Geven als basis voor succes

De koptekst is nogal boud, als je het goed beschouwt. Het heeft immers iets weinig oprechts in zich, terwijl écht oprecht geven juist heel puur is. Toch ligt het iets genuanceerder dan dat. Immers, geven is veel meer dan dat, al was het maar dat het ook een soort compensatiegedrag is of kan zijn. Maar oprecht geven, zonder oneigenlijke basis, is wel degelijk een basis voor succes.

Niet zuivere reden

Kijk eens wat vaker in de spiegel

Geven en dus met de ander bezig zijn, om vooral maar niet met jezelf bezig te zijn, komt relatief veel voor. Daarmee niet gezegd dat het niet oprecht is, maar het is wel een mooi aspect om niet jezelf onder ogen te komen. De meeste mensen hebben nog wel een “appeltje met zichzelf te schillen” en daar is niets mis mee. Maar ja, daar moet je enig moment wel mee aan de slag gaan. Mensen die hier moeite mee hebben of zelfs ontkennen dat ze eens wat vaker in de spiegel moeten kijken, focussen zich op een ander. In feite een afleidingsmanoeuvre dus.

Eigen gewin

Als je weet dat geven een positieve uitwerking heeft op je eigen succes en je stelt alles in het werk van je succes, dan krijgt geven een vervelende bijsmaak. Het is in dat geval weinig oprecht en dat krijg je vroeg of laat terug, het heeft dan niet de gewenste uitwerking. Want veel mensen voelen – vaak onbewust – of iets oprecht is of niet. Zo ook als je geeft in het kader van je eigen succes. Maar hoe werkt dit aspect eigenlijk?

Collegiaal geven

We weten allemaal dat oprecht geven je ook laat ontvangen. Geven op de werkvloer is niet anders en kan soms in heel kleine dingen zitten. Een collega die je ziet worstelen met iets en waarvan jij het blindelings kan, is het meest geholpen met een korte uitleg (waar je bij blijft). Zelf laten doen, maar helpen, zodat deze collega weer verder kan. Uit handen nemen kan juist iemand omlaag halen, het gevoel geven dat hij/zij het toch niet kan. Ook als dat niet je bedoeling is.

Verschillen in geven

Toch zijn er duidelijke verschillen aan te geven op de werkvloer:

• Uitruilers
• Gevers
• Nemers

Uitruilers

Uitruilers zijn mensen die wel geven en ook niet met tegenzin, maar er automatisch vanuit gaan dat er ook iets tegenover zal staan. Het is feitelijk de grootste groep mensen die op deze wijze geeft. Een groep mensen die altijd weet wat ze voor een ander gedaan heeft en enig moment ook iets terug denkt te mogen verwachten. Dit kan zover gaan dat men een soort boekhouding in het hoofd heeft en er enig moment zelfs om vraagt.

Gevers

Als je een oprechte gever bent, dan ben je het stadium van terug mogen ontvangen voorbij. Je geeft oprecht en zonder enige bijbedoeling je aandacht, tijd, praktische hulp of wat dan ook. De echte gever heeft geen dubbele agenda en zeker als het om de basiswaarde van het leven gaat, wordt er ruim gegeven.

Nemers

De nemer, het woord zegt het al, geeft alleen om er zelf beter van te worden. Geven is dan ook verre van oprecht en niet zelden vallen deze mensen door de mand. Slechts de sterke manipulator komt er nog een tijd mee weg. Je bent dat je ontvangt, maar in feite geef je dus.

Herken de echte gever

De echte gever is de man of vrouw die het niet mooier maakt dan het is. In commercie geen gladde verkooppraatjes maar eerlijke informatie. In de administratie geen opgeklopte moeilijkheidsgraad ingebouwd (dit is macht), maar gewoon uitleg zoals het is. En ga zo maar door. Oprecht gaat dan ook hand in hand met eerlijkheid. Je wilt iemand helpen en dan doe je dat om de collega verder te helpen. Je past je mogelijk aan aan de persoon (in taalgebruik of handelingen) en je helpt. Meer is het niet. Immers gladde verkooppraatjes voelen niet echt - wat mensen vaak aanvoelen - en zijn niet oprecht. Een administratieve klus moeilijk voorschotelen is interessant doen, het voegt niets toe en de persoon die hulp nodig heeft wordt er niet beter van.

Kan je het leren?

De klassieke manipulator leert het doorgaans niet, daar zit nu eenmaal altijd een dubbele bodem in. Als je er bijvoorbeeld niet bij stil staat of het klinkt zo logisch dat je er iets voor terug krijgt, maar je hebt geen bijbedoelingen, dan kan je het je wel aanleren. Het heeft ook met attent en alert zijn te maken.

• Denk maar eens aan de collega die je hebt zien worstelen met een bepaald proces. Je kunt in de vorm van feedback achteraf de collega helpen door hem of haar handvatten te geven, waarmee de collega sneller door het proces komt. Oprechte feedback werkt altijd.
• Geven heeft ook met ontvangen te maken, dus als je zelf iets niet weet… vraag er dan gewoon om. Het stimuleert je collega’s en zo ontstaat die wisselwerking als een soort automatisme.
• Geven is niet jezelf voorbij rennen, maar zorg dat je bewust met de collega bezig kan zijn en als dat op een later tijdstip pas in de agenda past, dan is dat een gegeven. Communiceer er wel duidelijk over.
• Ergens blind instappen werkt eigenlijk bijna nooit, dus ook niet in dit proces. Oprecht geven is wel je voelhorens blijven gebruiken, je kunt immers ook een nemer tegen komen.
• Oprecht geven is mooi, maar zorg dat je zelf de maat houdt. Maat houden in de zin van de ontvanger die je “gevonden “ heeft en alles bij je neerlegt of maat houden om te voorkomen dat iemand bedolven wordt onder je goedbedoelde hulp, feedback etc.
• Een laatste die in alle intermenselijke relaties werkt, maar een die we veel te weinig gebruiken is het dicht bij jezelf blijven en je gevoel volgen. Durf te vertrouwen op je gevoel als dit iets zegt wat tegen je beste intenties ingaat. Misschien is er wel iets aan de hand of heb je te maken met een nemer. Alert hierom zijn is overigens geen wantrouwen!

Tot slot

Geven is niet verkeerd en als je er uiteindelijk succesvoller van wordt is dat mooi, maar het mag niet de intentie zijn. Het moet dus echt oprecht zijn en dat is al een struggle voor menigeen. Eerst dat ontdekken en dan vervolgstappen zetten in de mens die je bent. Dan komt de rest van zelf… en dat is dan weer een proces waar je op moet vertrouwen.