Jihad, radicalisme en terrorisme (IS)

Jihad is een Arabische term die verwijst naar het 'streven naar een beter leven'. Beoefenaars van de jihad noemt men de jihadisten of jihadi's. De jihad wordt in islamitische kringen als de zesde belangrijke pijler van het islamitisch geloof aanzien. Hoewel de islamitische leer zegt dat de jihad en terrorisme haaks op elkaar staan komen radicale moslims vaak toch in het nieuws als terreurgroep, zoals bijvoorbeeld de IS. Zij gebruiken de islam als dekmantel om terroristische aanslagen te kunnen goedkeuren.

Jihad: "Streven naar een beter leven'

Jihad is een ruim begrip. Het is een Arabische term en verwijst naar het najagen van een beter leven. Het doel van de jihad is ervoor zorgen dat de samenleving en je persoonlijk leven verbetert. Een voorbeeld van een 'jihad' dat je persoonlijk leven verbetert is goed studeren. Je inzetten voor de armen is dan weer een verbetering voor de samenleving. De strijd tegen verleiding en ego wordt als één van de hoofddoelstellingen van de jihad gezien. Dit wordt ook wel de 'innerlijke jihad' genoemd (zo symboliseren de moslims dat bijvoorbeeld tijdens de maand ramadan). In islamitische kringen wordt de jihad reeds als zesde belangrijke pijler van de islam aanzien:

• Imaan (geloof)
• Salaat (bidden)
• Ramadan (vasten)
• Zakaat (liefdadigheid)
• Hajj (bedevaart)
• Jihad (streven naar een goede samenleving)

De jihad en oorlogsvoering volgens de islamitische leer

Voorwaarden oorlog

Volgens de islamitische leer is oorlogsvoering slechts toegestaan onder strikte voorwaarden. Het streven naar 'het beste' moet dan hier geïnterpreteerd worden als het verdedigen van het eigen leven wanneer er een ander land de oorlog verkondigt en overgaat tot actie. Moslims mogen volgens de islam namelijk nooit zomaar eerst een ander land aanvallen. Wanneer een individu of een groep de wapens hanteert om een doel te bereiken zonder dat hier een gegronde reden voor is worden zij volgens de islam aanzien als misdadigers. Er mag ook geen geweld aangewend worden tegen mensen die niet in de islam geloven.

De jihad volgens radicale moslims

Eigen interpretatie van islam

Radicale moslims (waaronder de terreurgroep IS) beroepen zich dus niet op de betekenis van de jihad zoals die in de islamitische leer vermeld staat, maar geven hier een eigen extreme versie en invulwijze aan. Hoewel ze verkondigen dat ze het islamitisch geloof naleven en doden in de naam van Mohammed en Allah klopt dit dus eigenlijk niet: hun handelswijzen in de praktijk zijn tegenstrijdig met de Koran.

Islam als dekmantel

Ze gebruiken de islam als dekmantel om hun daden op een bepaalde manier toch te kunnen rechtvaardigen. Hierdoor wordt de islam omwille van de impact van terroristische aanslagen in de naam van 'Allah' of de profeet 'Mohammed' al gauw in een slecht daglicht gesteld. De Koran garandeert bijvoorbeeld godsdienstvrijheid en bepaalt zo dat men anderen dus niet mag dwingen om zich te willen bekeren tot de islam, laat staan hiervoor geweld te gebruiken. Volgens de moslimgemeenschap en het islamitisch geloof mag er dus niet meer gesproken worden over jihadisten als het gaat over terrorisme en extremisme.

'Heilige oorlog'

Toch vinden extreme 'jihadisten' dat het is toegestaan om zich gewapend te mogen verzetten tegen 'ongelovigen' of tegen mensen die niet (extreem en volgens hun interpretatie) in de islam geloven. Alsook keren ze zich tegen mensen die in protest gaan tegen hun leiding (zelfs als het moslims zijn). Voor alles wat een beetje afwijkt van hun ziens- en levenswijze rechtvaardigen ze zich om een 'heilige oorlog' te mogen voeren. Een heilige oorlog is een oorlog die volgens hun mag aangewend worden om hun gebied te beschermen, een religieuze opvatting of een goddelijke verplichting na te leven. Zij verantwoorden paradoxaal het mogen voeren van oorlog omdat ze zichzelf 'bedreigd' voelen in hun geloof.

Doel van radicale moslims

Hun doel is om een islamitisch kalifaat te stichten in Syrië, Irak en omgeving en hun levenswijze te infiltreren in de westerse wereld. Ze schuwen er niet voor om extreme propaganda en geweld hiervoor te gebruiken.

Voorbeeld IS

Zo zondigde de IS zich al aan meerdere massamoorden, onthoofdingen (waarvan ze verschillende filmpjes maakten), verkrachtingen en het inschakelen van kindsoldaten.