LSD: mentaal verslavend en vermoeiend

LSD (Lyserginezuurdiethylamide, C20H25N3O) is een harddrug, welke door Albert Hofmann voor het eerst is gemaakt uit de moederkoornschimmel. Echter, hij heeft het niet gemaakt om als drug te functioneren. Hij kwam er bij toeval achter dat zijn brouwsel hallucinogeen was, toen zijn huid met de stof in aanraking was gekomen. Allerlei instellingen gingen nu onderzoek doen aan het goedje. Want wat doet LSD dan eigenlijk?

Eerste gebruik van LSD

In eerste instantie ging men er niet vanuit dat LSD slecht voor het lichaam zou zijn. Zo deden psychiaters onderzoek naar ziekten als schizofrenie met behulp van LSD (LSD werkt in kleine doses namelijk activerend op de geest, en dat kon nieuwe inzichten geven in bepaalde geestesziekten). Een ander onderzoek richtte zich op LSD als mogelijk waarheidsserum voor de Engelse geheime dienst.

Het effect van LSD op de geest

LSD is een stimulerend middel. Wanneer het begint te werken ontstaat een gevoel van verwachting of angst. Vervolgens schieten allerlei gedachten snel achter elkaar door het hoofd (er kan hierdoor ook een gevoel van verwarring ontstaan), wat gepaard gaat met snel veranderende emoties. LSD is bovendien zeer sterk hallucinogeen. Hallucinaties bestaan uit visuele illusies, welke gepaard kunnen gaan met synesthesie (alles wordt intenser beleefd, waardoor het idee ontstaat een kleur te kunnen horen of geluid te kunnen zien). De hallucinaties (trips) kunnen zowel positief als negatief zijn. Net als bij dromen staan hallucinaties vaak in verband met wat er in iemand omgaat en hoe iemand zich daarbij voelt. Sommige mensen beschrijven een LSD-trip als ‘een derde oog dat open gaat’.

Het effect van LSD op het lichaam

Ook in het lichaam brengt LSD het een en ander teweeg. Zo versnelt de hartslag en stijgt de bloeddruk. Spieren kunnen daarentegen juist verslappen. De gebruiker transpireert en kan duizelig worden. De pupillen verwijden. De gebruiker bruist in eerste instantie van de energie. Er ontstaat bovendien een vergrote gevoeligheid van alle zintuigen (dit betekent niet dat alles beter en meer gedetailleerd wordt waargenomen, maar dat de betreffende centra in de hersenen van slag raken, waardoor allerlei zintuiglijke illusies ontstaan). LSD lijkt enorm op neurotransmitter serotonine. Deze stof is betrokken bij prikkels van emotie, slaap en seksuele activiteit. Waarschijnlijk prikkelt LSD de receptoren van serotonine, waardoor de hersenen te pas en te onpas prikkels krijgen in de gebieden die emotie, slaap en seksuele activiteit sturen.

LSD is gevaarlijk gebleken voor mensen met psychische klachten. Bij hen kunnen psychoses ontstaan als gevolg van een trip. Voor mensen die hiervan geen last hebben is LSD in principe ongevaarlijk. Echter, wanneer zij een ‘bad trip’ hebben gehad kan de impact hiervan enorm zijn. Bovendien is er een risico op flashbacks (het herbeleven van de trip). Flashbacks kunnen onder andere optreden als gevolg van het gebruik van cannabis. LSD is echter niet toxisch. Er is maar een geval bekend van overlijden als gevolg van een overdosis. Het slachtoffer had de LSD verward met speed en injecteerde hierdoor 3200 maal de normale dosis!

Afhankelijkheid van LSD

Lichamelijk verslavend is LSD niet. Psychisch kan iemand er echter wel verslaafd aan raken. Na de eerste trip ontstaat een periode van tolerantie. Deze periode duurt tussen de 4 en 14 dagen. In die tijd is de reactie op gebruik van een gelijke dosis LSD veel kleiner. Hierdoor kan bij de gebruiker de wens ontstaan er meer van te gebruiken. Dit is met name het geval bij mensen die niet goed in hun vel zitten en op zoek zijn naar een vlucht uit zichzelf.