voor zijn gevoel niets toevoegt, terwijl zijn praktisch ingestelde collega het juist heel prettig zal vinden dat hij door deze methode een dossier snel kan terugvinden. De individualist vindt het dan ook lastig om routinetaken af te maken of enthousiast te blijven als het werk in zijn ogen saai is. Hij kan slecht tegen bureaucratie en heeft moeite met het accepteren van kritiek. Daarbij wordt hij niet graag gecorrigeerd en zit hij niet te wachten op input van anderen. Hij zoekt het liefst zelf uit, hoe hij iets kan doen en geeft er dan zijn eigen unieke en creatieve draai aan. Hij vindt het enorm moeilijk te verteren als anderen die hetzelfde werk doen, meer aanzien en erkenning krijgen. Ook vindt hij het moeilijk, een ondergeschikte rol te vervullen.

De kracht van de individualist

Een individualistische persoonlijkheid vindt het binnen een werksituatie vaak moeilijk om doortastend te zijn. Hij laat zich doorgaans door zijn gevoel leiden en kan zo opgaan in wat zijn creatieve geest bedenkt, dat hij de tijd volkomen vergeet. Hij vindt het moeilijk om prioriteiten te stellen en stelt routineklussen het liefst zo lang mogelijk uit. Aan de andere kant kan iemand met een individualistische persoonlijkheid als 'frisse wind' fungeren. Hij is creatief en heeft originele ideeën om, bijvoorbeeld in de functie van modeontwerper, een heel apart jurkje te creëren en daar succes mee te hebben binnen de modewereld. Ook als artiest doen individualisten het vaak goed, vanwege hun humor en originele inbreng. (Denk aan Gordon).

Individualisten zijn er binnen hun werk op gericht, iets goeds neer te zetten. Ze willen iets maken dat beklijft, iets creëren wat hen bijzonder maakt. Daarbij zijn ze bereid ook anderen te helpen, het beste in zichzelf naar boven te halen. Het is belangrijk voor hem, dat anderen hem vertrouwen en de ruimte geven zijn creativiteit ten volle te ontplooien.

Belangrijk is dat hij kan voldoen aan de behoefte zichzelf steeds te vernieuwen. Oorspronkelijk te blijven en creatief te zijn. Eigenschappen die hij ook waardeert in zijn collega's. Hij houdt niet van mensen die klakkeloos doen wat een leidinggevende zegt, zonder stil te staan bij de zin van het werk dat ze doen. Zelf is hij daar voortdurend mee bezig. Ook in zijn werk wil hij zich ontplooien. Het is voor hem belangrijk zichzelf te kunnen en mogen zijn en zijn eigen draai aan het werk te kunnen geven.