Ontbossing in het Amazonegebied

Het Amazonegebied strekt zich uit over tientallen landen in Zuid-Amerika. Het is een van de grootste regenwouden op aarde. Hiervan ligt in Brazilië meer dan 60% van het woud. Het regenwoud wordt vooral in Brazilië in een snel tempo gekapt. Wat zijn de oorzaken en de gevolgen van deze vorm van uitputting? Zijn er oplossingen? Een kenmerk van Brazilië is het verschil in inkomsten. Er bestaat daar een groot verschil in inkomsten. De arme mensen hebben zeer weinig inkomsten, en de rijke mensen juist heel veel. Een ander kenmerk is de ongelijke bevolkingsspreiding. In het zuidoosten wonen bijna veertig miljoen mensen. In het straatarme noordwesten daarentegen wonen maar drie miljoen mensen. In 1960 zag de regering het Amazonegebied als de oplossing voor de ongelijkheden in het land. Door het particulier maken van dit gebied moesten de inkomens meer bij elkaar komen en kon de bevolking gelijkmatig over het land worden verspreid. In het Amazone gebied zitten veel bouwstoffen, zoals ijzererts, mineralen en hout, in de grond. Je kon daar dus veel geld verdienen. Als je daar gaat werken, moet je daar ook wonen. Dat is niet zon pretje. Het Amazonegebied is namelijk heet, vochtig en ongezond.

Exploitatie

De overheid gaf zelf het goede voorbeeld. Om het binnenland, daarmee ook het Amazonegebied, werd de stad Brasilia gebouwd. Ook werden er twee grote wegen dwars door het oerwoud aangelegd. Langs deze stukken weg wees de regering stukken grond aan die boeren mochten bewerken. Veel gezinnen uit de arme delen van Brazilië trokken dus naar het Amazonegebied om daar geld te verdienen. Nog steeds komen er jaarlijks 250.000 mensen naar het Amazonegebied. De regering probeerde ook grote investeerders naar het Amazonegebied te lokken. Aan hen werden allerlei mooie beloftes gedaan. Hun werd belooft dat ze geen belasting hoefden te betalen. Op deze dingen kwamen allerlei mensen naar het Amazonegebied, met het gevolg dat de houtkap steeds sneller ging. Ook kwamen er grote vleesbaronnen naar het Amazonegebied om daar hun hele grote ranches te maken. Na het kappen van het bos stond de range er al snel. Ze slachten de dieren voor hun vlees dat wordt gebruikt voor de export. Multinationals legden hier hun grote plantages voor subtropische gewassen. Ook kwamen er veel bedrijven die uit de houtkap hun geld wilde verdienen en er kwamen veel mijnen. In het Amazonegebied wordt veel gekapt voor de mijnen en industrie. Er is van alles te vinden, zoals koper, goud, nikkel, mangaan, tin, bauxiet en olie.

Als de bossen in de wereld zo snel als nu verdwijnen, hebben we over 30 jaar helemaal geen bos meer. Nu is de aarde nog bedekt met 80 miljoen km2 bos. Er wordt per jaar zo’n 31 miljoen hectare bos gekapt, dat is net zo groot als heel Polen. Als de bomen eenmaal zijn gekapt, groeien er op die plaats alleen nog maar planten en struiken. In de laatste jaren hoor je steeds meer over het stoppen met kappen van de bossen. Het zogenaamde FSC keurmerk is een keurmerk dat het hout wat u koopt ‘goed hout’ is. De bomen zijn gekweekt in zogenaamde goede houtplantages. Als daar bomen worden gekapt, komen er nieuwe voor terug.